Alle inzendingen over Kat en muis samenscholing

Het vrouwtje bij ons in de straat compleet met zeven katten, die nooit een keer de stad ingaat omdat haar vent zich moet bezatten. Dag en nacht is het vrouwtje in touw, ze loopt te poetsen en te dweilen. Terwijl de vent van die vrouw oude jenever zit te kwijlen.…

water van de Nieuwe Rijn kijken de karkassen van fietsen tellen vandalisme vanaf de Boterbrug Op het water kapen takjes en piepschuim gedachten van de oeverkant stemmen kiezen het ruime zog om over de Westerzee te verdwijnen achter de steeds nieuwe horizon Ook hier is geen rust in blijven twee duiven klapwieken in de lucht een kat…

Net had ik ontdekt dat mijn kat spoorloos was. Bittere tranen vertelden dat er haast bij was... In laarzen en jogging snelde ik naar buiten Een instinctieve drang, ik was niet te stuiten. Kruipend onder auto's, turend en slenterend door het park Angst of koude, neen, ik mijmerde...Noë's Ark.…

." Maar als u weet hoe groot in het visserslatijn het verschil tussen echt en virtueel kan zijn, dan begrijpt u dat 't enige dat ik maandag te voeren had, - u voelt 'm al - was 'dinges' voor de kat.…

Geen droge krant of witte katten. Dan: pas dan, kun je rustig wandelen voortaan. Kom, we nemen onze benen. Te voet gaan.…

generlei waarde zoals dat met zoveel zaken gaat Pasen en wederopstanding de goede katholiek bidt de minder goede begrijpt en legt een linkje meer naar zijn eigen wereld draaien moet die handel dag op dag, nacht op nacht slapen, waken, slapend waken en morgen altijd blijven weten dat die altijd komt, opnieuw en meer noch minder neemt geen kat…

iedereen loopt aan je te trekken , zo behulpzaam als je kan zijn voor hen, je help de een na de ander , dank je wel dat bestaat niet, ja over je kletsen , achter je rug om zeggen ze dingen, dingen die niet waar zijn , mensen kijken je aan met de rug , spreken geen woord meer terug, als je vraagt is er wat, geen antwoord ja soms nog een kat…

Ze was me keer op keer de baas, de kleine kat, ik was haar voetveeg en het kussen waartegen ze wellustig liggen kon. En dan maar snorren ondertussen! Maar 't mooiste was het als ik in haar ogen keek, zo rustig, als ik nooit in mensenogen kijk. Dan zag ik leegte, diepten. Niets en alles tegelijk.…

. -------------------------------- uit: 'Kat van sneeuw', 2003.…

Opa verkneukelde zich bij het idee van een neutje of wat en de onvermijdelijke kat van broeder Wout.…

stilgezet en ik geen zoon meer ben maar vraag en ook wel lief bekende geur en stem en wat ik verder dan nog ben stel ik mezelf de vraag over wie ik dan werkelijk ben dan kind en nu ook zelf een opa en zit ik op de warme stoel waarop mijn moeder juist nog zat maar niet meer weet van moeder en daarvoor zelfs niet meer van haar lieve kat…

Onder het jassen van de piepers door zeurt de zuurkool pruttelend naar rookworst ovaal het loodje legde na de vorst verstijft nog in de schuur hing waar het vroor tijd voldoende om er te ontdooien weigert de kat spekvet om te binden de zure hap niet valt te verslinden alles eerst nog uit de knoop moet klooien de nep jus uit een pakje heeft…

Hij lachte in zijn vuistje om de kat die zeker komen zou, van broeder Wout.…

ligt het water onder vorst de bomen hebben zich teruggetrokken in hun schaduw, met schorsen als een harde korst op eeuwenoude wonden maar daaronder kruipt het leven zevenspikkelig omhoog gevangen door een wrange winter blijft het, tot diens zware epiloog het laatste woord mag geven warm en droog spint op een kale vensterbank de kat…

naar de vijand en zegt: 'Sorry voor het ongemak' Haastige mensen lopen voorbij als kippen zonder kop de regen heeft pootjes gekregen en de brievenbus zit op slot De wind wiegt het koren het groen zit goed in zijn blad de kleedkamer zit als gegoten maar geen enkele broek past Een vogel vliegt uit zijn lijst scheerlings langs een kat…

stilgezet en ik geen zoon meer ben maar vraag en ook wel lief bekende geur en stem en wat ik verder dan nog ben stel ik mezelf de vraag over wie ik dan werkelijk ben dan kind en nu ook zelf een opa en zit ik op de warme stoel waarop mijn moeder juist nog zat maar niet meer weet van moeder en daarvoor zelfs niet meer van haar lieve kat…

