Alle inzendingen over Mart Smeets

De mens wil al van oudsher kunnen vliegen Neem Icarus, die faalde door de zon, En nu deed Jarno Smeets of hij het kon Het lukte hem toch velen te bedriegen Zijn ware doel is ook bereikt: een scoop Met zes miljoen bekijkers op YouTube…

Roerloos daar Gelegen sinds Mensenheugenis Tot uitschot zijn Hersenpan ermee Aan diggels smeet Waarna roerloos De mens in zijn Eigen keuken Liggen bleef Haren, Stationsweg, 21-09-12…

Opgegroeid met de Donald Duck In tijden van simpel geluk De laatste drie pagina's immer Ollie B., ik las ze nimmer Behalve als hoofdrollen werden geboden Aan professor Sickbock, markies de Cantecler Wammes Waggel, zeepbellen uit orgel gevloden Dan pas ging Marten voor mij echt ver Przewalsky, onge-evenaard Is wat mij aan Toonder paart.…

Maar DNA (van vreemde smetten vrij) voorkwam een ouderwetse lynchpartij.…

Te warm was het voor mijn dekbed Te koel voor een zomers laken Het was na enen toen ik iets tevoorschijn smeet Een sterk en stevig tafelkleed Onder prettig fel gestreept Kreeg ik een leuke binnenpret Krijg ik morgen op dit tafellaken Dan ook ontbijt op bed?…

Eens geboren met een smet, opgericht en afgedankt, verwekt en niet geliefd. Nooit gewild en toch gekomen, eenzaam en verloren, geboren voor het ongeluk. Maar ik heb nog hoop, toch ben ik geslaagd, want ik ben iemand.…

Sinds Apeldoorn kleeft aan het feest een smet Het heeft zijn onbevangenheid verloren De koek smaakt toch niet meer zoals tevoren En nu drukt nog een ander feit de pret In Veenendaal voelt men zich ook verbonden Met Mabel en de stille Prins in Londen…

Wie als gedoodverfd wereldkampioen, Gezegend met de achternaam Verstappen, Voortijdig met de race besluit te kappen Heeft al direct een smet op zijn blazoen. De motor van Renault krijgt nu de schuld…. Max vraagt wel heel erg veel van ons geduld.…

Heilige Maria die daar zijt Moeder ende Maagd, van Kerst gewijd; vrij van alle zonden en smetten, wil op mij, uwe dienaar, letten, ende mij helpen, wanneer ik sterve dat ik des Hemels vreugden erve!…

na lang aarzelen veel getreuzel slinkse omwegen die onderschept werden gaf jij mij ietwat weifelend en niet direct vol vertrouwen jouw masker aan pardoes smeet ik het op de grond laat nu je ware aard maar zien…

Van Woerkom trok zich eindelijk terug Ik denk dat ík maar ga solliciteren Heus elke crisis zal ik snel bezweren Ik maak zo van een olifant een mug Of kleeft er aan mijn vrouw misschien een smet Ze stapt niet bij een Marokkaan in....bed…

Disfunctioneren...ach loop naar de hel Ze wilden daar een trekpop van mij maken Met zulk gespuis doe ik niet langer zaken Wat denken ze wel niet bij VNL Verdorie...weer een smet op je blazoen Tja zonder bef...een slabbetje omdoen?…

‘Houd ons hotel van vreemde smetten vrij, veel liever hier een varkensboerderij.’…

Nu wil men in Oost Groningen gaan boren Naar nog zo ’n pareltje van Gronings goud, Naar het van smetten vrije Gronings zout, Waar ze zich in die streek nou wild aan storen. Alsof ze door de ratten zijn gebeten: “Wie hebbn het nog nooit zo zolt gevreetn”.…

oranje feestte fel in blauw toen de schaduw zich mateloos aan levens klampte langzaam verkleurde mijn gevoel in ongeloof en werd ik ziende blind toen een werkelijkheid met lijven smeet en traag de waarheid in mijn geheugen stampte de menigte bleek een machteloos kind…

Men weerde zich bij elke goal geducht, Het volk smeet dan de petten in de lucht.…

