Alle inzendingen over Nachtelijke wals

de ochtend roept mij ik doezel nog dromerig op zondagmorgen laatste beelden drijven weg van het nachtelijk zweven Tanka…

geef me het nachtelijk beeld van een hemelschittering dat leidt tot opbloei van sensualiteit een broedplaats vol liefde midden oneindigheid…

geef me het nachtelijk beeld van een hemelschittering dat leidt tot opbloei van sensualiteit een broedplaats vol liefde midden oneindigheid…

Een Schiedamse schipper met kater schrijft ware historie voor later in nachtelijk tij slaapwandelde hij in de haven over het water…

Voor wie in nachtelijke uren nooit in het donker ligt te turen is slapen gewoon een gegeven in plaats van noodzaak om te leven…

Doods en verlaten is de nachtelijke straat; maar in 't lantaarnlicht krioelt vol zoemende dans een levendig muggenbal.…

Eens in de buurt van Portugal Dreef er een kwalletje bij de wal Die vroeg zijn mama: "Lijk ik op papa?" "Ja", zei zij "je wordt net zo'n kwal"…

Na een Waals economisch debat sloeg men de pal in het molenrad. Maar conjunctureel vervangt men nu 't meel door hele ladingen kiloWatt ...…

in het land waar hemel de aarde kust woorden kant noch wal raken loopt zij nog altijd verloren opzoek naar wat eens was…

Ik stond daar, met lichaam en ziel tegen de boom der bomen. Slechts aanschouwde ik, leunend, de gang van zaken, op aarde, in bossen der vroeger tijden. Niks en niets scheen mij te bevrijden. Alleen en nergens, met hart en geest vol betrokkenheid in het menselijk lot... zo machteloos! Totdat ik losliet, wegging, om terug te keren... in…

Zoete geheugenzweem Vol nachtelijke merelzang, Frisse lentegeuren - Hooglied ontwakend In twee lichamen Van beider kunne.…

We zijn scheep gegaan kant en wal gekeerd De riemen in de dollen het drijven beproefd Wat wisten wij van varen?…

De toeristen zijn terug naar de wal. Het puinruimen kan beginnen. Tijd voor bezinnen. De eilanders zijn moe van het gelal. Nog is er geen rust. Tijd voor eigen lust.…

De Waal krijgt nu reeds 't vliegend sch....…

Die oude Waalse dameslikeur boogde op rijke Franse grandeur. Maar ach, sinds heden blijkt hij versneden door een Hollandse distillateur.…

regendruppels glimwormen onhoorbaar door de ochtendduisternis nieuwe passagiers beladen de trein met frisse lucht Waalse vrouwen verkakelen de rust…

Met de stroom komt de mooiste droom mee: Wij, met z'n twee een scheepje, schip beiden, beste stuurlui niet aan wal.…

(Vrij naar Jacqueline van der Waals)…

Nabij Asjkelon uit Gaza, kwam Youssef Nasr, Palestijn: allen om de Waal te zien, golven in het kustland bij de groene zee, vele honderden aan boord van drie uitvarende schepen op de Waal. Ver weg de Syrische grens voor Zohier Hashem en Rima, ginds is het gevaar, eentonigheid loopt hier de hondenwacht - ver weg de grote brand.…

Een kloosterlinge, die bij volle maan er met de pastoor vandoor was gegaan, is naar aanleiding van de nachtelijke pret door moeder-overste op non-actief gezet.…

De weg rond die wal vol met hoop laat zich door de zon graag verlichten terwijl ik mijn levensweg loop. En tussen de muur die kan zwichten als liefde weer roept voor een doop schrijf ik deze woorden in dichten.…

met zichzelf te begrijpen voor bestwil opgesloten in zijn hut hij was tijdelijk even stuk maar lijkt weer op zijn spiegelbeeld alleen de naam ontschiet hem steeds de stuurman was al afgezet had om de boot te redden het roer met kettingen vastgelegd zo neem ik nog even rust op deze illustere notendop tot een zeemansgraf aan lager wal…

'k Heb dan met mijn stramme voet, Eindlijk uit d’onstuime vloed, Hollands vaste wal betreden!…

Wij dansten, moeder, door de keuken je had mij lachend opgetild vier jaar was ik 'daar bij die molen die mooie molen' van de radio geboren, losgeschild je kleine vrucht, een zoet bestaan een appel die zo rood moest glimmen dat je ogen ervan glansden opgenomen in een wals tussen tafel stoelen pannen dat het kleine wandkleed moeder…

De regen wast de wereld droog de kloof tussen hoop en verdriet lijkt de dans zich te herhalen, alleen dat ritme vult de putten niet, moet geduld zich bedwingen om aan deze wals te ontspringen?…

levensgroot gevaar, een potige schaduw met schepnet is wat ik in mijn ooghoek ontwaar driftig roert mijn staartje waarmee ik watervlug verdwijn ik duik als de donder kopje onder, wacht maar tot ik in vol ornaat verschijn dan kom ik je wakker maken in koor met mijn groene gabbers zal ik oorverdovend kwaken…

Walsend op de maat van langzaam dichterbij komende sirenes die de balzaal verlichten met angstaanjagend licht dat ook met ogen dicht blauw doorklinkt in de oren Het is middernacht geweest laat je masker maar zakken het feest is nu voorbij de roes weer veranderd in regelrechte pijn…

Jouw wal heb ik slecht geslecht Slechts het slechtste gedeelte Slechtte ik naar behoren Te slecht om te slechten als jij bent Handhaaf jij de resten…

Hier sluit ik dit hoofdstuk af een deel van mijn leven heb ik eraan gewijd dat wordt nu verleden tijd het is als de laatste dans op het feest nog één wals dan is het genoeg geweest.…

bekende gezichten in huiselijke kring een vreemdeling is hij geworden voor mensen die hem niet kennen zijn vriendschap zoekt hij voortaan in de drank en drugs en maanlicht soms schrijft hij een gedicht over onherkenbare gezichten mensen die hem ooit zagen geen antwoorden, geen vragen die met hem lachen in de duisternacht aan lager wal…