Alle inzendingen over Klein Zwitserland

En ineens zijn ze dan zo groot Dat ze je niet meer nodig hebben Hun eigen leven gaan leiden Niet meer thuis met het eten Niet meer zitten op de bank Vertellen van de schooldag Niet meer mopperen op broers Die er óók niets aan konden doen Want ineens zijn ze dan zo groot Dat ze zelf hun potje koken Hun wasje draaien Hun kamer stoffen en zuigen…

Na lange tijd begint dan weer de kraan Zachtjes te lopen En voor dat ik er erg in heb staat hij Weer heel ver open Een kopje vol, een emmer dan Een voetenbad vol woorden Met letterzeep en zinnenschuim Vormen zij weer akkoorden. Wat heerlijk is dit, eindelijk weer Gedachten te kunnen schrijven Die zomaar, in mijn letterbad Weer boven komen…

waar we samen krasten in oude notulen van voorbije nachten en vergeten passie nogmaals de dubbele oxer namen foutloos zwegen…

Een echtpaar ging bij nog zo 'n paar in Zwitserland logeren. Ze hielden allen van elkaar, maar wilden variëren. Er werd aan partnerruil gedaan. Men had er niks op tegen om twee aan twee naar bed te gaan en vond het juist een zegen! Een stel lag in een twijfelaar, heel innig zij aan zij.…

En de chauffeur rommelt met een dvd, 28 doden in een tunnel in Zwitserland, de volgende morgen in de krant en op tv. De begeleiding, al die kinderen. Hun tijd was gekomen. Het was al lang zo gepland.…

In een kleine en smalle herinnering, haal ik me voorzichtig voor ogen hoe jij eruit zag wie jij was en de persoon die je voor me bent, met jouw stralende glimlach voor me, in gedachte en beeld ben ik God dan dankbaar voor de tijd waarin ik jou heb gekend.…

Voor de eerste keer Word ik herinnerd 60 jaar en meer Auto rijden, wordt gehinderd Wel kan ik nog rijden Naar Zwitserland Vermoeiende reis vermijden Treinen wordt mijn band Bij de spoorwegen begonnen Dat was mijn begin Reizen zonder bonnen Gratis en zonder pin Half geld voor de 60 plusser Dat nemen ze mij niet af Als kunstenaar en…

Wij winnen het WK niet, ben ik bang, Want ik dacht dat die sportbeoefenaren Inmiddels al genoeg geoefend waren, Maar niks, ze oefenen nog tijden lang. Nee, als ons elftal het nog steeds niet kan Dan bakken ze er straks ook weinig van.…

te laten bestaan Met alle veiligheid hebben we het gedaan En blijkt toch een kindje te zijn ontstaan Daar zit je dan met je goede gedrag Je gedachten bij de geboortedag Maar je bent pas 14 jaar Zo'n kindje is voor jou niet betaalbaar Straks moet je een abortus laten plegen Zelf ben je daar hevig tegen Helaas zit er niks anders op Het kleine…

Ik dacht vroeger dat ik al volwassen was, al was ik toen nog zo klein, groeide net uit de kleuterklas, en wilde zo graag zelfstandig zijn. Men denkt nu dat ik groot geworden ben, al is dat alleen maar schijn, 't verschil is dat ik mezelf nu ken, maar ik blijf nog altijd even klein..…

Kleiner dan klein Minuscuul behept Met simpele woorden Spring ik over horden Mag, neen, moet ik er zijn Want de groten der aarde Zijn helemaal niets Zonder mij En u, mijn waarde…

Als je het kleine niet ziet ontdek je nooit het grote geheel…

Zo klein, zo teer, zo mooi, Vol liefde, Ben jij gekomen en gegaan!…

mag ik alsjeblieft van jou houden…

Vannacht was ik opeens weer klein, een verjaardag met wat kleinen dingen, de school , eerst psalmen zingen. Een trommeltje met snoepjes drie dozijn, Toffees om heel tevreden mee te zijn, kinderen die vol verwachting zingen.…

