7774 resultaten.
Regen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 136 Geef mij de regen
een zomerregen
waar ik nat kan worden
liggend in het gras
Laat mij wachten
op de regen
van de ochtend tot de avond
Ik zal wachten
als de bladeren van bloemen
waarin ik de samenhang
kan zijn met alles
een ontkiemen
een belofte
voor de volgende dag
Dan zal ik drinken
van het water
Dan zal ik dichter bij
de aarde…
JOEPIEDEPOEPIE !
snelsonnet
3.0 met 13 stemmen 1.154 Drie generaties opvoedingsproblemen
bracht hij terug tot foei- en boe-geroep.
Dat afscheid geldt nu ook, na veel uitglijers,
voor Balkenende en zijn geitenbreiers.…
Broodje Bubbles?
snelsonnet
2.0 met 7 stemmen 589 Zijn doodsoorzaak blijft voer voor speculaties
Ze suggereren reeds verkapte moord
In sommige berichten die je hoort
Die mythes zijn van alle generaties
Maar wie zoveel als Jackson is gegeven
Behoeft zulk nieuws toch niet om voort te leven?…
Zeeroven,
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 209 Straks geen vis meer in de zee,
Daar zitten dan volgende generaties mee!…
Over zeeroven.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 91 Straks geen vis meer in de zee,
Daar zitten dan volgende generaties mee!…
BEVRIJD ZIJN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 78 Bevrijding is een bron
waaruit geput kan worden
steeds door nieuwe generaties.
Bevrijding is een besef
van voortdurende aandacht
voor waarden die kostbaar zijn.
Bevrijding wordt gevierd
om actief stil te staan bij leven
en onderdrukking tegen te gaan.…
Was ik nog maar..
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.908 Was ik nog maar kind
bemind door het oudere geslacht
hoeders van de onbevangen,
pure, ongecompliceerde slag
der mensheid
Was ik nog maar kind
bemind door de generaties
zo groot en toch
zo klein
in individu
Was ik nog maar kind
bemind door
bemind in
waar is het dat ik verloor
het kind zijn, van binnenin…
draadloze zegen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 400 beschut in ons warme huisje
met buiten harde wind en regen
waait de internet verbinding steeds weer uit en aan,
als een vlammetje reikend naar de draadloze zegen
maar mijn humeur gaat langzaam
en grondig naar de maan
had ik niet voor negen euro negenennegentig
één gigabyte gekocht
voor de verbinding met heel het al en zijn sterren?
waarom…
Judith
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.957 Toen Judith Holofernes' donker hoofd
Zag in de tent op 't gouden praalbed stil,
Heeft zij, vóor dat de rode lippen kil
En 't oog van laatste leef-glans was beroofd,
Haar lippen op des Veldheers mond gedrukt,
Veilig bezittend wie zij 't leven nam,
Drinkend de siddring, die 't van vreugd verrukt
Begerig mannen-lijf ontstijgen kwam.…
herfst
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 139 bossen en velden
stellen ten toon
de overgang
van een seizoen
goudbruine kleuren
bedekken in vorm
van vallende bladeren
wat paadjes en wegen
deze stomme film
schept sferen en geuren
met als ondertiteling:
“de herfst ligt op de grond”!…
Als de avond is gevallen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 79 De dag is te ruste gegaan op het talud vandaag
het zijn de mooie herinneringen die ik meedraag.
Het naambordje siert nog steeds de muur
glinstert na in de zon in dit avonduur.
Wie hier allemaal zijn geweest en door de deur zijn gegaan
het zijn na vandaag herinneringen die ook weer vergaan.…
Sermoen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 90 De zon kwam uit het duister opdagen
Haar prille stralen voelden soeverijn
En luisterrijk klonk het ochtendrefrein
Van vogels die het licht weer zagen
Altijd zo dartel als hen wilde ik zijn
En net zo gul als bloesemende bloemen
Mij op niets dan mijn…
Het beeld schudt en schuift en straalt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 60 De meerkoeten waren wederom aanwezig en niet
om het een of ander de plek verander je niet zomaar,
ze kwamen er al jarenlang als een soort zwanenpaar.
Vaak inderdaad op een en dezelfde plek als je oplet.
Wat kan ik verzinnen als ik over hen wil beginnen.
Ik kan je bijna de eierleider zelf nog laten zien,
waar ik uit voortkwam bovendien.
Ja…
de zonnebloem
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 188 och, ranke stengel
omringt door
groene schilden
je groeit en bloeit
zo recht omhoog.
zoekend naar licht
wijst je bloem
met gele kroon,
bereidwillig
naar het oosten.
een hart van goud
met duizend draden,
gesponnen echt ragfijn,
kunstwerk van jewelste,
je mag er best wel zijn.
zelfs krom gebekte vogels
maken ruzie om je vruchten…
sterven op zwart gruis
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 128 veel lichter als veder
dwarrelend in blauwe lucht
een losgekomen pluisje
geniet van zweven
speurt naar goede aarde
op zijn eenzame vlucht
door speelse wind
wat verder afgedreven...