Geen wegen waar mijn voeten gaan De aarde draagt slechts slijk Dromend ga ik langs eigen baan En ergens ligt een grote stad Ik nader reeds de buitenwijk Waar geen verkeer zich horen laat Bereikbaar over ’t smalle pad De echo geeft haar klanken weer Tussen satijn en goudbrokaat Kaats vanuit ivoren poorten neer Door straten met duizend…

Via mijn mail op internet vernam ik dat mijn griezelverhaal in de bundel 'Enge verhalen bundel' is geplaatst, mijn kat sprong van geluk vier meter in de lucht en daarna in mijn openstaande mond, waarna ik hem heb uitgekucht en wij samen van verbazing bij Bol.com voor zo'n 15 euro deze bundel hebben besteld.…

Het lijkt wel sinister gefluister, ik streel de kat op haar rug... Een late reiger is opgestegen uit zijn nest in een els aan de vaart en daalt nu met diepe vleugelslagen zijn vlucht is de vangst immers waard.…

Onder het jassen van de piepers door zeurt de zuurkool pruttelend rookworst welk ovaal het loodje lag na de vorst verstijft in de schuur waar het vroor tijd voldoende om er te ontdooien weigert de kat spekvet om te binden de zure hap niet valt te verslinden alles eerst uit de knoop moet klooien de nep jus uit een pakje heeft geen smaak tooit smaakloos…

In de koperen deurknoppen kun je je spiegelen; brandschoon Het huis vol idealen; met de deur dicht Loom sluipt de kat rond de boom; op flanellen sokken Tijgerslank langs de dagen van onbehagen; talrijke dode vogels Wij wetende van hun zingen; gefluit in' t ochtendlicht Dauw schittert op hun veren De kosmos waar we doorheen moeten; de vreemde…

gestaag door het dichte net van krioelende mensen Bij de nieuwe brug knijpt een schip twee dekken scholieren uit: een lang lint oranje petjes golft boven de brugleuning naar de overkant en schildert daar een lijn door de straten deinend vanaf de dikke staart die staat te dringen onderaan de trappen in de tuin -- bespied door een kat…

Hecate, Lilith, Baba Jaga De oude vrouwen strijken neer De wijsheden van lang geleden Hond, kat en uil herrijzen weer Het vuur van feniks blaast nieuw leven In wat tot as geworden was De jeugd, de onschuld, afgebroken In duizend scherven splinterglas Een nieuwe vorm van zwart wit marmer Zo hard als staal en diamant Geen muren…

plekken Hij was een gaslighter, zij prooi in spe Hij was een man van vijftig tinten grijs Zo had ze spijtig moeten concluderen En steeds opnieuw wist hij haar te bezeren In hem bevroren vlakten, gletsjers, ijs Zijn ogen waren donker als de nacht Er was geen ster of lichtpunt te bekennen Zij bleef terwijl zij weg had moeten rennen Kat…

Kat in zwarte tijd, ontsprongen uit de dans, verjongt uit negen levens. Ze wasemt poëzie nieuwe huid op een zwerftocht, woorden op de ruit. Prent van heilig dier verlies van oneindige liefde, maar ze mauwt niet. Cyperse kater haar bank bleef overeind, schijn aangelengd met water.…

Uitlaatluik voorbij, bivakkeert het echtpaar op de nachtschutting. Katers, mooiste tijd, ontsprongen uit de dans, verjongt zijn negen levens. Verstilt in een heilig dier verliest in oneindige liefde, maar ze mauwt niet. Sfinxe katers raadsels van de eeuwigheid de sarcofaag bleef overeind. De porseleinkast sculpturen breken er…

In negen sporen ontsprongen uit de tijd, spint haar eigen verhaal. Ode aan de maan a capella een poezenpaar op mijn nacht-schutting. Ze ademt poëzie wandelende ontdekkingstocht, alleen en-passant. Prent van heilig dier bijgezet als geliefde, maar ze mauwt niet. Cyperse kater koppigheid fier overeind, door mijn kop ruist…

tempel Gods hoe het geloof verwaterd is gestroomd onder de brug Het is niet genoeg te zeggen dat er liefde is of onschuld maar een hand pakken en warmte voelen om de kou van jou opnieuw af te vragen of het voldoende is in jouw ogen zo niet nog een hand pakken vormen om de vonk van jou tot ge wentelt in behaaglijkheid snorrend als een kat…

Het klimmen en klautren doet hij net zo vlug als een kat En hij rijdt te paard op een hond, als iemand die er les in heeft gehad. Van amandelen houdt hij veel en van noten, En wat een ander met zijn handen zou doen, doet hij met zijn poten.…

Kinderen spelen op de stoep In gedachten speelt ze mee Haar man is overleden Ze mist hem al acht jaar Ze denkt vaak aan zijn knuffels En hoe hij kéék naar haar Naar buiten gaan doet ze niet meer Ze is ook slecht ter been Op straat wordt ze vaak angstig Van de mensen om haar heen Dus blijft ze liever binnen Met haar kat en haar parkiet…