147 resultaten.
Despondent
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 110 dorst naar droogte is dodelijk geduldig
in het gehemelte van bergen en dalen
de stroom passeert schaamheden bij herhaling
vervalt tot laagte en vlakte
schuurt oevers, verzandt binnenste bochten
eindeloos en voorspelbaar in fasen
gebogen langs ontblote patronen
met sleepsporen in lichtvoetige modder
achtergelaten tijdens keren en dwalen…
ochtend
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 84 langzaam spreidt de lichtval zich
over akkers en verte
weg is de zucht van gisteren
vandaag is nu begonnen
met druppels in het gelid
slagvaardig met geharde discipline
stilte is een storm, het oog is
ons geweten
het heden is nog geen later geworden
waar we wezen zijn we nu
in het gewicht van duisternis
en de lichtvoetigheid van…
Zeewindeke
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 934 In zwoel avondrood
vouwt zij open dicht
haar stem klinkt hees
wanneer zij tijd verleidt
naakt staat ze voor hem
vraagt verlegen naar ogen
om het nu te aanschouwen
als vertrouwen even ontspiegelt
terwijl pijn lagen schrijft
trekken golven haar terug
al dansend omarmt zij onder
een sinister blauwe lucht
lichtvoetig haar afscheid…
Gouden momenten
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 135 lichtvoetig trippel je
een stralende lach
maakt haar entree
naturel en jeugdig
beweeg jij je vrij
langs de mensen
geeft ze woorden
en een intense blik
als kleine geschenken
je had me al
lang gezien vandaar
die omweg misschien
omdat we dan
wat uit de drukte
elkaar kunnen kussen
gouden momenten
op jouw feest want ik
ben even…
De kalender
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 160 Zo...lichtvoetig.
Dat het leek alsof de tijd geen vat op ons leek te hebben.
Maar de kalender houdt zich voor niemand verborgen.
Bij haar viel er iedere dag een blad af,
die er bij ons bij kwam.
Langzaam kwamen we tot rijping.
En nog weer later tot inzicht.
Dat alle dagen ons gegeven werden.
Om ze in liefde met elkaar te delen.…
Onverbloemd
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 241 rond de volle maan
las ik mijn dichtverzen
schrijfletters uit mijn
diepe innerlijke lagen
in ogenblikken van verstaan
zag ik dezelfde vragen
het muurbloempje
bloeide nog wat verder open
de wereld stond een beetje stil
waar benen doorlopend trilden
het ingetogen middelpunt
in een bijna schuchtere nacht
heeft links en rechts
wat lichtvoetigheid…
rolverdeling
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 225 Ik streek mijn hemden
zij haalde de kreukels uit mijn ziel
zij hield van strategie, ik van overdrijven
zo werkten we samen aan mens en maatschappij
het beste span van de tsaar
Wat hield ik van haar wanneer ze 's avonds
het trappenhuis van mijn vermoeide hoofd
besteeg, lichtvoetig en feeëriek, heerlijk
kleurend bij de eerste zweem van…
Uit haar handpalm blaast ze sterren.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 938 Violetje danst haar dansje
lichtvoetig voor het woudpubliek
tjilpend musiceren krekels
Een suite van de nachtmuziek
haar voetjes zweven hemels licht
langs de paadjes door het bos
haar grootste lief is Maneschijn
die zachtjes straalt op het koele mos
waarop dauw rust als diamanten
twinkelend als de morgen gloort
uit haar handpalm blaast…
die mij roept
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 210 aan zwaarte voorbij
dans ik lichtvoetig
met ogen gesloten
ingekeerd, toekerend
naar jou,
mijn lief
jij die mij roept
een glimlach ontluikend
een wals van vreugde
langs mijn lippen
voel mijn tasten
kom in mijn sferen
kosmos ademloos
in tedere verrukking
om jou
mijn lief
kom dan, zing mijn lied
stil…
Lage branding
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 169 Ik zoek nog steeds een strand
met de koelte van kiezels
en de warmte van zand,
met lichtvoetig water
en zwaarlijvige golven,
met luchtkastelen
onder schelpen bedolven.…
Beeld, recreatie, pensioen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 374 Beeld
Steen is ouderwetse plastic
harder en ook zwaarder
nu lopen lichtvoetig
haastig de mensen
geen indruk is bestendig
Recreatie
Fijne dag slampampen
eten op het strand
in de bossen kuieren
’s avonds futloos
humeur en afval blijven liggen
Pensioen
Vier decennia
succes of catastrofe
verplichting of plezier
hoe dan ook…
De taal van wijsbegeerte
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 91 Tussen ernst en lichtvoetigheid
toont ijdelheid een spiegel
waarin clowns ons laten kijken.
