Alle inzendingen over Interne strubbelingen

Ik stap , voel nattigheid Het proeft als een zee Ik zie iemand drijven Het is een engel geworden Het is een raar syndroom We hebben allemaal wel wat Last van jeuk als iemand anders krabt De geeuw zo aanstekelijk Geen rust in ons hoofd De hebberige hebzucht Geen mens geeft zich bloot Zenuwen en spanning Op een lege maag Hartkloppingen…

frustratie zonder enige gratie je werkt me op de zenuwen ik wil je graag van me afduwen maar de liefde blijft te groot dat wordt me nog mijn dood je zuigt me volledig leeg waar ik me ook heen beweeg steeds sta je weer klaar met je opmerkingen daar ik kan niet vluchten je ziet me zuchten en het maakt je ongelukkig en soms oh zo nukkig…

Lange wandelingen, alleen met jou, zonder strubbelingen, warmte of kou. Lange autoritten, samen met jou, zonder vitten, warmte en kou. Lange nachten, alleen en samen met jou, zonder of met slapen, alleen warmte geen kou. De rest van ons leven, met alleen warmte, soms strubbelingen, gaan we gewoon, SAMEN BELEVEN?!…

een jaar in liefde en vertrouwen naast strubbelingen om dingen die nergens over gingen mag ik nog van je houden komend jaar…

waar is de tijd van papegaaieeieren en koeieuiers gebleven de tussen-n gooit nu roet in het eten een zevental van opeenvolgende klinkers in een woord lukt niet nostalgisch neem ik afscheid van die mooie woorden daaaaaaag…

Gelukkig, niet de mens maar het heelal veroorzaakt strubbeling en strijdgeschal.…

Over liefde wordt heel vaak geschreven, hoe we het samenzijn beleven, alleen háát ik het soms, uit de grond van mijn bestaan, want zeg nou eerlijk, zónder een strubbeling af en toe, is er toch niks aan?…

Verbazingwekkend werkt het muizenbrein: Zo bleken laatst een aantal grijze muizen Bereid te zijn hun hoofdmuis te verguizen Omdat die muis opeens te grijs zou zijn. Nu is een nieuwe hoofdmuis aan de beurt Die uiteraard weer net zo is gekleurd.…

ook haagse wezen worden pas hagenezen naar den vleezen zo zij zijn ingelezen als intern bewezen product van het pezen door locale mafkezen eigenheimers in wezen…

Wat later, na het huwelijk, waren er strubbelingen, een schuldige is er eigenlijk niet, dat waren beiden, echter: er waren kinderen en die waren bedoeld of onbedoeld de dupe van de fouten van de ouders, die al vechtend door het leven gaan. Maar: in het begin was alles mooi!…

De twee beleefden in hun eerste jaar, Zo hier en daar wat kleine strubbelingen, Gebrek aan geld, vertrouwen, dat soort dingen, Maar goed, ze zijn nog altijd bij elkaar. Wie weet, wellicht gaan wij het nog beleven, Dat zij elkaar het J-woord zullen geven.…

Overal mankeert wel wat, overal gaat het er wel eens ruig aan toe, nergens is het pais en vree, ook al wordt ze wel eens moe van alle strubbelingen. Maar om erover te discussiëren, praten dan, anders gezegd, dat is de allerbeste remedie en ik zeg je, die is om de Duvel niet slecht!…

Het gaat niet goed Met de interne rentevoet. Wie op te grote voet leeft Die er het meeste last van heeft, En nu weet dat het veranderen moet. Maar je kunt toch verlangen, Niet meer uit te geven dan er wordt ontvangen.…

Maar op een jaar successen of juist strubbels, Volgt hoe dan ook dat frisse glas met bubbels.…

Toen ik als LPF'er had gehoord Dat nabij Senegal een dezer dagen Een wrakke ferryboot was omgeslagen Met meer dan duizend passagiers aan boord Dacht ik vanwege de interne herrie: Verging in ons land ook maar onze Ferry!…

Toen ik als LPF'er had gehoord Dat nabij Senegal een dezer dagen Een wrakke ferryboot was omgeslagen Met meer dan duizend passagiers aan boord Dacht ik vanwege de interne herrie: Verging in ons land ook maar onze Ferry!…

