Alle inzendingen over Nature

De donkere verroeste blaren maken Aarde in november weder vruchtbaar. Alom gespreid liggen de plassen bloed, De ritselende bloedstroom ruist, Wanneer de wind de gele bodem veegt. De bomen worden zienlijk kaal, alleen De kruinen van de sparren staan nog vol Van waaiers; fijn gestoken vorkjes aan Een tak, pluimieren zij omlaag, of kruiven…

De bomen en struiken lachen de weilanden gniffelen mee alles draagt zijn steentje bij natuur is pas echte gratie uit mensenhanden komt goedkope imitatie het bos lacht luid en mijn hart klopt wat sneller als het echt is klinkt alles wat feller.…

het is pijnlijk te zien hoe de walvis met haar jong duizenden kilometers door de oceanen aflegt op weg naar voedsel en dat het jong het dan net niet redt en de moeder zoveel moeder zal teruggaan en opnieuw een jong dragen onze camera's zien dat terwijl we er niets aan doen natuurlijk niet maar walvis omarm ons want…

Je aarzelt nog of de liefde die mijn hart teistert natuurlijk is zoals eb en vloed tegen oeverkasseien en of de echo van mijn woordgeluid ook stilte kan verdragen maar in het ruisen van de wind hoor je mijn adem in het verlangen en twijfel je niet langer over de schaduwkant van dromen die het leven overleven daar leg je jouw hart in…

Het is een aaneenschakeling om het zichtbare, leesbaar te maken, maar de natuur is de schrijver niet. Het is een geheel van wetten, maar het kan niet de wetgever zijn. Het is geschapen als een scherm voor waardigheid, maar het kan niet de schepper zijn. Het is de wet en geen kracht, het bezit geen macht.…

natuur is er Gewoon…

de natuur geeft zo veel en wij bedanken haar met pesticiden…

Het lijkt wel een illusie ik kom tot de conclusie, ik heb meer oog voor de natuur.…

Na de nachtrust volgt een nieuwe dag Waarin zomers alles weer gaat groeien En de natuur helemaal gaat opbloeien Zodat een ieder hier van genieten mag. Laten we God danken voor al het goede Ons geschonken in de natuur Zo schitterend mooi en zo puur Moge het zo blijven onder Gods hoede.…

achter jouw donkere glazen schijnt al even niet de zon, zo blijkt gevoelens nemen je steeds vaker te grazen het is dan de nieuwe maan die naar je kijkt en heftig roert in je bestaan van komen, blijven en gaan doch teneinde is er een kracht die niet voor de verweven werkelijkheid wijkt en ook niet echt verzacht sterven en geboorte…

In het wild lopen ze lopen te grazen Het zal u niet verbazen dat je ze hoort grazen hun kaken malen Ze zetten poot voor poot door hoog gras Zij zullen kunnen verhalen over: de natuur-onverwacht- een gedekte tafel de hemel hun beschutting in zomerdag & winternacht.…

Ze is beschermend een glimp van haar teder hart koester het moment Niets is zo mooi wanneer natuur met al haar fris en groen ontwaakt uit een winterslaap Er is nieuwe tijd aangebroken waarin allerlei zaadjes beginnen te ontkiemen in een heel eigen tempo zodat een jong leven het levenslicht zal zien.…

De natuur is zo onwaarschijnlijk prachtig Het geeft je kracht..…

Hoe dichtbij is de natuur? een plas met eend en hoen een rietkraag... Ik loop langszij voor de duur van morgenstilte de vraag.... naar meer natuur niet gulzig.…

loont echter niet Wij spreken over identiteit en cultuur De andere kennen we niet Het noodlot heeft je genomen Mijn hele hart door genadeloze kou omvat Maar de waarheid verrast Jij liet werkelijkheid en natuur samenkomen Geen grenzen in het leven Geen oordeel, geen overbodige ambitie Slechts onbegrensde liefde…