In de ruimte die ze zelf scheppen
dichten dichters hun gedichten.
In de ruimte die ze zelf zoeken
vertellen narren hun verhaal.
Narren, clowns en dichters,
begeren ware wijsheid.…
De laatste spriet
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 112 lichtvoetig
liep ik over gras
knipperend in
mijn relatie
greep de laatste
spriet houvast
voor een zekerheid
die er niet meer was
plukte later
madeliefjes
voor het grote
kringgebeuren
in onze cirkel
vertelt de krans
alle details in
geur en kleuren
we hebben nog
gezongen en met
aanwijzertje gekust
het gaf mij geen rust…
glimlach
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 1.574 de zon kantelt
en de aarde slaat om
een dode moeder
laat een tuin achter
de heg en de kastanje
keken door het raam
naar een bleek, wit gezicht
zij was hun klein gedicht
langzaam kleurde de dag oranje
naar de helende nacht
vlinders en bloemen
begroeven haar heel zacht
de aarde kantelt
en de zon schijnt niet meer
lichtvoetig waait…
Dans Duizend Dromen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 226 Een kind danst over de zonovergoten straten
Ze volgt haar passen moeiteloos en licht
Instinctief, vol passie en lichtvoetigheid
Geen verdriet, geen angst, geen zorgen
Onwetend over wie haar heeft verlaten
Niet wetend welk pad nog voor haar ligt
Kan het niet beseffen maar is haar wereld kwijt
Ze denkt nog niet aan morgen
Verdubbelaar, wederopbouw…
open velden
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 88 kleine huizen aan het
eind der akkers, hun wakkere bazen
strooien met water, waar
het veld te droge halmen draagt
zie de kraaien
hoe ze wentelen van oud
naar nieuw, de vleugels wijdgespreid
op wieken van een warme wind
het zomerkind ten top
dat bovenal haar wiegje vindt,
een baldakijn
een zachte wolk
een toermalijnen page
lichtvoetig…
Streelt zoetigheid je lippen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 544 je suikerwafelt
in een rondje ongezond
maar om jouw mond streelt
zoetigheid je lippen
ik proefde
met mijn tong voelde
later in de maag jouw
komende lichtvoetigheid
we dansten tot de vlam
viel uit de kaarsen
ontdekten licht in het
elkaar steeds weer verbazen
pas in de morgen
zonder haasten konden we
de paradijselijke nacht in
pril…
Het gekleurde vlies
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 529 verraadt de harde tegenwind
een lichte blos vertrekt snel, maar
wangenstrelend weer naar binnen
naar de warmte van het bewustzijn
en het bloedrode gemak waarmee de
verbeelding zich graag laat kleuren
geen vraag waagt het
koele lippen te betreden
overbodige antwoorden
bevriezen blauwbekkend
een luchtspiegeling in de iris
schildert lichtvoetige…
Aromatisch
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 40 ik wist al dat
jij kon vliegen
ooit heb ik langzaam
mijn ogen gesloten
voelde wind
en jouw warmte
langs mij gaan
zacht streek
jouw jurk
langs het haar
terwijl vingers mijn
gezicht streelden
je parfum tussen
ons aromatisch werd
jij bent nooit
meer geland raakte
nauwelijks nog de
vloer met heerlijke
lichtvoetigheid jouw
voortgaan…
Dancespecial
netgedicht
3.0 met 30 stemmen 1.348 tegen de felgekleurde horizon
dansen schaduwzwarte manen
zuiver gezang klinkt golvenhoog
zilte wind fluit spelend mee
ritmisch klinkt de passage
van lichtvoetige lange benen
volbloedig gestrekte spieren
glanzende schoonheid in cadans
natuurgeluiden volgevangen
laat hen dansen op het strand
majestueus figuren draaiend
zwarte paarden op…
stoer
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.037 knul bewoont de vertrekken rond mijn
schoot
ook als hij straks groot is belooft ie
gul
held op batmansokken, pyjamabroek
kinderlijf pardoes in spanningsboog
later wordt hij sterk én ninjaoloog
en om zijn status te doen gelden
kortstaart hij draken, met plastic
zwaard
in lichtvoetigheid redt hij mijn dag
terwijl ik verzoet…
Kinderliedje
netgedicht
2.0 met 116 stemmen 11.684 Ze is lichtvoetig
een windstreling
zo wuift ze weg
en plukt sterren
op het gazon
het gras kietelt
blote voetjes
is het daarom
dat ze lacht en rent
van bloem
naar bloem het gezoem
van bijen
op de achtergrond
een lauwe zomer
in een groot blauwtje
is het daarom
dat ze humt en zingt
kleine wijsjes
met een zoen van moeder
in…
Liefde is...
