21428 resultaten.
Hamsterende eekhoorn..
hartenkreet
5.0 met 8 stemmen 619 Ookal zorg je enkel voor jouw welzijn,
daar in je eentje, helemaal alleen,
thans was ik er, daar aan de kantlijn,
maar verdwijn beter, niet wetend waarheen..
(het leven is niet enkel nemen..maar ook geven.)…
- De vraag naar meer -
netgedicht
4.0 met 53 stemmen 377 Gewetens graven grenzen,
staan betekenend langst de kantlijnen,
die hieraan hun naam ontlenen
en zich gevend en naïef,
op een speelse manier
trachten aan te passen.
Mythe zoog water op
verlangen spuwde,
vervolgde het leven,
waardoor een liefdevolle vonk
als draaikolk ontstond,
en bleef.…
éénoog het tegenlicht
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 435 vraag geen vraag
vaagweg
heeft het een mond in de einder
een stilleven in lood gedompeld
vertraagd
met kiezels in de schedel
is het improviserende
met vlokken in de wimpers
de hoge noot van de triomfboog
onder de melodie van de melancholie
de spanningsboog hemelshoog
over het wit van het muziekschrift
of vlijt het zich in de kantlijn…
Stenen schild
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 77 Ik plaatste op het schaakbord
een mythisch kasteel zonder paard
of koningin op de uitkijk, alsof hun
spel ongeschikt leek voor het gevecht
dat ontbrandt en ik sta langs de kantlijn
als de wapenmeester of heraut als een
dreigend trompetsignaal van de toren
schalt over zwarte wateren waar een koppel
- zwart met wit - ontblote zwanen woont…
Grillig?
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 89 De grillige klimop beschreef
de loop van de paden in de morgenstond
de verlichte kantlijn was gebleven
het gras de rug recht in de grond
we gingen ervoor uit het stof verheven
met opgebloeide pen of uit bittere mond
het uur was tot bloei gekomen
de vergulde lijnen leken onvoltooid
leunend op z’n schaduw
bleek de blinde muur te dromen…
Ons enige wapen?
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 24 De teloorgang verankerd in
een voortschrijdend inzicht,
binnen de kantlijn van geest,
maar over de grenzen
van de moraal of een ander
voorteken gebruikt als het net
zich sluit in een eindeloze
ethiek, een kameleon die
dwaalt onder de hersenpan
kookpot van waarheden waar
ik als zwijgzame boreling meer
te biechten heb dan ik…
Broedplaats?
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 30 dichters die rond het
kraambed hebben gestaan, kon
snel begrijpen wat de pennen
zagen om voor de taal maar
te verzwijgen, begeerte om
niets te willen missen, zonder
een gedrevenheid zal verder
niets en weinig delen uit oprechte
vragen zich onbegrepen voelen
tot zich antwoorden laten rijgen,
alles heeft al op papier gestaan
in de kantlijn…
consumeren
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 476 ik zwoer dat ik nooit meer zou schrijven
starend naar een leeg vel
dat vroeg wat ik deed
een donkere geteerde brief
om 's nachts te posten
in een regenbui
liep alles uit tot
inktpatronen
letters
vloeiden samen
tot een verwarde
inktzwarte brij
lettergrepen vielen uiteen
woorden stierven zonder rede
hoofdletters verdronken
in de kantlijn…
Handelsgeest
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 192 Varen ze de haven binnen,
gaan er briefjes op de post
naar liefjes en gezinnen
wat in de kantlijn klost.