strandt op rotsgrond
in de luwte
het voelt meteen,
dit is niet mijn thuis
beseft zijn lot,
maakt een kruis
mijn leven is sterven
op het zwarte gruis...!…
de zandkorrel
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 212 een klein fijn korreltje van zand
verloor zijn hechte band
toen de wind hem even meenam
en hij zo in woelige zee terecht kwam…
verzwolgen door klotsend water,
aangezogen met veel kracht,
naar bodemloze diepte gebracht,
waar een schelp zich wel ontfermde
over het verloop van zijn verdere lot…
de oester besefte waarde, gaf al zijn liefde…
herboren mens
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 173 ergens langs de waterkant
tussen het hoge riet
kun je vredig wegdromen
helemaal in het niets
ik sluit gewoon mijn ogen
en voel aan mijn gezicht
de zachte helende warmte
van een vroege lentezon
ik luister naar het lied
van een naarstige leeuwerik
die volop druk bezig is
met het bouwen van een nest
ik laat me even meenemen
met de richting…
de bloemetjes en de bij
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 146 opgesloten… vind ik niets voor mij
dus laat me los, maak me vrij
ik wil stoeien op de groene wei
met mijn soortgenootjes: de honingbij
ik ruik de planten en de bloemen
maar zit gevangen in mijn korf
mijn vriendjes hoor ik heerlijk zoemen
och, wat vind ik dit ellendig grof
want alle bloemen wil ik kussen
ik wil vliegen, ik wil brommen
zie…
een moederhart
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 72 de regen en de wind
konden haar niet deren
ze rende naar haar kind
door 't gejank en luidop schreeuwen
het moederhart op hol geslagen
de leeuwin op volle toeren nu
een groep hyena's aan 't belagen
haar kleine welp, het was zo cru
ze was te laat, het was gebeurd
de dierenhemel berust haar kind
haar tranen wrang, natuur die treurt
de…
Weerspiegeling
hartenkreet
4.0 met 32 stemmen 393 ergens op een plaats
tussen bomen en wat struiken
spant een brug de oevers droog en
laat de zon iets moois ontluiken
spiegelingen op het water
tonen de dingen in realiteit
geen foutje te bespeuren
tot wind speelt met die werkelijkheid
de lijnen deinen verder open,
verdwijnen in onzichtbaarheid...
rimpelend, verlaat het beeld zijn vorm…
2012 het jaar van de draak.
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 352 Stel de gemiddelde generatie op 50 jaar,
ben je na 40 generaties klaar.
Een gering aantal niet waar !
Op weg nu maar
Door dat ver-schrikkel-lijke fijne nieuwe jaar.…
Dave en Simeon
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 254 Muziek die ten
Diepste drijfveer
Was van buitengewone
Persoonlijkheden -
Take Five waarmee
Tientallen generaties
Studenten hun studieleed
Op benauwde kamertjes
In de binnenstad
Aangenaam verzachtten
En de Canto die
Voor miljoenen mensen
Het lijflied werd van
Hun eigen onsterfelijkheid…
Waarom? Waarom?
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 558 Ik zag jouw toorn, jouw machteloze woede,
om van geen enkele vrouw te houden kunnen.
Het was niet zomaar dat geen enkele relatie,
lukken wilde.
Jij, Adolf Hitler, droeg zoveel haat en onbegrip
jegens de ander, de onschuldig mens, uit eigen levensangst!
Waarom? Waarom?
Zovele onschuldige Joodse kinderen...
vele jonge moeders zagen hun kroost…
Tanka 4 en 5
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 52 Opgeslagen
Herinneringen
kwijtraken of koesteren
delen verstoppen
hoe ze vaak blijven kwellen
ons soms met spijt vervullen
De zere plekken
De zere plekken
reizen door generaties
het doet teveel pijn
het zijn de zere plekken
die rustplekken ontberen…
OOGAPPELS, TV SERIE
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 99 Als ik naar Oogappels kijk
Eet ik graag een appeltje
Want een appeltje is gezond
En kijken naar Oogappels ook
Het is de diversiteit van generaties
In een naturel spel, wat z’n weerga niet kent
Hoe herkenbaar mijn vroege jeugd tot vroege ouderdom
Een feest van herkenning, maar wel met een traan!…
natuurlijk
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 1.544 als adem
witte wolken waait
langs lusteloze luchten
dan dampt
prachtig przewalski paard
van vogelvrije vluchten
als aarde
groene grassen geeft
met machtig mooie mossen
dan drinkt de
vliegensvlugge vink
bij bont beboomde bossen
als avond
rode ruikers ruilt
voor vederlichte veren
dan danst de
zomerzotte zwaan
met maanverlichte meren…
Natuurlijk
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 865 Natuurlijk ging ik wandelen
in de lentezon...
liep tegen mijn docente op
met wie ik iets begon
van haar - die ik bij naam hier noem -
heb ik een hoop geleerd
vol overgave mij bekeerd
bij hoofddocente Bloem
zij gaf me in haar eigen tijd
zelf les in niet-verbleken
zij sprak na elke hemelbreuk
het hart te laten spreken…
natuur
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 628 We groeven in de aarde
met onze handen, tastend
door talloze lagen
naar de oorsprong.
Onze vingers bloedden,
nagels scheurden,
sneden zich een weg
door het puin
van ons menselijk gemak;
konden niet bevroedden
dat de bron van leven
reeds lang was opgedroogd.…
Natuur
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 726 Zo heeft de natuur nimmer rust
Haar energie wordt nooit uitgeblust
Van jaar tot jaar, al eeuwen lang
Zingt zij haar onvolprezen scheppingszang!…
De Natuur
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 470 In een prachtig bos
geniet ik van de natuur
liggend op het zachte mos
kom ik tot rust, hier is het puur
Ik hoor de vogels fluiten
neem de geluiden in me op
de bladeren die zachtjes ruisen
hiervan geniet ik volop
De natuur het mooiste wat er is
om eindeloos in te dwalen
voor mij van grote betekenis
ik voel hier positieve signalen…