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 2.081 Zwoegend en worstelend
kruipend door de liefdespoel
De ene keer lichtvoetig
dan weer met een angstig voorgevoel
Pieken en dalen
opgaand, en weer neer
Soms met wat mee-wind
soms met beestenweer
Een kabbelend beekje
een woeststromende rivier,
de ene keer drijven,
dan weer als een vechtende stier
Een huilbui met tranen
een klinkende…
Een Aprilgrap te ver
netgedicht
2.0 met 20 stemmen 1.186 Bas heeft dikke vochtbenen, broer
Jan adviseert hem de stelten-dans
van de Yukon indianen, beroemd om
hun benen mager als bonenstaken
Bas danst doorheen de nacht, ziet
‘s morgens blij verrast spillebenen
euforisch danst hij lichtvoetig
stofwolken uit de straatstenen
Tot Jan grijnzend bekent dat hij
de bril van bijziende…
Wij prieelen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 87 je trippelt
lichtvoetig blij
over gras dat
groen naar je lacht
rondt borders
streelt bloemen die
bloeiend op je wachten
geurt hen dichterbij
wij prieelen tussen
slingers herinneringen waar
ooit ballonnen hingen
met opschriften van toen
nog is je jeugd
onvergankelijk vitaal
straal jij warmte en
liefde naar ons allemaal
laten…
Ontdooiende wintermuziek
netgedicht
5.0 met 24 stemmen 102 présence
zag in de verte al
de knoppen van
bloemen zich openen
om in volle
nieuwsgierigheid hun
hart aan de kijker te tonen
struiken ritselden
bomen ruisten hun
groene welkom melodie
de vergeet-me-nietjes
in het gras wisten
al meteen dat jij er was
adembenemend
hoe zij groeiden en
bloeiden op jouw energie
jij die lichtvoetig…
Vliegen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 31 is een weerspiegeling
van verloren tijd in de ruimte
we bezitten een hoop illusies
maar de wind gaat er vandoor
met onze nederige fantasie
vanaf het plafond
van de donkere kamer
is de wereld omkeerbaar
we zien het niet
zoals de mensen het zien
we dwalen, zweven, vliegen
zonder de dweepzucht
van het bestaan
we zijn gevleugeld
lichtvoetig…
Op een voetstuk
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 448 Dus kom ik tot dit 'lichtvoetig' besluit,
leef je 'op grote voet' of ben je arm,
dit is mijn 'voetnoot', 'ten voete uit';
hou het hoofd koel en de voeten warm!…
parabel vergaan (acrostichon)
netgedicht
5.0 met 5 stemmen 156 weke vraagtekens
als ik door mijn weerschijn zie
totdat de wereld weigert
in eclipsen te ontstaan
smal, eenzijdig en onheus
echtheid weert me
rechtstreeks uit dit zijn
nochtans wezenlijk
als wie ik ben
als mens of vrouw of
soms -als man
trouw aan diens scheppingsdrang
lichtvoetigheid verzwaart
indien mijn tenen
eigenheid ontkennen…
Zwaar
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 130 De lucht is verzwaard
van weemoedig verlangen
naar de verlichte dagen
waar elke dood nog ver leek
keuzes luxe problemen waren
liefde lichtvoetig vanzelfsprekend
wensen zelfvervullende voorspellingen
Nachten van de lange twijfel
vullen nu diepe zwarte gaten
alleen de dromen zijn soms wit
met vederlichte beelden
die soms blijven hangen
maar…