Zolang de bank bleef geven, gaf je uit Je smeet met geld. Nu sta je net als velen Zwaar in het rood en onder curatele Daar komen er steeds meer van, naar verluidt Zo blijft ons volkje, volgens statistieken Juist in diens diepste dalen steeds meer pieken…

A star is born, met donk're krul getooid Zijn aanschijn zorgdoorgroefd en diep geplooid Smeet met zijn krachten, heeft zijn jeugd vergooid Zijn huid, als coming man, alreeds gelooid Heeft nog maar net de Ajaxschool voltooid Pas kiesgerechtigd en nu al gekooid...…

wit pluist het vlokje langs mijn raam danst op koude vlaagjes snel en dan weer traagjes mijmerend als flonkerend kristal zwevend in een vrije val ooit zal zij zich hechten en tot dons vervlechten de wereld zachtjes toegedekt voor even zonder smet…

En toen braakte hij plots alles uit, nam de benen, smeet met de deur vloekte tierend Gewraakte woorden kropen onder zijn huid. De muren trilden, schalden echo’s van dit naargeestige geluid. Daarna sprak de stilte ongemakkelijk, ongebreideld het was duidelijk ze sprak luid.…

Het was de laatste dagen kwel en kommer In alle kassen van de glazen stad Want ook de wetenschap wist nog niet wat Precies de makke was met de komkommer Van vreemde smetten is hij nu bevrijd Dus is het straks gewoon komkommertijd!…

De grond is arm, als menig hart, En zo gebaat bij malse regen, En ginder, achter wolken, mart De goede zon met al haar zegen. O somber, toch zinrijk verleden, Dat immer ver en verder wijkt, Gezegend is het zonnig heden, Waarover nooit een schaduw strijkt.…

ik heb de lentes niet geteld maar het waren er minder dan ik me herinner vaak bleken hun bloemen bevroren of ondergesneeuwd de zon ontbrak omdat storm met regen smeet toch wist een kleur de sfeer te domineren het rood satijn van valentijn in alles kom je hem tegen zonder er iets om te geven aangewaaid en dan natuurlijk…

Waren mijn gedachten keien ik smeet ze door de ruiten waren mijn gevoelens van hout ik stak ze in brand waren mijn daden van kurk ik liet ze wegdrijven op het water waren mijn wensen van ijzer ik liet ze verbuigen waren mijn bezittingen van lucht ik blies ze weg waren mijn liefhebberijen van was ik liet ze smelten was deze omwenteling ten…

Terwijl ik gapend schrijf ligt op de milieuhoop het tapijt waarop wij rollebolden ’s nachts thuiskomend van de hazejacht toen ik het uit de kamer smeet werd het eventjes bloedheet en nu met pils achter de kiezen lijkt de kamer te bevriezen nooit gedacht dit te missen zo verdwijn jij in het ongewisse.…

volle maan boven de Marekerk ik ga vroeg naar bed want morgen moet ik weer naar werk…

een woord is een vroege ochtend zonder breuk of smet soms een teken in de lucht een woordeloze rit naar zee zachte vogel boven een uitvarend schip de vermiste naam voor verdriet barst het als een beladen ster komt het niet op tijd tegemoet een woord is een woord tot jij het vult soms met betekenis…

als je begrijpt wat ik bedoel begrijp je ook wat ik nu voel: taal geld gezag liefde in ons malle smalle lage land bestaan voor mij alleen tegen bewijs aan toonder…

Achter gesloten ogen Ligt de nog ongedachte Gedachte onbewogen Te wachten Op een grofstoffelijke trillingsvibratie Ontvouwt zich een sidderende sensatie Een kaleidoscopisch kleurenspectrum, een repeterende ringcollage Niet te koop, onbetaalbaar En geenszins geschikt als handelswaar Stromen mijn gloednieuwe gedachten Naar mijn gedachtenetalage…

Wat niet ziel tot ziel kon spreken Door der dagen ijl gegons, Spreekt uit overluchtse streken, Klaar als ster in licht zou breken, Zonder smet van taal of teken God in elk van ons.…