Grunbergs oeuvre, on- voorspelbaar, -geëvenaard Geenszins soep'le rol Hoekige persoon Met een juiste instelling En een grimmig zwart Het imperfecte Schuilt zeker in iedereen Mephisto Intern…

Maar deze voor jou externe beslommeringen, doen mij intern veel pijn……

Al heb je een id-bewijs op zak Denk dan niet dat het zonder meer betekent Dat je daarmee niet snel wordt ingerekend Een beetje pech en je zit in de bak Daarom doe ik na rijp intern beraad De deur op slot en kom nooit meer op straat…

Roemer riep zijn fractie op het matje; 'Intern is er een goed gesprek gevoerd' (Dus alle leden werd de mond gesnoerd) Emile vertelt de pers: 'Ik bén geen watje!' De eenheid is hersteld; 'Een goed gevoel' Maar is dat zaagsel, daar onder zijn stoel?…

Geïnspireerd door denderende vleugeltreinen vol gedachtensporen probeer ik alles in luchtledigheid te horen getetter valt te pletter ik blaas bellen vol gesprekken achter taalrijke spraakdranghekken zij vormen de auditieve voetsporen van droomresiduen ooit geboren in een fatale morgana rimpelend in doorzichtige brei maar eenmaal dichterbij…

Ineen verstrengeld ingeslapen na een hete strubbeling vol passie is het ontwaken wat eenzaam met de ruggen naar elkaar de vrije ruimte zoekend voor jullie armen en benen in een verstrekkend gebaar Om dan bij het eerste licht door de kieren van de gordijnen weer in elkaar te kruipen en wie weet het opnieuw te doen - ja, dat is leven…

Wat leuk dat Laura over Bush komt klagen: ´Goed Engels spreken ligt buiten zijn range Ook nucleaire kennis is hem strange En elke dag ligt hij al vroeg te zagen´ Vervolgens komt ze stralend tot de kern: ´De president is zelden nog intern´…

vroeger gebruikten we het om ratten te verdelgen het maakte hun bloed te vloeibaar ze stierven aan interne bloedingen 'warfarine' kreeg een sjiekere namen en wordt nu voorgeschreven om de bloedstolling te vertragen die hart en bloedvaten bedreigt rattenvergif houdt me in leven denk ik cynisch…

Ik grobbel in het gras, ik strubbel door de struiken en plodder op de plas. Ik ben het groenpoepkuiken, herkenbaar aan mijn roep, aan mijn manier van duiken en aan mijn groene poep. Ik ben het groenpoepkuiken, jij slappe bruinkwakhoen! 'k Laat jou een poepje ruiken en let wel... het is groen.…

Wat is vriendschap waard Als er niets valt uit te praten Je na 1 strubbeling Wordt afgedankt Verketterd en verlaten Wat is nog de meerwaarde Van een leuk en fijn kontakt Als rücksichtslos en Onverwacht je kop wordt afgehakt Zo'n vriendschap Is geen vriendschap waard Misschien ook nooit geweest Het bezorgt je weer wat littekens En een wond…

Over mijn neef Roland zeggen wij intern dat hij in de schaduw leeft. Nooit eens op de voor- grond, nergens eens een volle zaal. Eergister ging zijn licht voor altijd uit (en dat is echt waar). Tante Ans weent sindsdien zacht, in haar schemer. Als 2 druppels zijn zij. Waren zij. Hij was pas twee- en dertig…

Zijn interne wekker staat al van kindsbeen af op scherp en op vroeg. Dat is zo zijn hele leven gebleven. Tijdens de examens ging hij vroeg slapen om weer om drie uur op de staan. Het was maar één periode in zijn leven dat die interne wekker een beetje sputterde. Dat was tijdens zijn puberteit.…

Er waren soms wat strubbelingen. Er is hier en daar wat uitgevlakt. Maar we bleven het proberen. En hebben de draad weer opgepakt. Het is misschien wat saai geworden, een mens vergeet gewoon te veel. Het is te zwaar en niet te tillen. En waarschijnlijk volgt er nog een deel. Vermoedelijk zal niemand het ooit lezen.…

Haartjes op mijn huid kriebelen van intern stilte van jou voedt mij van binnen. Ogen openen je ziel vertellen het verhaal dat zweet op je huid meer dan verklaard. Hang tegen me aan vertel me wat je wilt voel mijn warmte laat me niet gaan.…