Alle inzendingen over K Schippers

Het smoezenboek van Schippers en Van Dam: 'Hoe hadden wij nu eerder kunnen weten Dat je een fipronil ei niet moet eten Of hoe dat spul toch in die kippen kwam En boeren die failliet gaan? Ja..ach get Maar rekent u NIET op dit kabinet.'…

Je doet je voor als herder of als schipper, dan val je niet zo op als egotripper.…

Wie Dafne Schippers ziet ziet ook een hinde, Verschil althans heb ik niet kunnen vinden.…

De schipper ook lacht in zijn baard: Bravo! dat's water voor de vaart! Hoe hou 'k in huis het vol! Het regent al te dol.…

Zelfs de breed gebogen lijnen van de bomen zie 'k niet meer; Eenzaam glijden bootje en schipper over donkre stroom, zo ver, En het lichtje dat in top zit is als een verdoolde ster.…

Ze gaan dus toch naar Sotsji met z'n vieren De koning, Rutte, Schippers, Maxima Met 'Heya Sven' en 'Van je Troelala' Staan zij straks Poetin's feestje op te sieren Zo wordt er voor de ijsbaan is betreden Door Holland al een scheve schaats gereden.…

Die opgekropte emoties nog Maar net binnen houdt Angst en agressie Die om voorrang strijden Hier wordt niet gretig gezwegen Maar alleen uit bittere noodzaak Zichtbare golven van ergernis Die over elkaar heen rollen Zonder geluid Uit pure frustratie aangelengd Met hoog oplopende irritatie Alleen pure wilskracht Houdt de breekbare…

Ik moet je wat vertellen want, 'k Bén er weer, 'k Ben weer thuis, heb jullie zó gemist... 'k Open de p.c., Zie ál die mail.... Hártverwarmend om zó te worden gemist. Maar.... Ik bén er weer, 'k Ben weer thuis, alhoewel geen 100%. 'k Bén er weer, de rest gaat vanzelf, want ach... álles went?!…

Wanneer de witte maan mij haast strelend omarmt met een vleugje stilte in een verzonnen droom, dan zoek ik jouw naam. Wanneer de diepe geur van de nacht mijn heimwee omhelst met een warme dans in kleine druppels, dan roep ik jouw naam. Wanneer de slapende sterren mij fluisterend dragen met magisch licht in mijn zacht huilende ogen,…

‘k Mis je wanneer ik grote, witte wolken streel, dromend in een lentegeur. ‘k Ruik je wanneer ik rode roosjes zie blozen, stralend in het zomerlicht. ‘k Hoor je wanneer de wind jouw engelennaam fluistert, stoeiend in het najaar. ‘k Zie je wanneer de sneeuw jouw voetstappen achterlaat, bevriezend in een winterslaap.…

'k smelt als ze naar me lacht, en ben verloren als ze in m'n ogen kijkt. Ze praat een beetje op haar manier, met sputters bellen en gekraai! En dan 'n doerak die je uitprobeert, schaterlacht of het op een krijsen zet... Lol hebben, waggelen op muziek, of je een mep verkoopt als iets niet mag...…

Levenslust, een evolutionair program verandert in jouw geest door storm in ‘n mentale stoornis waarin drempels tussen leven en dood vergaan, ‘n zwarte leegte ontstaat waarin je jezelf verliest en dodelijke angsten uitstaat. Je wordt depressief en suïcidaal wat niet automatisch dood-wensen inhoudt, maar zoeken naar vluchtwegen, uit het…

'k Was thuis en Dacht dat ik droomde 'k Was daar en Zei tegen mijzelf: Voor áltijd Nooít meer eenzelfde N-E-G-E-N - E-L-F…

Beken tintelen vullen poriën op de huid, dorst naar de wortels. Natuur opent zich, stroomgebied in de regen, naakt en verlegen. Deelbare dromen, strohalmen naar de morgen, echoput van geluk? Uiterste balans, onbetaalbaar wat je kiest, taal vervangt het evenwicht. Rivieren vol bloed uit hun beding getreden door het hart gevoed.…

gedateerd verderop, in de gang, staat een oude vrouw voor een witte, steriele deur haar haren hikken scheef tegen haar linkeroor ik ben teruggekeerd van de zee, zegt ze het water heeft op mij gewacht het lijkt alsof ze naar de horizon staart wie ben ik, vraagt ze haar schaduw valt, vlak en verslagen ik kijk haar aan en hoor de meeuwen…

