Alle inzendingen over Levende geschiedenis

Papier heeft de tijd eeuwenlang opgeslagen houdt ons bij de les.…

Hoe ook de menselijke geschiedenis zich heeft gevormd wij zijn meer dan hoe anderen ons zien in dat meer mogen we weten dat wij bovendien ook altijd meer zijn dan wat ons overkomt…

11000 jaar geleden vingen we al zalm las ik in een bericht en vooral dat 'al' wie toen zalm ving zou niet verbaasd zijn over die tijd die er nog niet was wel over ons die niet weten wat zalm vangen is terwijl je uitkeek over de veenmoerassen en daar doorheen ploeterde met dezelfde koude vingers waarmee je nu iets uit het…

Voor God alleen kreun je bij baren Zo opperde ooit Jan Calvijn Maria mag het niet meer zijn De kloosters gaan we doodverklaren Dat gaat ook gelden voor bordelen Van seks mag je genieten, deels Dan blijft het huwelijk wat speels Het celibaat schiep strijdtonelen Dat zorgde louter voor excessen Ambroise Paré gaf andere lessen Zo stelde deze…

we waren elk een reflectie ingebonden, verdonkeremaand samen weken we af van gangbare vergezichten in de verte nog niet zodat het leek of niemand bewoog bij dit schijnsel bleef ieder voor zich, elkaar wanende daar speelden we nog verstoppertje zonder te vinden alleen en geleidelijk verdwenen met cement tussen muurstenen de…

we weten wat Ötzi 5000 jaar geleden at dat een pijl hem dodelijk trof hij in het Alpenijs mummificeerde en in 1991 tevoorschijn smolt we zullen nooit weten hoe Ötzi zichzelf de anderen het leven in de Kopertijd beleefde we kennen je voor minder dan de helft Ötzi liet de dood bijvoorbeeld lang op zich wachten toen die…

je proeft de hete lucht gespreid aard je de rots je geest verlaat de tijd in rimpelloze vlucht zand straalt de eonen terug, de wind waait vroeger in een lange zucht geurt naar eerdere bewoners emoties in gepleisterd wit het leven hardt en stikt in de natuur, door bevingen spuit bloed tegen de muur ploegen met een steen groeien…

al een tijd lang hoor ik kinderkoren breken takken in verbaal geweld van bomen die maar niet tot lente willen komen ik kan geen rots verpulveren zoals ijs, mijn waterstromen worden steeds gespleten door obstakels op hun lange reis ooit gaan ze weer samen vloeien in de delta bij de zee water zal zichzelf herkennen want het kabbelen…

De mensenbrander Janus was tamboer Zijn bijnaam was 'de rammelaar der prins' De 17e eeuwer was geenszins Van vrouwvolk vies, hij stond bekend als stoer Toen op een dag kwam er een schuit retour Retranchement raakte totaal van slag De pest heerste aan boord, een hard gelag Want wat te doen, nou, Janus nam het roer . Na tumulteus beraad…

ik streelde bergwanden en mijn handen voelden weer jouw ziel je gebeente was versteend, alleen de graven kenden nog je tekening het was de rekening die je ons schreef toen jij hier in de rots verbleef ze hadden alles uitgemoord je dagelijkse bede voor bestaan werd door de goden niet verhoord de muren bloeden door de beelden van…

Levend uit geloof geloof je dat het leven door de Levende je is gegeven. Dood geloof kan ook opnieuw gaan leven. Geloof de Levende, geloof Hem op zijn Woord, beleef je geloof en leef!…

Een potvis op Terschelling overleden, Het beest was er gestrand, dus zwaar de klos. Daar laten we een protocol op los Vanwege houdbaarheid, een goede reden. Gelukkig is de pot vis in mijn kelder (Een fles met zure haring) nog wel helder.…

gelezen op de binnenzijde van een roestige spoorstaaf 'Osnabruck 1912' een spoortje geschiedenis…

geschiedenis is niet om te vergeten of om te ontkennen maar om van te leren besef respecteer twee minuten stil…

In alles wat ons omringd het is de ziel van al wat rest gevangen in een eigen speling, wordt in stof weerspiegeld, wat zichzelf niet in protest laat vegen soms door talent of door afgunst onwaarneembaar vaag en naar baat toegerust uit alle windstreken, Het rijpt in de as van de geschiedenis door de dolende zielen opnieuw gedolven, geselecteerd…

niet voorbij de rode lijn afstand om leven levend te houden terwijl het enkel levend wordt door dichterbij…

Als ik kijk naar mezelf in de spiegel dan kan ik niet ontkennen dat wat ik zie geschiedenis kent. Ja, het is waar mijn ogen liegen niet.…

10 jaar na dato hebben wij samen geen geschiedenis gemaakt kunnen we samen niet achteromkijken naar ons…

grenzen van de moraal of een ander voorteken gebruikt als het net zich sluit in een eindeloze ethiek, een kameleon die dwaalt onder de hersenpan kookpot van waarheden waar ik als zwijgzame boreling meer te biechten heb dan ik schrijven kan, in elk gestolen woord zich omdraait in z’n graf opgedragen in een metafoor houdt de geschiedenis…

het enige wat telt is dat ieder levend wezen liefde geeft en geen geweld en vooral zich goed voelt in zijn vel!…

Als de levenden hunner doden herdenken komen de gestorvenen een beetje tot leven en sterven de levenden een beetje hun dood verbeeldend in een beetje troostende eeuwigheid waar de levenden een beetje als de dood voor zijn op z'n minst een beetje hun levende zielen, allerzielen Gedicht nav van het programma Allerzielen van het Kamerkoor Amphion…

omdat geschiedenis moet zijn…

~~~ als voering van zijn rafelgeheugen lapte ze flarden op tot een geheel ontvoerd was de kou botrakend fragmenten zonder pasvorm bevlekken nu zijn geschiedenis ~~~…

jij schrijft je geschiedenis al weer ergens anders terwijl ik hier nog steeds in cirkels om me heen loop te krabbelen…

En weg is die weer; voor eeuwig veroordeeld tot de geschiedenis…

Levende taal Verandering Wat is er tegen? Men leeft Men verandert Gelijk de taal - Leve de taal!…

ongrijpbaar, onbegrijpelijk het ene moment is groen of rood en daarna gaat alles op zwart verkeerd gegokt, bewust ingezet op de dood heerlijk eten, kruiden spatten uiteen, papillen weten meteen, dit is hemels opgegraven begint het rottingsproces, een ei van duizend jaar de dodenakker wacht en wenkt zacht naar de nacht, het zaad…

van het universum Vruchtbaar wijzend naar de levende Geest en naar het kind in mij Waar we ook gaan, we gaan vrij...…

Als we lichtjes branden voor de doden licht veel 'licht' op, in ons gemoed in onze hoofden, harten en zielen wie goed doet, die goed ontmoet alleen en ook 'één' met z'n allen in het donker, maar ook in 't licht beseft ons, ook wij zijn aller zielen en aan doden ben je iets verplicht soms wat langer, soms wat korter stil te staan, bij…

Waar blije stilte spreekt van graversarbeid, die eens in ruig moerasland werd verricht ademt een jong meer ruim en verlicht: langs zijn oevers is beschut leven verbreid. Het kalme riet blijft zichzelf, kent geen tijd, toont steeds vreedzaam beschermend aangezicht: een hecht onderkomen, open én dicht, voor dieren tot huizen of zwerven bereid…