Alle inzendingen over Moeders

Nooit meer dochter van je moeder, je kindertijd voorgoed voorbij. En niemand kan de leegte vullen, die zij achterliet bij mij.…

Dus houdt je Moeder hoog in ere, als je blij bent met jezelf, want als zij er niet geweest was, zou jij er nu toch ook niet zijn?!…

Van alle vrouwen in mijn leven Is er slechts één mij trouw gebleven Zij droeg mij toen ik nog niet kon staan En liet mij nimmer ten gronden gaan De ware liefde heb ik van haar geleerd Wat in haar ogen goed was en verkeerd Bij zware tijden in mijn donker huis Hielp zij mij bij het dragen van mijn kruis Ofschoon er zovelen mijn hart…

Het is moeder die steeds klaar staat, en helpt bij eindeloos getob. Wie waakt er steeds wanneer we ziek zijn, wie maakt zich zorgen over jou. Het is weer moeder die zich anders, geen goede moeder vinden zou. Een moederhart is heel begrijpend, het staat open voor ieder kind.…

Uw moederliefde kan niet stuk: komt helpen: moeder-groot! ----------------------------------------------------- Gerdina www.gerdina.nl…

Schuifelend met de handen voor zich uit Glijdt een schaduw door de spiegelruit. Een schimmig spook vol stilte stolt in klamme kilte tegen het behang. Beverig, leunend op een stoel. IJl en licht, zonder gevoel wordt er frêle gekucht. En dan een lange, lange zucht--- Een doodse, stille lach. Haar zachte hondenblik streelt mijn ogen…

Moeder naar wier liefde mijn verlangen Sinds mijn kinderjaren heeft geschreid, Ach, hoe zult gij mij zo straks ontvangen Na de lange scheidingstijd? Zult gij mij aanstonds als uw kind begroeten, Als ik ontwaken zal uit mijn dood? Zal ik nederknielen mogen voor uw voeten Met mijn hoofd in uwe schoot?... Maar wat dan?…

In mijn herinnering zie ik je voor me, Nooit klagen als ik iets vroeg, Het was altijd geven en nooit Nemen, Zo besta je In mijn herinnering Donkere ogen omhuld door witte gelaat, Keken mij aan Ik voelde een drang geborgen, van die ene blik Verlangend naar de warme plek De moederschoot Er kwam een tijd dat ik niet bij je kon zijn…

Ik heb mijn moeder niet verloren, daarvoor gaf ze mij teveel, wat zij mij zei dat blijf ik horen: 'van wat ik ben, ben jij mijn deel'. Ik kom haar overal nog tegen, in wat ik doe en wat ik laat, Ze is en blijft voor mij een zegen, waarvan het spoor steeds verder gaat.…

Mijn moeder is gestorven ons mam, zij is niet meer nooit meer een ontmoeting en dat doet zo zeer. Het is al lang geleden zegt bijna iedereen maar voor mij was het pas gisteren toen kon ik er nog heen.…

Zie,die tedere hand nù dik geaderd trillend het album bladert…

Hij sprak en zeide In 't zaêl zich wendend: Vaarwel, o moeder, Nooit keer ik weer... En door de lanen Zag zij hem gaan en Sprak geen vervloeking maar weende zeer. Sprak geen vervloeking... Doch, bijna blijde, Beval de maagden: Laat immermeer De zetels staan en De lampen aan en De poort geopend, de slotbrug neer.…

Je was een geweldige moeder voor ons allemaal En daardoor spijt het ons allemaal Maar mam je blijft in ons hart En we wachten gewoon af Wat er hiernaar komen zal En hopelijk gaan we naar het heelal Misschien zien we elkaar daar nog een keer En dan leg ik me er bij neer Dat je hier echt niet meer zal zijn En dan verdwijnt mijn pijn…

Weet er immers toch geen een, "Moeder voelde zich eenzaam, en alleen".…

Moeder zijn dat ben je je hele leven Je houdt van je kinderen en probeert ze van alles mee te geven Maar eens dan stopt die verantwoordelijkheid Altijd te vroeg, nooit is er eigenlijk tijd Om alles te zeggen wat je wilt Plotsklap is het leven verstilt Je kinderen, daar waar je zoveel van houd Staan even alleen, hebben het zo verschrikkelijk…

Een nieuwe dag was aangebroken geen zin om op te staan Moeder stond weer van woede te koken ja, ik had het weer gedaan Iedere dag weer er was weer wat kapot Moeder was boos op mij Keer op keer Wil een nieuw leven leven zonder moeder Ook al is het maar voor even Nu wil ik alleen maar weg Waarom heb ik het altijd gedaan?…

