612 resultaten.
Overlaat
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 66 Nacht, kantelend naar zwarte randen
of in vlucht naar mild blauw, zo tijdloos blind.
Regenziel, schuilverwant van krabbenscheer
en cataract; ondiepte, genadig voor huiver,
uitgesproken in loslippig boezemwater.…
Mild ( voor buurman Gerard )
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 719 zon en maan
naar gelang ze ver of dichter bij
ons staan, belichaming van troost,
stuwt levensap van wortels naar
een mensenkroon, omkranst een
zacht gezicht van verwondering over
de trek van vogels in een laatste
vlucht, dat is meer dan stof alleen,
dat moment even in tijd verstilt,
uitgezwaaid in een omhelste
zucht, maakt afscheid mild…
BietV
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 498 in een milde Augustuszon, dat kon,
want de suiker is niet meer op de bon.
Men liet de biet dan ook ongemoeid.
Werd ook niet door de politie geboeid.
Ja, in Biddinghuizen, zei men mij,
zijn alle suikerbieten vrij!…
Prozagedicht: Oktoberstemming
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 132 In deze luwte van het late seizoen wil ik leven, nu ik mijn verlangens en angsten in milde, lichte, getemperde tinten kan mengen op het palet van mijn innerlijk en nu ik ze kan schilderen op het schilderij van mijn leven, nu er schemerlicht binnenvalt in de kerker van mijn hart.....…
De ontmoeting
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 371 Dit samen zijn, niet te benoemen,
als milde regen op het gras.
Zij deelden lief en leed,
geluk en pijn,
met onderhuids de dreiging,
het fragiele van het zijn.…
nog niets verloren
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 62 over de daken
klinkt muziek
als de ochtend
in mijn ogen stroomt
en het licht
zijn armen spreidt
zoete klanken
zoeken mild
gestemde oren
in dit kleine land
van korte onschuld
is nog niets verloren…
eendendons
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 72 de ochtend
stroomt in
onze ogen
als het licht
haar armen
spreidt
over daken
klinkt muziek
zoete klanken
zweven naar mild
gestemde oren
op een eiland
van eendendons
lijkt nog
niets verloren…
verstilling
netgedicht
2.0 met 22 stemmen 1.955 in woorden die
ruisloos verbleken
in tere gedachten
verstilde gebaren
in milde ogen
kromme lijven
in broze mensen
die langzaam
vergeten wie
ze waren
ontluiken zacht
gerijpte zielen
lonkend naar
de eeuwigheid…
LS
snelsonnet
4.0 met 26 stemmen 192 dit snelsonnet een heerlijk licht gedicht
want ja, gedonder is er al genoeg
dus graag wat lichter is wat 'Men' mij vroeg
vandaar dus dit poëem, mijn mild gezicht
dit vroegste snelsonnet tot nu, is ijl
dus veel plezier, ik wens den lezer heil…
IN DE SCHOOT GEWORPEN
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 2.305 “De warme Golfstroom zwakt gevaarlijk af”,
zo luidt een letterlijke krantenkop.
Dit voorbeeld toont u in een notendop
hoe ik mij steeds een onderwerp verschaf.
Wie dagelijks de kranten grondig leest,
is voor zo’n wissewasje niet bevreesd.…
Geluk
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.512 De milde regen
vult, zonder haast,
de glasbuis
van de regenmeter.
Je koele hand
rust op mijn
warme huid.
Als zachte druppels
regenen je woorden
in mijn koortsig hoofd.