de strijd begint waar je loopt, slaapt, eet wat en wanneer staat op de lijst het agressieve blootleggen beheerst het lijf omzwachteld door zwart MRI's in, scans uit -en gangen door de grauwe stilte en wat nog rest alles is wat rest: het hoofd en de geur van angst die opnieuw scharrelen door aders en kamers van het huis…

die schippers varen maar. jongen dat duurt minstens een jaar.…

Het Koningspaar en Schippers plus nog Rutte Dat oordeelt Neelie Kroes als veel te zwaar Dat wordt toch uitgelegd als een gebaar Gaat Poetin er geen valse hoop uit putten? Welnee vindt Mark, ik was hem juist de oren Dat homo's ook bij Winterspelen horen…

Het Kerstverhaal is nu al haast klassiek Maria Schippers moest haar kindje baren Omringd door Haagse crisis en gevaren Door vuige streken van de politiek Drie wijzen die eerst niet wilden gedogen Hebben precies op tijd het hoofd gebogen.…

De beste stuurlui staan aan wal: het management managet de informatie en de tijden, de schipper koerst tussen de overzijden maar of de spitsdienst vaart of niet is onbekend. De massa fietsers op de kade wacht gedwee vloekend een Amsterdamse krachtterm: GVB!…

Waar tot voorkort Afval in diverse soorten En maten het straatbeeld bepaalden Heerst nu het serene groen - Geen blik, plastic of glas Meer te ontwaren, En door het kleinste spleetje In het viaduct straalt onverwacht Het nieuwe licht op het Prille groen - Nieuw licht, nieuw leven, Daar was het Nederland Schoon Nu eenmaal om…

Maar Schippers’ antwoord was een keihard ‘nee’. Daarop vertrok Baudet volmaakt tevree.…

Een leven lang op het water Wat er daarna komt is voor later Goede tijden zijn het geweest Samen met de watergeest Daarmee word je heel oud Omdat je een leven lang van water houdt Het zit in je bloed Geeft rust en doet je goed Er komt een dag dan moet je het verlaten Een landgang genoot je met maten Eens zet je voet op vaste wal Het komt…

Al jaren moesten we het zonder doen Een ster aan ’t firmament, een flonk’rend licht Een hinde! Blije, blonde bliksemschicht Veel rapper nog dan Fanny Blankers-Koen Hoe wonderbaarlijk toch dat Neerlands hope Zo snel is als een ranke anti-lope!…

Wie staat aan het roer? wie lust de touwen? wie doet het schip wenden? wie ziet de ellende van schutten met teveel? Wie wordt van wind en tocht snipverkouden? wie houdt de koers? wie dekt de lading? Wat is er van je gading zwervend over binnenwateren? Heel veel..... zal het antwoord zijn.…

als de stilte in hem aanwaait en de zon daarbuiten de rietkraag in lichterlaaie zet balt de rouw zich in hem samen nadert hem tot op de huid in het blauwe grasland zit zijn moeder hij hoort haar parelende lach hij ziet het schip varend in de storm de Dood klampt zich vast aan de gebroken mast…

Hendrikje van Andel Schipper is niet meer, ze overleed vannacht, de oudste inwoonster van het land werd 115 jaar oud. Haar lichaam naar de wetenschap, zodat men uit kan zoeken wat haar nou zo uniek maakte. Want eerlijk is eerlijk het is nogal wat een leeftijd te halen van meer dan 115 jaar oud.…

Niet Pechtold, Schippers, Slob of Van der Staaij, Maar Dijsselbloem ging met de titel strijken Al oogst de chairman van de eurogroep Vanuit La France toch vrij veel boe-geroep…

Waarin zovele witte vogels vlokken Hun snavels gedoopt in teer De hoop in ’t vooronder Is niet meer Kluwen nylon Aangehaakte wier Een albatros Hoog en fier De kust dichtbij Machinerie op volle toeren Ahoi schipper Vanavond naar de hoeren…

in stille mijmering is rust mijn maat stress en haast de onverlaat wij bouwen luchtkastelen met een zee van tijd als fundament scheppen licht en lucht in een ongekunsteld spel tikje bovennatuurlijk dat wel maar wij zijn geen schipper naast god vrijheid is ons enige gebod…