Moeder worden is een geschenk. Moeder blijven is een gunst. Maar moeder zijn en blijven, da's pas een kunst!…

- Kom in, Mijnheer, ik stel u voor aan Moeder. - Vrees niets, kindlief, al heeft hij naakte benen: hij is een vriend, een goede vriend, een broeder: hij is niet ruw, hij wandelt op de tenen. Tot weerziens dan. Ik kom vannacht of morgen. Gij kunt gerust een onze-vader lezen, en zet uw muts wat recht.…

Mijn lieve, mijn prachtige moeder! Vandaag heeft de bruine aarde jouw bruine ogen uitgewist. En de spin van de grote leegte heeft in jouw haar zijn web geweefd. Ik word alleen verwelkomd door een jaren oud verdriet.…

Klein en kordaat, groot in het geven van liefde Stond zij daar aan mijn dageraad Mijn eerste echte geliefde Kijk je wel uit jongen, is nog mijn dagelijkse boodschap Teder bedoeld en ongedwongen ben jij mijn wakend gezelschap Het leven gaat met vallen en opstaan Bepaald door de beslissingen die wij maken Jij bent altijd met mijn lot begaan…

Dit lichaam je geboortehuis ergens onder dit zwijgen de eerste zin geschreven uit jouw leven, de opgang uit niet-bestaan, hier scheurde je afwezigheid open in alle flanken als een mysterie uit het vlees waarna haar warmte armen om jou heensloeg dat begin, kleiner nog dan je smalste herinnering, blijft jouw thuis want je ontstaan…

Om haar te ontlopen hield ik van niemand. Ik schreef in de spiegel een vrouw van ivoor, knielde, aanbad, en bleef groot. Ik kon niet verliezen. Vanmiddag heb ik haar weer gezien in de stad, volstrekt overbodig, op zoek naar een jurk die nooit meer past. Zij is schoon, al schoner dan oud. Ik heb haar lief. Zij gaat dood.…

Moeder, ik zou mijn hoofd van zorgen zwaar nog eenmaal in uw handen willen leggen, terwijl uw stem m'een oud verhaal ging zeggen, waarvan ik de heugenis nog bewaar. Ik weet een avond, 't is al menig jaar geleden, zoete rook van meidoornheggen, die bloeiend bogen langs de smalle weggen, maakte mijn moede leden loom en zwaar.…

Ma, jij was het schuim van de zee, die het zeewier met zachte hand streelde. De zon, die door de wolken priemde, om de bloembollen tot mooie bloemen te laten ontwaken. De stroom, die in alle bescheidenheid, naar de zee vloeide, om het zoute een zoete smaak te geven. Een zacht briesje op een zomeravond, die onze huid deed afkoelen. Uw…

En dat blijft zij iedere dag bellen zo is zij, moeder blij vertellen duurt soms ellen- lang zonder enige betekenis weten wat er is zomaar even horen dan raken wij niet verloren ze vinden ons getikt maar de navelstreng wordt nooit echt doorgeknipt!…

hij zei jullie praten nu precies als je moeder ja dat was dan ook precies wat ze wilden zeggen maar niet durfden zeggen tegen een vreemde ook al omdat ze het nog niet aan hun moeder verteld hadden…

Moeder, mijn Moeder, o hoe váák zal ik Nog tot de vrede komen van uw woord, Dieper ellendig dan uw hart vermoedt? Met geen gebaar, geen blikken en geen snik Durf ik verraden want mijn hart vermoordt… En dit is vreeslijk, want Gij zijt zó goed!...…

Een zee van lichtjes, koele ruimte, bloemen die de tolk zijn van de dank, weemoed die hier rondhangt in de stilte, vragen, twijfels, vroomheid ook, haastig even binnenlopen, kaarsje aan, een vluchtig kruis, of wat aarzelende stappen, weg uit al dat groot gedruis..., eventjes hier wat verpozen schuifelend met zware tas... Kinderogen die zacht…

nu ze niet meer wist wie ik was keek ze me beter aan ze wist niet meer waarom ze keek men zag het haar zo aan ze keek en zag iets anders en als ik haar iets vroeg zei ze steevast dat ene ja vanzelf vroeg ze niets er was ook niets meer dat ze vragen moest dan keek ze door het venster alsof er nog een verte was maar tussen dicht…

In mijn herinnering gegrift voor driekwart in mijn meisjeshart was het verborgen, stil apart kostbare niet vergeten gift vol ijver snort haar naaimachien vraagt moeder mij om iets te zingen van winter of van lentedingen, ik vraag: "Oud moedertje misschien?…