Het is er net een mierennest,
alles navigeert maar door elkaar,
maar mieren die doen goed hun best,
zij tillen tien keer zichzelf zo zwaar!…
Antifoon
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 361 Mijn laatste woorden stamel ik
binnen de kantlijnen van dit gedicht:
vanuit de taaldomeinen waarin ik woon
zing ik zacht mijn antifoon:
Totdat de ziel van onze woorden wederkeert
werp ik een baken in de zee van tijd
dat uit de tal van tekens uit oneindigheid
slechts jouw bewegen registreert.…
kantlijn
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 847 het heeft iets van een spin
wanneer ze een web
van torens bouwt
ze klost kanten kathedralen
ik rouw maar wat
in mijn vrije tijd
haal de linkse steken uit mijn trui
maak er een wensknoop van
uitbundig roerloos zit ik
uit mijn bol te gaan
lentegedachten toom ik in
iedereen slaapt
het bruist te stil in huis…
Plagiaat
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 283 Van je bed, trein en boterham, alles zit vast.
Wat zijn we anders dan een specht in de bast.
Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur.
Leeft van eigen waarde, authentiek en puur.
We zitten vast, onder de plak van het leven.
Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven.
Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…
in de kantlijn van de tijd
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 120 waar nu het oude jaar eindigt
kijk ik terug op voorbij de tijd
aleer het nieuwe jaar begint
ik geniet weer de vrolijkheid
van familie en vele vrienden
ik gedenk wie mij vertrokken
naar de overkant van de tijd
waar het nieuwe jaar begint
ter herinnering en houvast
pak ik dit alles voorzichtig in
om ze graag weer te openen
in de mij frugale…
De groningse stadsduiven
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 470 Ze weten wat er in W.O. II aan de hand was
Vandaar zeker het idee: aan het gas
Jeminee; eerst jaren laten verslonzen
En dan dit besluit van die politiekbonzen
Of zijn duiven soms geen levende wezens
Die door God zijn geschapen
Waarom nu willens en wetens
Die beesten dood gaan maken
En dan dat bloemetje van de stadspartij
Ik kan er echt…
Waar ben ik?
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 629 Als er een eind is gekomen
aan al je dromen
dan moet je je ogen openen
en kijken wat de mensen
de wereld aandoen
en dan vraag jij je misschien ook af:
"Waar ben ik (in Godsnaam) dat men dat mag?"…
scheiding
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.865 Zie toch onder ogen
geef op wat niet kan
de droom is vervlogen
wist je al zolang
Toch de herinnering
aan haar lach
parfum, kussen, ogen
die je hartslag
het bloed gaf om te pompen
deed je geloven
er is er maar een
waarin ik kinderen wil
en zolang dat onbereikbaar is
ga ik van bil tot bil!…
te laat
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 983 Nooit gesproken woorden
op het puntje van mijn tong,
die aan jou toebehoren
maar die ik steeds verdrong.
Woorden zo breekbaar als glas
gebroken in mijn mond,
die ik je graag nog had willen vertellen,
maar waarvoor ik de moed niet vond...…
GEZICHT OP GRONINGEN
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 724 De grauwe najaarsdag verging in regen
en werd, gedreven naar de avond, mat.
In 't struikgewas langs het bespoelde pad
vielen de droppen bij het nauw bewegen
der lucht met zacht geruis van blad op blad.
Dan plotseling breekt uit de wolkenvegen
een verre lichtval naar omlaag en tegen
een gouden kim staat tintelend de stad.
