Alle inzendingen over Liefhebben

Elkaar liefhebben is het grootste gebod Dat God aan eenieder heeft gegeven Als richtsnoer, om daar naar te streven Het is het allerbeste voor ons heilgenot. God liefhebben en de medemensen Dat betekent niet, blijf maar passief Hij zegt:“Heb uzelf en uw naaste lief” Aan liefde geven zijn geen grenzen.…

Elkaar liefhebben is het grootste gebod Dat God aan eenieder heeft gegeven Als richtsnoer, om daar naar te streven Het is het allerbeste voor ons heilgenot. God liefhebben en de medemensen Dat betekent niet, blijf maar passief Hij zegt:“Heb uzelf en uw naaste lief” Aan liefde geven zijn geen grenzen.…

liefhebben is herinneren ik hoor jouw zwijgende stem in de nacht…

Gevonden is mijn pen met verloren woorden toen ik verliet wat ik wilde liefhebben met zachte woorden en zachte dromen van gedachten die blijven waar ik onze liefde bereik en jij nooit meer verleden tijd zal zijn…

Ik voel me vlinderachtig licht en klein laat me altijd jouw zomer zijn onstuimig liefhebbend, rijk aan kleuren bedwelmend, zoals bloemengeuren Ik dans, lach, bemin, voel me vrij het zingt in me, je houdt van mij!…

alles heeft zijn tijd het liefhebben en de herinnering nu de dagen lengen verzacht herkenning stil mijn pijn begrip sijpelt binnen - mijn god, daar heb ik jaren over gedaan - zie je wel dat geduld vertrouwen schept in een toekomst ?…

het eeuwige van gister het eeuwige van vandaag het leven zoet en zilt valt over daken en bomen een wens in je hand zo klein als geluk en het allermooiste liefhebben zoiets als vrede voor wie zwerft in een verstild moment…

Ik kan je liefhebben tot de einder dood, de einder van die einder: het vergaan of daar de einder van: het niet-bestaan. In het ultiem moment voorbij de grens zullen onze minnen elkaar opheffen zodat we kunnen worden opgeteld tot een volledig mens.…

Je lippen Altijd daar Klaar om te kussen Opdat de pijn verdwijnt Je ogen Die het diepste binnen Naar buiten kijken Om te kunnen liefhebben Je oren Die altijd luisteren Naar het gevoel Dat zelf niet praten kan Je hart Vol van Liefde En eeuwige trouw Mijn zielsverwant…

na vandaag in zoet verdriet naar verlangen op zoek en de dag verschiet in geuren gevoel kleuren alsof ik jou herken in armen die me troosten me liefhebben herinneren aan wie ik ben in zoet verdriet op zoek naar ach lief naar wat niet…

hoe houden we elkaar heel daar waar we niet liefhebben het glas valt aan scherven verdwijnt de pijn als we weg lopen? koesteren we het breekbare vinden we perfectie in het onvolmaakte?…

Wie kent de pijn als iemand die wij liefhebben moeten laten gaan en daar zo machteloos voor staan met al ons geloof kunnen wij U God niet verstaan…. maar schenk dan hierboven uw oneindige liefde zoals wij die op aarde gaven aan een naam.…

als begripvol elkaar begrijpen en meelevendheid echt medeleven is als liefde echt liefhebben en respect elkaar respecteren is als menswaardigheid menswaardig en medemenselijkheid echte naastenliefde is zou er dan misschien geen oorlog meer zijn zou er dan misschien overal vrede zijn…

Mogen wij elkaar omarmen, liefhebben, verwarmen, beminnen, wanneer de vorst verdwenen is, als sneeuwvlokjes, uit de wolk der innigheid verworven.…

liefde is thuiskomen in een sfeer van nog meer willen dat ze altijd zo blijft een vrouw om van te houden herinneringen om te liefhebben de tijd te delen, verdelen onder elkaar armen die ’s nachts zoeken naar nog meer geluk dan ze al dragen en blijven zweven in een eindeloos gebaar…

Leven is liefhebben, leven is leven. Wie kent nog de oude goden, machtiger dan woede? Wie kent nog zichzelf?…

En ik zal blijven, en luisteren, liefhebben, voelen, praten, schrijven.........…

't Is dat missen, onverminderd en blijvend liefhebben, ongehinderd 't Is het zout uit nutteloze tranen en de dromen die zich waarheid wanen 't Is dat beeld, bewaard in 't archief, van betere tijden Ik mis je, m'n lief…

de zee veranderde toen de stroming jou naar de Waddenzee voerde je ziel reisde naar de andere kant van de tijd zij borg jou in ieders liefhebbend hart ver voorbij onwetenheid nam de zee je mee altijd anders altijd dezelfden zij en jij…

ongekend de warmte, explosief de dragers van vers zonlicht met armen die ontwaken in een open huis als groeiende ruimte waarin middaggezichten wandelen met zuivere stemmen naar het oor van liefhebben en elke adem uit het hart -in geboorte- geoogst…

het is koud mijn handen sneeuwen vogels en nachten, zonder ophouden melaats over het land van magere lichamen ik leg de aarde stil als stenen op mijn schouder en herhaal de winter keer op keer vergeet mijn naaktheid sterven is liefhebben, zonder ogen…

Ik wil liefhebben, Ik weet niet wie, ik weet niet hoe Ik wil getroost worden, Ik mag niet huilen, ik mag niet zwak zijn Ik wil schreeuwen, ik wil slaan Ik ben als een wild dier, die woedend in zijn kooi zit en wacht om uit te breken Ik wordt getreiterd, ik word verlamd Men is bang voor mij, Ik word opgesloten in een gesticht…

Met de lente wil je liefhebben, warmte voelen op je lijf en je ziel, alles zo graag weer opnieuw de geuren hemelse kleuren intensiveren jezelf uiten tegen iemand iets zeggen of praten En toch.... toch kun je 't ook laten En gewoon stilletjes gelukkig zijn in jezelf…

willen we zijn niet aan ketting noch aan schakel als aan aarde verbonden met hen die ons liefhebben onze vrienden zijn.…

Niet als de bezitter; als een bezetene zal ik je liefhebben en vluchten, lieveling. ---------------------------------------------- uit: 'klacht van een grootgrondbezitter & 20 andere gedichten', 1985.…

Maar of dit nu echt god is, of een liefhebbende mens?…

zou weleens willen voelsprieten en ervaren hoe een moeder zich voelt met haar kind het grootste wonder der geboorte uit haar lichaam eigen geworden vlees en bloed eeuwig verbond van bescherming het intens liefhebben waar zelfs de grondvester in al zijn overgave geen weet van heeft…

Wij die het land Israël en ons broedervolk liefhebben denken aan de familie’s als witte rozen in de nacht aan al de getroffenen van de ramp op de Mount Meron dat ze vervult mogen worden in deze donkere pijn in de Waarheid van Zijn wetten vervult met de troostvolle liefde van de levende fontein…

bestaat niet als ik steeds maar wacht je aandacht afweeg en de weegschaal scheef laat hangen van onvervuld verlangen daarom wil ik dat je bestaat dat is op het kruispunt van vervulling en gemis op het raakvlak van gemeenzaamheid en eenzaamheid ------------------------------------------------------- *Ahav is het Hebreeuwse werkwoord voor liefhebben…

niemand kan het lijden van jouw lijden begrijpen als je het al zelf niet begrijpt maar niemand lijdt alleen zij die jou liefhebben lijden in hun liefde voor jou nog het meest hou van ze keer de spiegel in jezelf toon ze jóuw liefde en respect kijk niet lijdzaam toe…