Alle inzendingen over In afwachting van

Regen en grauwe kilte worden weleens oppgewekt door een luide knal, die de gedachte verspreidt: afwachten, vol voornemens...…

Ga nooit uit vliegen zonder goede koffer Die ferm en statig afwacht in het ruim Standvastig, plichtsgetrouw, zonder verzuim Voor zoiets breng je graag een extra offer Maar ‘t wordt gechecked als men het vliegtuig laadt Het label ‘paardenvlees inside’ is obligaat…

In eenzame afwachting kijkt zij door ramen in duisternis en telt seconden in minuten steeds verder weg tot ogen nog enkel sterren zien oneindig hoog ongrijpbaar ver en zij wacht geduldig tot die ene schitterend krachtig zal vallen deze nacht…

Achter haar woorden lag verse onzekerheid rimpelend te wachten terwijl ze voorzichtig de deur van haar hart op een kier zette Onder zijn eeltlaag lag oude liefdesangst afwachtend te loeren terwijl hij aarzelend de teen van zijn voet tussen haar deur stak…

Is er niets meer te verwachten, stil sereen de morgen afwachten.…

wellicht komt je hem elders tegen of is het eerst even afwachten tot zijn scepter zich transformeert in de bekende boven gekrulde staf en zijn uiterst fameuze witte baard?…

Als droogbloemen hangen gedachten op betere tijden te wachten inspiratie voor zinnen en woorden lijkt iets voor verborgen oorden Als zoeken naar oases in een woestijn negeren helpt niet want leegheid doet pijn in afwachting van de geest in de pen dit rijmend breekijzer als broedhen…

er daalt een rust vandaag over uiterwaarden zoals de binnenboezem langzaam leegloopt terugstromend naar de rivier ontwaterend op stroomdraad en buitenbocht nu nog zacht licht van stof tot wederkeren ‘laat ik het niet merken’ er is nog wat ruimte uit te sparen met gedachtenbundel vol krankzinnen in afwachting van de winternacht…

De katoenen velden tegen de hemel ruisten meest gelukkig zijn wij als wolken bloemenkoppen in afwachting van geluk wat er daarna gebeurt, wie zal het weten? daarom ,mijn lief geef mij mijn wolkenbloem terug het moment, die ene zoete zucht klokkenluider van onze eerste kus.…

't is hij die afwacht Rimpeling in het water opwaaiende veren? "Tot as" zullen wij, wezens, wederkeren De vis liever eerder dan ik..., visser.…

wellicht geduld afwachtend om toe te slaan soms fijnzinnig als zijde vaak als bliksemschicht met volle kracht dondert erkenning niet smeken is superieur omheiningen breken het woord staat en troont soms ten spijt teruggeroepen maar de ruïne blijft…

Hoe kan ik slapen als ik je komst ook in angst afwacht?…

waar was je op de momenten dat ik je nodig had uren van bange afwachting van vrees en verlating alleen in zwarte duisternis stemmen krijsend in mijn dromen je was er niet om me te troosten te zalven met je liefde je was in jouw wereld van bedrog en eigenwaan ik wil je haten en verbannen in het diepst van mijn ziel vervloeken tot…

Er zweeft iets afwachtends in de rust der natuur deze ochtend alsof de ziel van dit gras mijn heuvels en bomen het heideveld in schaapjeswolken nog even niet meespeelt met het spel van licht en bestaan.…

stemmen drijven voorbij deinend over de rand van ons land wat nu met koude voeten staat in afwachting dat het anders moet politiek in verbrokkeling in aanblazing van nieuwe verlichting wie zal met wie gaan peddelen zal er nog cohesie zijn in lenigheid de kamers zijn opgemaakt maar wie met wie in het torentje poses…

zij stonden langs de weg dicht op elkaar schreeuwden moord en brand in rood het waren er een hoop waar groen in gras afwachtend was gaven zij met steel en bloem zich bloot tot aan de goot door roet en gas zijn zij snel in elkaar geklapt het waren rozen die wij niet wilden gedogen…

wat is de volgende stap, tot welke zee wendt de vloed zich in afwachting van opstand en berusting tot nader tegenbericht, met blikken van; ‘wat nu weer?’…

