Alle inzendingen over MSC ZOË containers Wadden

Mijn Wad, kon jij mij maar dromen me kleuren aan de horizon met mij ontwaken telkens wanneer de vloed me overspoelt kon ik maar jouw water wezen het opgedroogde zand of gewoon zoals jij wilt; een beetje golf draag mij in het boeket van het heden speel de liefde al was het echt spreek niet van zonden laat me de winnaar zijn…

Langzaam sterft het Wad een stille dood waar het eerst slagvelden overwon van het wassende water ligt het sluisje er verslagen bij waar eerst vissersboten aanmeerden drijft nu een leeg flesje bier toch kom ik iedere keer terug naar mijn Wad en kom ik tot conclusie dat ik hier mijn jeugd verloor…

Overweldigende luchten, Dreigend zwerk, Baldadige zomerstorm Striemt over het wad - Alleen de vogel leeft, Met zijn kompanen - Van de mens Ontbreekt ieder spoor, Wat een geluk!…

waar eerder grijze klei gebarsten door brak water drooggelegd woont het ritueel van komen en gaan zijn zijarmen in donkere contouren dichtgeslibd, teruggetrokken en lijkt de delta versteend, verstild, verlaten maar niet de branding die straks zijn zilte water zonder voorbehoud over de gebroken aarde laat vloeien.…

Er waait een storm van Noord naar Zuid Grote schepen steigeren door het schuim Ze komen nauwelijks vooruit maar laten zich niet keren Tussen de containers in het ruim rusten verwaaide vogels uit Hun kop tussen de natte veren…

Op het water is gesnater en ook vaart er wel eens wat In het water zijn de vissen en ook waadt er wel eens wat Langs het water is de visser en die staat er wel eens wat Hoort gesnater op het water ziet wadlopers op het wad Maar de vissen komen later uit het water op het wad…

(Vashe zdoróvje) De vondst van die container wodkaflessen Trok zelfs de aandacht van minister Kaag, De Koreaanse Leider drinkt het graag, Maar moet zijn dorst nu met iets anders lessen. Maar als die zending echt uit Rusland kwam, Hoe kwam die dan terecht in Rotterdam?…

Ik waad door de stroom van levens en orden ze -- tot scenario's.…

Bewijs te over dat Grönnen door ook maar een beetje Wad niet serieus wordt ingeschat zijn de Zuiderduintjes - eiland tussen wadden en dijken In stad en ommeland denken ze niet eens zozeer klinkt niet als één het zijn er vast meer Eerder wordt verder gezocht ten zuiden doordouwers zelfs tot voorbij Arnemuiden niemand komt op het idee…

Het is gewoon een zaak van uitvergroten Student - die stapelt kratjes - lekker bier Voor huisvesting is dat ook een manier Wanneer 't aanslaat kunnen we zelfs loten En treuzelt er een met de propedeuse Dan openen we eventjes de sluizen…

Het plein klimt gestaag. Hoger de kerk en absoluut haar toren Genieten het uitzicht aan de voet van de lan- ge dijk Het strakblauw gewelf dat op de dijk het water lager ook raakt ingetekend door tientallen enorme con- tainers Wij aan- en beschouwen dit magnifieke beeld Door vogels en tijd, minzaam innemend plaatje Zowel vrijheid…

Hoe komt het dat in veel gemengde wijken Het afval rond containers steeds maar groeit? Omdat het de bewoners niet zo boeit? Een onderzoek ging aanpak vergelijken Men vond een voor de hand liggend patroon Heel simpel: vuil trekt vuil en schoon blijft schoon…

Voorjaarsochtend vroeg stille regen op het wad een man steekt pieren.…

Ik wil niet langer wachten, 'k wil dat je naar me lacht en naar me kijkt. Naar me luistert, terwijl ik bezwijk voor je lach en voor je ogen. Je zachte, wonderschone zelf.…

ontnomen De tong drijft uitgerukt de monding uit Het riet dat ritselt in haar zomen Bespot ons vroeger lachen luid We waden onder brug en bomen We waden tot de oever wijkt En wij aan vroeger zijn ontkomen Gevoel dat niet te spreken lijkt We waden tot we weer beseffen We zoeken toch het paradijs En wij ons uit de stroom verheffen…

