Alle inzendingen over Maradona OR hands OR VAR

De waarheid is een zeilboot die zich laat leiden door de wind Het is die ruk of windstoot die voor jou het gezochte vindt…

we voeren van het grote eiland naar het kleine in het begrensde landschap van de boot toe, lach nou, zei ze vanachter de camera sieraden bungelden onstuitbaar mee zijn verre glimlach wrong zich stroperig naar buiten hij keek door het raam opdoemende rotsen weerkaatsten zijn blik hij deed de ogen dicht…

Vaar. Niet wel of waarachtig, Maar vaar. Met de boot uw nahier in. Tot je lucht noch aarde kent. En ... draai dan. Snel en zonder angsten. Draai tot je weer bij ons bent.…

Een ziel moet zien te zeilen naar de wal Over een grote, zilte oceaan Dapper door Scylla en Charybdis gaan Een haven of een baai vinden vooral Soms vaart zij in een fuik, loopt in de val Dan heeft ze averij, scheurt haar bazaan Een ziel moet zien te zeilen naar de wal Over een grote, zilte oceaan Loopt averij op en gaat door een dal Ze dobbert…

Thuis heb ik – voor een schappelijke prijs – Een VAR met onomstotelijk bewijs.…

ze ongedecideerd de referee, VAR en KNVB...…

we zien en zien en kijken er niet naar groet de man met een ‘Sieg Heil’ of een ander onduidelijk gebaar of vindt hij iets gewoon geen stijl en was het slechts een wegwerpgebaar de VAR mag zich er over buigen legt een hele groep onder de loep en hoort eventuele getuigen we zijn zo blij met onze VAR bestaande uit menig oude uitgerangeerde…

Ik heb van dorst en voetbal veel verstand, Dus had ik me drie biertjes ingeschonken En: “Op de overwinning” vast gedronken, Maar vlak voor tijd raakt plots de bal mijn hand. “Geen strafschop”, zei de scheids (een mensenmens), “Een schoolvoorbeeld van aangeschoten hands.”…

(OP EEN BRUILOFT GEZONGEN) 't Was ochtend; een Meisje ging wandlen aan strand; Een bootje, dat vlagde, lei ree; En straks was de vriendlijke Schipper ter hand, Die sprak: 'Schoon Kind, wilt gij mee? 't Is het rechte getij om te varen, Nu de morgenzon glanst op de baren. Grijp moed, Schoon Kind, en vaar mee!…

Onder uw handen die veilige ogieven* word ik weer de stille de zachte de lieve die vredig d'ogen kan laten varen* over de herfst en de verloren jaren. Onder uw handen mij binnen halen in de kleine portiek van de zeer hoofse zalen waar ik hoor zingen dat vér-ijle lied als ge mijn naam zegt of zacht naar mij ziet.…

(op een bruiloft gezongen) (te zingen op de wijs van 'Der Ritter von Rosen' muziek van Meltitz) 't Was ochtend; een meisje ging wandlen aan strand; Een bootje, dat vlagde, lei ree; En straks was de vriendlijke schipper ter hand, Die sprak: 'Schoon kind, wilt gij mee?…

Hij is verslaafd aan snuiven, spuiten, slikken; veel geld dat hij verdiende met zijn benen was kort daarna weer in zijn neus verdwenen, maar er zijn middelen om af te kicken. Dan ligt in ‘t verschiet nog heel veel moois, bijvoorbeeld rechtsback bij Prozakken Boys.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Het word steeds lichter steeds mooier in mijn ogen meer bloemen komen op meer lichtschepen varen mij voorbij ik kruip in je huid het strekt zich uit over heel je lichaam ik voel een hand elke morgen zacht en licht over mij heen gaan.…

Toen ik laatst examen deed Om overal te mogen varen Zei de examinator tegen mij Laat hier “De Hoop” maar varen. Waarom ik voor mijn examen Zomaar alle hoop liet varen Laat zich met het papier op zak Eigenlijk maar moeilijk verklaren.…

Ik snijd in dit ivoor de glimlach van een bruid en een prauw om mee te varen en een schouder waaraan ik slaap, en een hand die stil wordt als maanlicht in de witte schilfers ivoor, en een oog, en een mond, en een oor, en een voet voor de dans in het maanlicht in de witte schilfers ivoor.…

schrijvend met letters vol liefde beschilder ik jouw hart waar kleuren vermengen lekken naar daar waar je nog niet geliefd werd op handen gedragen varen we op hoge golven onze vrijheid tegemoet met liefde als onze leidraad…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

je ogen strelen vaar verder verder terug naar de diepte van de nultijd…

Wolken varen donker, Wolken varen licht, Wolken varen niet, Want de zon is jouw gezicht.…

Zonnestraal, bliksemschicht Ik denk aan jou Met mijn ogen dicht Jouw handen op mijn hoofd Gaan langzaam door mijn haren Kom liggen naast me bloot Om op een oceaan te varen We zullen kunnen vliegen Samen heel erg hoog Neem die mooie handen Nooit meer van mijn hoofd Zonnestraal, bliksemschicht Ik denk aan jou Met mijn ogen dicht…

We varen over zee, en ik vaar met je mee. Alleen in mijn gedachtegang.…

Ik wil niet klagen Maar dankbaar genieten van de dagen Dat we samen hand in hand Wandelen over het strand We durven niet te hopen, Hebben te veel gezien Maar toch......mischien? Zoekend naar schelpen in het zand, Voel ik boven ons Gods hand Als dan ieder van ons zich blij en gelukkig voelt, Dan denk ik, ja zo heeft God het bedoeld.…

Hand in hand Met een ondergaande zon Lopen we op het strand Geen mensen om ons heen Behalve het zachte zand en de zee Zijn we niet helemaal alleen. Ik loop in de zee Jij blijft staan Je gaat niet mee Ik duik naar beneden en lach Dat ging wel over Toen ik je niet meer zag Ik zat vast met mijn voet en kwam niet meer boven.…

in hand bij mij.…

wanneer tranen de laatste dag begroeten jij nooit meer jij zult zijn dan zullen woorden gevangen door de wind golvend zacht fluisteren als stil lispelende klanken vaar wel…

verberg de deuren van het huis en wanneer de avond alle ramen verbrandt tot een donkere reis zwelt de nacht als een brede rivier met pijnlijke gewrichten de rust zal komen ik weet het zeker; binnen in mij zal een eindeloze tocht zich herkenbaar maken zich openen met niets om over te schreien met paarse bloemen in mijn handen…