Straks meten we
de millimeters
van ons geluk.…
doos
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 122 ze was een ouwe doos
nog goed betimmerd
de inhoud van de doos
had ze eigentijds gehouden
bij voorkeur opereerde ze
in het milde schemeruur
met sotto voce teksten
onder bevlogen handen
een slimme meid
is op haar einde
naar behoren
voorbereid…
Herfst
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 239 Boven het steekspel van hun blikken
toonden de kruinen van de bomen stervend steeds weer
nieuwe kleuren zonder naam
een milde wind trok bij hun eerste stemverheffing
ruisend nog wat verder aan
-het was herfst
op het scherpst van de snede.…
Geen ontsnappen aan
snelsonnet
4.0 met 2 stemmen 313 Wie straks een misdaad pleegt is beter af
Want wegens een bezuiniging van Teeven
Heeft hij of zij een heel wat beter leven
En kan genieten van een milde straf
"Ik ben heel blij, dit is een fijne land
En heb met Fred een hele goeie band"…
mislopen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 53 op dagen
wanneer het leven
voelt als iets
dat je misloopt
waarop alleen
overblijft wat
geen hout snijdt
op die dagen
kom je beter
niet uit de verf
zweef je door
een leeg decor
een milde steen
des aanstoots slechts…
Telraam
snelsonnet
5.0 met 3 stemmen 151 Vanuit het dodenrijk verzocht mij Driek
(Diens naam gebruik ik om me in te dekken)
Om eens de stoute schoenen aan te trekken
Voor mild verpakte snelsonnetkritiek:
Wilt u, collega‘s, naar de winkel gaan,
En schaf u daar zo’n handig telraam aan.…
AAN DE HAND VAN DE DOOD
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 845 , hij aaide mij de versleten huid
als bezorgde mijn sterven hem meer pijn
Zijn stem fluisterde van het hemelskruid
dat eeuwig bloeide in milde zonneschijn
De dood kwam ’s nachts en onverwacht
en hij reikte mij eeuwige vriendschap aan
Uit mijn lichaam week de zwaartekracht
Ik was bereid het aardse leven af te staan…
Er klinkt een wijsje,
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 301 Zij ligt op haar bed , een
verstilde pop naast haar
met de ogen half gesloten,
een wilde roos is op het netvlies
geboren, magisch beeld
tussen het alles en het niets
een zacht gezicht verschiet
van tint als ik in haar donkere ogen kijk
als zij in haar droom de pijn verliet
de milde adem vliegt uit
op een onverwachte morgen
waarin…
winterhuid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.246 tastend naar zijn oude geur
en gloed
ben ik in het tere omhulsel
gekropen
en zoek onder zijn zachte
winterhuid beschutting
tegen stil verdriet
koester de rafels van milde
warmte, van ruisende sporen
zo raakbaar nog verweven
in de leegte die hij achterliet…
damhertogen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 515 speels ontlok ik aan je dromen
die milde blik van damhertogen
waarmee je tracht mij te bekoren
zoals een vlinder op de tafelrand
in alle minzaamheid voorzichtig landt
onhoorbaar zachtjes even trilt
van schuwheid met de vleugels rilt.…
L.B. dirigeert
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 1.090 wat mij zo raakt
is je gebarsten stem
een open vuur
dat flakkert in je oog
je milde hand die zo secuur
de nadruk legt
die felheid van je hart
waarmee je dweept
en mij beweegt
je laat de noten beven
op de stemvork
in je schorre keel…
Traanvlucht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 146 milde regen en zachte bries
sluiten een verbond
dat aardse grofheid polijst
bij elke stap die de vorige
naar het verleden verwijst
zodat verse indrukken
grofkorrelig patina krijgen
van zomers die zich tot
regendruppels aaneenrijgen…
Doorprikt
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 632 Alleen in een milde oorlog
Overweeg je de kans
Wik je de norm
De koortsdroom blijkt bedrog
Vaal en naakt nu
De ziel worstelt met de made
Stottert in dit jachtig vel
Wijzend naar de alarmbel
Met een trillende vinger
De ring met jade…
de tweeling
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 301 Ik heb wat wijsheid, algemene kennis,
Ik weet lief te hebben en mild te zijn.
Ik groei in mijn kennis
De kennis over wie ik ben
Mijn doel in het leven
Is te geven en te weten
een weerzien met hen…
Blad voor de mond
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 90 adempijn
bladeren op de wonde
ter bedekking van Uw schaamte
nochtans bitterzoet van stroperige hars
onderhuids door milde hand beroerd
Gij, die het zand van de dooddoorlopen stad
in straatstenen snoert
Uw bomen groeien door - blad voor blad…
Adagio
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 96 Adagio
Ontloken woorden
tijdens tonen van
Mozart's oorstrelend
adagio
nog broos en schuchter
zoeken beschutting
in zacht bewogen zinnen
ik raap ze op
geef ze een warm plekje
In de wiegende wind
en milde avondzon.…
Lentegeur
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 460 Welkom de geur van nieuw leven
met weemoed verweven
In klein gekant
alleen, zonder verwant
Herschapen en zo gewild
weer kind, weer vreemd, zo mild
Ieder jaar weer, verwondering zo teer
zo pril, zo stil
Er is geen verweer…
lavendelblauw
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 3.981 met zachte hand
ontrafel je de draden
van het web dat ik spon
je wilt mijn woorden
als dromen te drogen hangen
in de milde zon
en na het drogen
plooi je het bedlinnen
voor de nacht die komt
je kruipt lavendelblauw
arglistig tussen het linnen
om onzichtbaar mij te minnen.…
dromenkind
netgedicht
3.0 met 27 stemmen 1.853 laat mijn woorden
dan bij maanlicht van sneeuw
zijn
een siddering, een beetje wonder
zoals zilverglans, mild
in bomen
het onbekende
dat zich over het leven buigt;
een vinden of ontwaken
in trillend teder
en in dromen
wij samen
in witte kruinen
de engelenvleugels tegemoet…
Met z’n tweeën
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 170 Op een kleurend eikenblad
schrijf ik mijn ja en nee
op onder - en de bovenkant,
de late zomerwind temt
de passie naar eigen keuze
in haar veelbewogen hand,
drijft haar schare over
land en bevlogen kinderzeeën
en de milde jaren heen, om
alleen te blijven met z’n tweeën.…