Zittend in een veld met bloemen gevuld vol van gedachten haar wensen vervuld vrij als een vogel zo anders dan wij zal zij eeuwig wachten op iemand, zoals zij…

Jij, Jij bent alles voor mij. Zonder jou is mijn leven niet compleet, Ik kan niet meer zonder jou. Als ik je zie, Dan voel ik me raar. Zoiets heb ik nog nooit gevoeld, Alleen voor jou. Ik wil het je graag zeggen, Maar durf het niet. Ik wil op je aflopen en zeggen dat ik van je houd. Mijn leven is niet makkelijk, Maar door jou kan ik het…

Sterker dan ooit, positiever dan eerst ben ik je niet vergeten Ik heb het verdriet een plek kunnen geven En nu is het goed.…

winterstormen ten hemel het wad stuiptrekt in gekromde stromingen het schuim kapseist ongenadig van einder tot einder onder een wolk van meeuwen verwaaien duinen in werveling van winden zwaar kreunt de zee in huivering van nachtkou diep donker spiegelend in deinend water foto Friese wad bij de Westhoek…

je blik golft grijzig groen maar in je ogen vind ik de lach van het wad je stem ruist in de schelpen op het strand bij zon en volle maan in laten gaan raak jij in jouw omarming de lichte watervolle einders aan jij bent mijn wad de moederschoot der schepping in paradijs en hemel saamgevat…

Een hond en een kat lopen samen op 't wad de hond wil dollen door de branding rollen. "Bah" denkt de kat wat is het hier nat en die meeuwen zijn míj véél te groot maak liever spreeuwen of mereltjes dood. Met zeehondjes spelen dát lijkt me wel wat kan me niks meer schelen dat het nat is op 't wad.…

ik zeilde onbezonnen langs 't riet en mijn voogdij terwijl Rottum zich torende toen het tij bij volle maan het water roerde aan de lij in 't gebed lag mijn Wad op dieptes ongehoord terwijl de hele vloot mij najoeg tot in den dood ik was de voogd van het kwadrant waarin het Wad mijn jeugd had gedoogd…

het hoge water in haar nachtelijke geurgewaden kleurde de rivier zilverflonkeringen in de ochtendmond meeuwen werden dromend tot haar luchtsieraden tot zij de spiegel gedragen letternamen zond eenmaal stond het beeld op de kade waar het nu stromend standvastig waadde zij sneed de wade vergeefs in het ivoren decor tot haar eigen diamant…

Zij spraken op het wad met de bootjes achter zich in ondiep water en de zon naar het Westen toe haar kracht verliezend valt in stijgend water. Over wat er gesproken werd op het intussen ondergelopen wad?…

Ik werkte voor een apotheek en zag toen de verspilling, hoe dure medicijnen en incontinentie- materiaal verdwenen in de container. Alleen, omdat ze zogenaamd verouderd waren Of helemaal zelfs niet gebruikt; toen voelde ik mij beschaamd...…

Strooi mijn as uit op het wad. Ik spoel weer aan, ik land weer aan, zo kom ik weer in stad.…

Morgan is geland op Tenerife Lekker zonder stress in zo'n container Zachtjes toegesproken door een trainer: 'Wat is Morgie móói, wat is ie liéf ' En ik zit op mijn vliegreis naar de zon Als opgefokte haring in een tón!…

Handen aan een bed Handen aan een container. Handen aan een schoolbord. De handen gaan steeds weer uit de mouwen. Voor ons. Tijdens Corona was er geen veilige plek We zien niet altijd wat ze doen. Maar ze doen zoveel, en ontvangen zo weinig. Ondergewaardeerd. Onmisbaar toch vaak onzichtbaar Een podium voor deze handen.…

Een bed vol sterren, de nacht bewaakt het leven, het wad zucht in zachte regen.…

Zoe zie ik het, Iets wat vol kleur zit maar langzaam aan zwart wordt Het is niet langer vol kleuren, het is.... zwart... Een traan... dat voel ik nu.... Iets wat meestal lacht Die plots zo heel erg triestig wordt. Zwart, ja zo zie ik mijn leven Een traan, ja ik ben niet gelukkig De dood... Ja, dood, ik wil je maatje zijn.... Ik...…