Alle inzendingen over Leen

uitgelaten spring ik verliefd doof voor je antwoord al reeds gegeven ik wil het niet horen en zal het niet horen niemand raakt me niemand doet me pijn leef in mijn eigen wereld eigen creatie anderen dansen mee met me een hand op mijn schouder roerloos bekijk ik jouw aangezicht alles en iedereen is weg zonder woorden was de boodschap…

breek het glas waar je inzit je stikt ik zie het een lach die de pijn verdoezelt je liefde die voor mij is verander je in gedachten en geef je aan haar maar je kijkt mij aan met haar in je armen ik wil eindelijk je lippen proeven hoelang heeft het nu al niet geduurd jij gaat hieraan kapot we gaan hier beiden aan kapot je wil het niet…

Willen rennen naar buiten niet buiten verder soms wil ik nee altijd voor altijd los van de wereld…

de meedogeloze zwaartekracht duwt mijn hart de grond in. mijn allerdiepste denken nu herleid tot aarde. veraderlijke ochtenddauw beneveld mijn realiteitsvermogen. de wind neemt mijn mooiste herinneringen mee op wereldreis. als een bliksemschicht raakte jij mij. de vonk sprong meteen over. onze liefde verwaterde al gauw door de felle…

boven het water verdwijnt een vogel in het grijze hemeldak de ochtend sijpelt gestaag de kamer binnen leen mij je oor liefste de toon van je stilte is zo licht liefste leen me je handen als alles is gezegd je ogen liefste als de dag zich tussen ons inklemt…

In plaats van het gebit eens goed te borst'len Kiest men 's ochtends liever voor een ragpartij Flossen? Poetsen? Spoelen? Pah! Aanstellerij! Gebruik die tijd toch voor wat bedsteeworst'len Met flink veel tong, dat dient een dubbel doel, dit Scheelt weer een bezoekje aan de smoelsmid…

achter de lens leg je vast wat je los wilt laten verbeeld je het weerloze vang je de onzichtbaarheid teken je de koestering droom je in bewogenheid sta je stil in beweging schep je tegenstrijdigheid achter de lens laat je los wat je vast wilt houden je ziet niet wat je ziet…

De kat viel van de trappe, Mijn vader verkoopt aardappe- Len en uien.…

In het Lampertstal- Een orchidee kijkt in mijn lens... Ze blijft, én gaat mee…

Alleen het groen van de natuur het leven voor flora en fauna de waarheid gespot in de lens alleen een fabel is te gedogen!…

De beslagen lens legt jouw broze schoonheid vast in de warme kas…

beelden van geweld achter de lens leg je vast wat je los wilt laten…

De arme stakker, hij ging te rade bij Jan Des Bouvries Maar eindigde bij Leen Bakker…

Ik heb er bij mijn leven geen potje van gemaakt maar wel ingespeeld op wat de markt bood en dat was lenen, lenen, lenen tot wel een miljoen oude guldens!…

geef mij je arm leen mij je rug geef mij je schouder en voel verrukt ik luister naar muziek tussen ons en beweeg met eeuwigheid in de tijd verwaait het sterven tot een traan in ons hart open zal ik zijn en ik volg jouw voet door alles heen geef mij je oog leen mij jouw hart geef mij je oor en hou me vast en beweeg op de…

Mooie ogen Mysterieuze lach Je kijkt vol, in de lens Rechte rug Zelfbewust Hoorde je maar, bij mij…

Als jij voor mijn lens verschijnt De lucht immer te donker Het brandpunt exact uitgelijnd Dan flits ik En vang je…

(kleine ode) de citroen niet om in te bijten maar juist de schillen lenen zich uitmuntend voor een lekker drankje saluti...…

Wie speelt een belangrijke rol in mijn leven? Wie wellicht was en is het allerbelangrijkst? dan denk ik toch niet direct aan een persoon Maar aan wat dan wel; ik denk dan aan DE KEUKENROL Wat een uitvinding, wat een gemak Elk kliekkie, elk kwakkie Direct en op je gemakkie Als sneeuw voor de zon geabsorbeerd Verorberd in de zachtheid…

de put dieper dan de echo kan reiken duister als in de diepste spelonken glad en bezweet met algenvocht verdriet in tranen verdronken het dal was dieper dan zijn bedding de stroom meedogenloos en wreed de groene heuvel onbereikbaar verdriet in tranen verkleed de berg was steil en glibberig met verraderlijk losse stenen de top in de verkleumende…

verwant aan elkaar van hoofd tot teen maar nooit in het bezit van elkaar Feitelijk zijn we enkel te leen..…

liefdevol wrijf ik witte haren uit jouw nog warme gezicht het is alsof engelen dansen rondom jou in het schemerlicht vredig je glimlach duidelijk klaar voor jouw weg naar het paradijs hadden wij je slechts te leen je was op doorreis *~ Lady Love ~*…

nu je zo door en door de rusteloze nachten kent het moedeloze ademen de zware ochtenden met nog niet een streep van licht het lange missen van die je dierbaar waren de steunpilaren die al rust gevonden hebben op een plek waar je nog steeds niet ligt zou je dan desondanks bij de allerhoogste extra tijd moeten gaan vragen tegen een in…

kale heuvels happen de wilde bokken naar lucht het einde nabij zijn zij koud is de kracht van een huilende doodskop ver weg van de boom met kale takken vlucht de veelkleurige vlinder voor giftige damp dat opstijgt uit de gescheurde aarde en daalt neder in de dakgoot van de witte tempel van kruisdragers zij heeft niet te leen…

Een illusionist uit Athene Zou eens een verdwijntrucje lenen Dat ging echt perfect Alleen was 't effect Dat hij toen voorgoed is verdwenen…

Bellenblazen, veel kapitaal uitlenen en te weinig garantie op betaling. Zo gebeurt dat vaker, getallen opgekrikt en opgeblazen om dat (econo)mono-culturele gedachtengoed te bemesten, winst maken en groei. Het is belangrijk dat een bedrijf Altijd Winst maakt en blijft maken. Dat moet, de aandeelhouders blij houden, aanzetten tot verdere investeringen…

tenen wijnglazen op het kleed die kleuren en mij vervloeken ik laat bierscheten boeren en harde zuchten zie doffe spiegels mat van bandensporen in versnelde vluchten zeker twaalf mensen visite, een fantastisch feest geweest helaas mijn porttemonnee leeg en zit nu zonder eten geen probleem gewoon even een telefoontje plegen Een tientje te leen…

De ene bank komt blijkbaar geld te kort En krijgt dat van een tweede bank te leen En die bank leent dan weer van nummer een Zodat hetzelfde geld wordt teruggestort. Dankzij dit uitgekiende bankverkeer Kennen wij binnenkort geen crisis meer.…

Als ik je ogen lachend in de lens van de liefde zie lonken vallen de schellen van mijn ogen die zich vullen met opwellende tranen. Het afscheid zal ondraaglijk zijn. Het zo eerlijk liegende beeld, gevangen door mijn roze bril, vernedert wreed mijn tere wereld. Gelaten heb ik je laten gaan. Je hebt me zoveel pijn gedaan.…

van wat is geweest, dat het door laat're dagen zacht mag branden, een lichte lamp voor wie het duister vreest, moed, die de kracht ons geeft te weren, een troost en deernis allermeest - maar alle uren brengen niet haar keren, wij moeten verder met de roekeloze wind, en schuilen nimmer veilig voor zijn deren, voordat gij, God, Uw leen…