Willen net zo sterk worden, zoals vrouwen van nature, zijn. Ave Mater !…

De natuur, je valt vaak van de ene verbazing in de andere. Het waarderen ervan is groots.…

De natuur is een wereld, waar we zuinig en trots op moeten zijn. In stilte de natuur, er ontbreekt eigenlijk niets. Je moet het zelf ervaren! Woorden komen tot je, kunnen helend zijn en bevrijding geven. Foto Dick Voogd…

De natuur is oogverblindend, zo mooi. De stilte overheerst en je raakt geëmotioneerd, door dieren die op fraaie manieren met elkaar om gaan. Soms ook niet, want in de natuur kan het er stevig aan toe gaan. Het geeft je te denken, dat de natuur bewonderenswaardig is en blijft. Foto Dick Voogd…

Natuurlijk Ben ik Een stukje Van het geheel Van de natuur Daar wil ik zijn Daar ben ik thuis…

In de stilte van het boek probeer je het zwijgen beekje in een haiku en je begrijpt het hoe de wolken over bomen verhalen zodra er iets verandert in de stilte van het bos natuurlijk als de liefde.…

vlieg zo hoog je kunt tjilp, tjilp zo hard als je kunt vederdonscadeau…

is vanzelfsprekend maar waarom, zijn wij dan zo vaak afwezig? Waarom vertoeven we zo graag, in overleden tijden van toen? Waarom hopen we op verwachtingen, die alleen in overhoop bestaan? In overspannen denken. In angstbestaan. Dat alles zou ik willen weten, maar weet dat niet. Ik meen te weten wie wij zijn, maar dat zijn we niet. Dat…

Het verleden torsen, is een veel te zware last. Zorgen over de toekomst, kan bijna niemand dragen. Maar het moment van nu beleven? Ja, dat zal wel lukken gaan. In het werkelijk nu, vindt een mens zijn kracht. Hier zetelt ook de liefde. Precies daar en nergens anders, kan een mens op eigen benen staan.…

“De warme Golfstroom zwakt gevaarlijk af”, zo luidt een letterlijke krantenkop. Dit voorbeeld toont u in een notendop hoe ik mij steeds een onderwerp verschaf. Wie dagelijks de kranten grondig leest, is voor zo’n wissewasje niet bevreesd.…

Natuurlijk is het beter zo natuurlijk was ze oud genoeg natuurlijk was er weinig niemand die ze herkende niemand waar ze om vroeg. Natuurlijk is het beter zo natuurlijk is haar kamer leeg natuurlijk is er niks meer over dat ze nu voorgoed toch zweeg zegt men: is beter.…

Ik bezing de natuur, ik bezing de natuur, ik bezing de natuur...lijk. Reeën dart'len door bos en door land. Jagers maken hen van kant. Zo slaat voor hen het laatste uur. Dat is de wet der natuur. De jagers knallen met hun lood één voor één de reeën dood. Ik bezing de natuur, ik bezing de natuur, ik bezing de natuur...lijk.…

natuurlijk kon je als geen ander zwijgen praten voor twee deed je ook natuurlijk kon je denken zei je ik was in de wieg gelegd voor deze expeditie met jou natuurlijk ik ging dahag op reis zonder jou natuurlijk…

Eerbied voor het leven biedt alle levensvormen rechten. Het levensrecht van al wat leeft. Zo bezitten mensen dierenrechten. Dierenrecht is de diepste grond van alle mensenrechten. Niet andersom. Eerbied voor het leven nodigt alle mensen uit om respect te tonen. Om kennis te vergaren. Om rechten te verlenen. Aan alle planten en mededieren…

Natuur rustig met rust laten, willen rusteloze mensen niet. We beheren natuurlijke natuur, alsof het onze eigen parken zijn. Zeldzame dieren mogen blijven. Wie het te goed willen doen, zullen we bestrijden uiteraard. Zij verdienen natuurlijk beheer, behalve wanneer ze lekker zijn.…