Verbijsterd zie ik…
G Rap
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 352 Als de rap r rapt
dat de trap r trapt
omdat de fiets r fietst
Of als de dicht r dicht
dat de rook r rookt
omdat de waterkook r kookt
Maar ook als de krijg r hijgt
Dat de kijk r kijkt
Naar wat de hijg r krijgt
Vind ik het goed g g rapt
Maar al de denk r denkt
dat het spook r spookt
Is ‘íe r in g t rapt
Omdat alleen de spook…
rozengeur en maneschijn
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 168 `k hoor jouw stem in het zoemen van een bij
een fluistering roze wolken op de wind
waar ik het vlinderlichte zuchten vind
en voel haar adem als een zachte dag in mei
daar valt de nacht als een satijnen laken
en bloeit de liefde als een roos in mij
al wat in mijn vezels leeft ben jij
iets kleins kan een mens gelukkig maken
jouw linkerarm…
zwart wit
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 334 aan jou trekt het donker
het tekent je gezicht
ik wil de nacht verlaten
binnentreden in het licht
wil je optillen van waar je nu zit
de oplossing voor je problemen is wit
echter mijn lief je sluit je hart
denkt het te vinden in het zwart
ik geef je de ruimte, misschien vind je me wel,
je heb teveel interesse in zaken uit de hel…
Met de souplesse van gerimpeld fruit
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 210 Hier gonst de ochtend
het licht dat ogen vult
waarin de slaap nog sluimert
Overrijp ligt het fruit
in de koperen schalen
van de tijd
De dag glanst nog onwennig
op beslagen ruiten
en in een oogwenk bonst het hart
de nacht vaarwel
Voorbij zijn ook de late uurtjes
de ontkurkte flessen
het eindige naspel
De dagen raken versleten…
Volendam
snelsonnet
3.0 met 53 stemmen 1.635 Wat vorig jaar op zomaar een der dagen
De Enschedeërs eensklaps overkwam
Treft nu opeens het volk van Volendam,
Waar andermaal het lot heeft toegeslagen.
Dit lot bezoekt ons onverwacht en snel
En dan wordt zelfs Het Hemeltje een hel.…
de jaren vijftig
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 100 als vader uit zijn dak gaat
vliegen borden door de lucht
kalmte kan je redden kees
sust moeder dan nerveus
maar een vuurspuwende berg
heeft daar geen oren naar
zijn bijnaam Vesuvius wordt
met regelmaat eer aangedaan
als vader uit zijn dak gaat
kruipen de kinderen onder tafel
moeders handen vegen
scherven en tranen bijeen
maar drift…
Móet dit nou? (2)
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 159 Als je krijgslustig bent, kan je beginnen,
En schraap de lijken maar weer van de straat,
Vergiet maar liters bloed en praat van haat,
En kom, als altijd, veel te laat bij zinnen.
Na afloop, wanneer niemand heeft gewonnen,
Weet niemand meer waarom het was begonnen.…
Herman Tjeenk Willink, informateur
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 128 Ik mag Herman zeggen
Omdat we elkaar kennen
sinds een kampeerweekend
In Limburg eind 1979
Ik was speciaal uitgenodigd
Door mijn eerste grote liefde
Hij, Herman was er met een collega
De secretaresse van meneer Van Agt
Ik vond het interessant
Zij waren zeer interessant
Ik luisterde met rode oortjes
Hij vertelde wat Haagse geheimpjes…
In volle gang
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 468 In een volle gang
Is er geen doorkomen aan
En blijf je stilstaan…
Woorden zijn vrijgekomen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 91 Krater in mijn
Ziel geslagen,
Mokerslag die
Alles in mij,
En ook deze dag
Vernielt, verwoest,
Tot op de laatste
Vierkante centimeter -
Het liefste dat ik
Had is me vandaag
Ontnomen, en vandaag
Duurt weken, maanden
En wie weet, wellicht
Decennia, misschien
Wel levenslang
Voordat ze zich
Volledig heeft uitgerold
Tot dan…
DE KERSTMAN
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 631 Tingeling, tingeling, de kerstman komt eraan
vanuit het Hoge Noorden
is het schrikken langs de drukke baan.
Hij glijdt met zijn grote slee
en alle kinderen mogen voor een ritje mee.
aan zijn zilveren baard mogen ze niet trekken
zijn rode puntmuts niet rechtzetten.
even proeven van het lekkers in zijn mand
en die braaf zijn krijgen nog een hand…
Water val
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 Regent het? Nee hoor, maar ik hoor het water vallen
da’s niet zo raar, want het regende dat ‘t goot
‘t water wat neerkwam, belande in de metro-goot
wat zo snel niet zakken kan en daarom is het,
dat ik zeggen kan: ‘k hoor het watervallen,
al is ‘t droog en regent ‘t niet,
dat deed ‘ t vanmorgen wel
vandaar dat je hier nu watervallen ziet!…