Ik zou als in dat liedje Margootje willen zijn, zo miniem zo iel, zo ongelooflijk klein, in een lucifers doosje willen zitten, zo klein, zo iel, zo zonder ziekte, zo zonder dat waardeloze woord, wat bij die afgrijselijke ziekte hoort.…

lief hoe vertel jij mijn pijn in tijd vertel mij en verder gaat dit leven ooit lief ooit slaap straat aandacht dacht denkt stekt verder maar lief angst niet goed doen doe je het goed en snakt richting adem a a a adem weg en vergeten ooit lief misschien toen nu later beter laat later woorden tollen rond zekerheid…

Zo klein!…

Zelfs de de letter n en tweehonderd, vier meter lang zegt niets vanaf de zijkant geen hard bewijs toch breekt een hemel aan wie wij wat schuldig zijn open Liggen cassettes leesbaar zichtbaar openbaar Geen tijdstip ligt de sfinx meer onzichtbaar dan nu en de piramide voor het museum is een u.f.o maar blijf een kind van…

En met een hele grote zwaai Schept hij de hele strook Het schepje graaft zijn kuiltje En vindt het nog wel fijn Maar naast die grote graafmachien Voelt hij zich wel heel klein…

De eerste Augustusnacht van het jaar twaalfhonderdeenennegentig trilt in het zwarte Vierwoudstrekenmeer een keten van rossige lichtjes vol vaste wil voor de toekomst overal op de hellingen der nabije bergen branden vuren waarmee Zwitsers elkaar sterken om gezamenlijk strijd te voeren tegen vorsten en keizer die hun kleine bergland beheren…

vloeibare kleur, lintmeter en een alpenhoorn op een virtuele reis als tussenstop neemt ze in haar fauteuil de maat op met een grote elegantie gipsen en accordeon trekken op tocht tussen Zwitserland en het mondaine Versailles met een bijencocktail gekruid in de blender zit ze geheel onderuit de pointe is haar bestaan nat…

hogere machten houden mensen klein, kortwieken hun vleugels, arme mensen krijgen weinig kansen voor hogere vlucht. joz. le bruyn…

Buiten op de bemoste tafel. Een oude krant van een warme dag. De wind leest haar bladen. Binnen schuilt een kat achter de kachel. Ze kijkt even op als een troep ganzen voorbij trekt. Vage schaduwen vermengen zich snel met de nacht. Verkleumde kaarsen warmen zich langzaam op. De vlammen dansen op de tonen van de jazz. 'The falling…

Wanneer je niet gehaast maar vol aandacht naar de luchten kijkt die uit de verte lijken op het blauwe water of de bergen die je ooit zag in Zwitserland of Oostenrijk dan weet je dat dit eindeloze heelal niet eenzaam is maar gekend en bemind; dat de mensen die luisteren naar een symfonie van Beethoven en dit doen met overgave, gelovig kunnen…

Krol heeft 50plus op de kaart gezet nu kaart lezen van Klein naar groter! Met 50plus verder op weg!…

De koeien slaan hun staarten op het ritme van de klok kwinkslagen stokslagen klokslagen. Ding! De hagel slaat het koren op het ritme van de klok kwinkslagen stokslagen klokslagen. Dong! Dingdong klepel koeien bijen doen de was. Boeh! Gele bloemen. Boeh! Lekker gras. Zwoele bellen lila loeien uiers witte plas.…

In de Chatzensee spartelen een paar roze mannen, knorrend van genoegen strekken ze hun krulstaartjes uit. Op de oever, bedekt met modder en notenolie, wentelen zich twee Heidi’s vol verlangen naar de zon. Plotseling duiken de mannen de groene diepte in, een mandarijneend en een kwartel achterlatend. Met geloken ogen baden de vrouwen in het licht…

Op zonnige ochtenden in augustus ligt Zürich er warempel prachtig bij. De Limmat slingert zich als een alternatieve gordel van smaragd om de taille van de stad wat er verdomd strak uit ziet, zo strak zelfs dat de treinen bij tijd en wijle een kijkje onder haar rokken nemen. In het oude centrum, zo rondom de Münstergasse, zitten op de…

Al dertig minuten dondert het boven de Obersee, Urs de Raclette Baron laat van ellende de Käse uit zijn handen vliegen! Er is een limiet aan de hoeveelheid Bengaals Vuur en Romeinse Kaarsen die een mens verdragen kan. Wow, Aah and Gottfriedstutz! De menigte schijnt er geen genoeg van te kunnen krijgen. Bij de chiropraktikers zal het…