de toppen van de bomen reikend verlangend naar oneindig blauw ontelbare knoppen barsten van verwachting naar nieuw leven maar de kille wind speelt een winters spel met grijswitte wolken boven het afwachtende bos aarzelende vogels zijn voorboden van een verre lente die reeds in ons hart is begonnen…

ik sta in de boksring heb mijn kruk in de hoek zojuist verlaten dit wordt voor mij een gevecht om te overleven en dan zie ik mijn opponent een kolossale zwaargewicht terwijl men mij een klasse in papier had toegedicht de eerste ronde, een gong sloeg en ik ook, ik houd er niet van dat men mij een afwachtende houding verwijt dat lucht…

Drinken om de pijn te verzachten Niet een nieuwe dag afwachten Maar meteen verdoven In het leven niet meer geloven Vluchten uit het leven Er niets meer om geven Door drinken Steeds verder zinken De realiteit uit ogen verliezen Steeds weer voor drank kiezen Je tijdelijke troost zal geven Je maatje voor even…

zoveel hoofden oren, ogen zoveel neuzen neigen nu welwillend naar één kant niettemin nog zoveel zinnen zorgen, dromen liedjes van verlangen reizen door afwachtend land een nieuwe koning kan ook niets beloven hij kan slechts hopen op een toekomst met voor iedereen een goede kans…

wachten is het eerste begin een uitloper van iets dat groeit reikend naar een ander leven desideratum miniatuur plant van rijpend verlangen het andere te ontmoeten een reuzenplant die huid en ogen verwond en tastend afwacht wat komen gaat wachten is de kiem van diepe wanhoop omsingeld door gevoeld gemis…

Vruchtbaar hoor, dit doornat afwachten, aandachtig kijken, piepkleinvogeltje scoren soms... Donderstraal mij liever eens flink in de kluiten, miezer, kluns eens in mijn blubber rond! --------------------------------------- uit: 'Jou willen is je missen', 2008…

mag ik wachten een kwartier misschien heb je lach nog niet gezien jij fietst steeds door mijn dromen zie je gaan en komen met twee zitjes op het mechaniek in vol ornaat ga jij nu door de straat ja mijn hond die blaft in steeds afwachten heb nooit jeu de boules met jou gespeeld…

op alle wegen die wij betreden gaat geen voetstap meer zonder een bord met een rode pijl waarop een waarschuwing voor corona staat geschreven laboratorium, ontwikkeling, voorbereiding en de hoop op een vaccin hoe bitter is ons lot in afwachting; elke dag meer doden en besmette mensen, elke dag strengere regels en meer isolatie…

Voor wie verwacht een zijn in leven na de dood, bewustzijn of zelfs een geheel onbewustzijn: het is een afwachten in kalme moedige berusting geheel. Elk mens moet overgeven zoveel... En evenzeer afwachten zoveel... Voor een ieder is het opzien tegen de dood een spanning vol angst en niet te overzien.…

Niet alle sterren gaan uit dromen ze maken plaats voor ruimte, dingen herinneringen geven een slinger aan dat wat komen gaat in afwachtende stilte om haar te zien gaan, warme schaduw van schoonheid en dauw bloesem van de dag, opspringend uit de vacht van de nacht. Een lied zwelt aan en zij komt op in haar mantel van licht.…

Hij was er met zijn gedachten niet meer bij, aan het oog onttrokken achter de heuvels van een afwezige blik, als zag hij een prachtig visioen, waarin zijn blik zich verloor; verloren geraakt in een stortvloed van licht: ik zag zijn ogen dichtvallen, uitgestrekt lag hij verlaten en ingeslapen; het was alsof hij zijn ontwaken afwachtte, om…

afwachten op weer zo’n vogel die destijds uit dezelfde klok kwam laten zien en horen als het zijn tijd is koekoek, koekoek!! waarheidsgetrouwer: zwermen soortgenoten die meevliegen uit protest omdat hun volière open blijft voor hen die eieren leggen in het nest van een ander ieder draagt een eigen kuif!…

* ik zie je schaduwminnend staan trouwe bruine ogen ze kijken me afwachtend aan appeltje delen? * Voor Janneke…