2851 resultaten.
Nazomer
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 96 In een witte sloep in de haven lig
ik te soezen in de lome stilte van
het late zonlicht, de nazomer legt
haar vermeende onschuld af, trilt
in mij na, de zoele wind die boven
het brakke water waait, kleeft mijn
gedachten aan de vlindervleugels
van een langsfietsend meisje vast…
Nazomer
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 403 verkeer wordt steeds drukker op de wegen
de mensen naar het werk,de kinderen aan school afgezet
iedereen heeft zijn taak met vernieuwde energie hernomen
mooie zomerdagen laten nog even van het verlof dromen
en de tuinstoelen op het terras zijn 's avonds druk bezet
tot de zon ondergaat wordt het genieten van de nazomerdagen
al wordt de herfst…
Nazomer
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 100 Behalve de seizoenen die wij kennen
Kwam er een vijfde bij ons aangewaaid
Dat heeft de andere vier voorgoed verfraaid
Het was voor de bevolking even wennen
De indertijd inheemse Indianen
Waren met het verschijnsel opgegroeid
De landverhuizer werd erdoor geboeid
En droomde al van roodgeelgouden lanen
De Indian Summer, langzaam dringt het…
Nazomer
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 99 iemand vroeg om ademruimte, vloedlijn en
grensvlak tussen voorbij en toekomend
naar vlechtpatroon van het absolute nu en
het ultieme ter plekke, naijlend als nulpunt
doorschijnend als middaguur, met een
zachtheid die woorden vloeiend maakt
in verlengde van voorbode, sluitstuk van
voorbijgaande aard, zolang het nog kan…
vluchtelingen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 102 Ben je vluchteling
of ben je gelukzoeker
dat is de vraag
Hamlet dacht
aan zelfmoord
alleen daarom was het
'to be or not to be'
als je aan mij vraagt
of ik gelukzoeker ben
dan zeg ik ja
als je aan mij vraagt
of ik wil zijn of niet zijn
zeg ik
wil er zijn
'er' is een plaats
die tegen de dood is
grammatica van het…
Windkracht acht
snelsonnet
3.0 met 11 stemmen 1.116 De herfstvakantie is voorbij vandaag
En ieder heeft dus lekker uitgeblazen.
Maar nu begint het najaar zelf te razen
En grijpt ons zeer stormachtig in de kraag.
De zomertijd is niet meer terug te draaien.
Er is geen houden aan. Dus laat maar waaien.…
Voorbode van de komende herfst
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 324 Langzaamaan, gaan we op Herfst aan,
worden de avonden korter, de dagen eveneens,
maar het geeft niks want ineens:
komt de zon terwijl het giet en ik kijk omhoog,
warempel een pracht van een regenboog.
Heerlijke woeste ongrijpbare Herfst…
inktzwam
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 157 tussen gras onder berk verscholen
ontluikend de witte hoed, zachte schubben
boven de licht gekleurde tepel
de gesloten onderkant draagt mysterie
zwarte magie voor later...nog twee dagen...?
jonge hoeden voorzichtig gesneden
knoflookboter in de pan, zacht beroerd
met inkt het recept geschreven..…
Weemoed in de herfst
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 135 Wanneer de blaadjes vallen
worden mensen lankmoedig
het rood-groene tapijt
wat geurt naar herfst
roept weemoed op
maakt mensen depressief
Wanneer de blaadjes
allemaal gevallen zijn,
zijn er vele mensen, die
niet meer " onder ons zijn"
door de herfst, sloeg de
weemoed en depressie toe
Genadeloos.…
Herfst 2019
snelsonnet
3.0 met 3 stemmen 250 De herfst regeert weer met bedrukt geluid
Het hemelwater kletst op grond en daken
Wind giert langs huizen, bomen kraken
Nog even maar, dan is het daarmee uit
Bij vette pech treurt elk seizoen hier later
Als woest of zacht geklots van poolijswater…
De herfst van ons leven?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 170 Aanbeland in de herfst, lopend naar de winter
van ons tijdelijke bestaan hier op aard
denk ik; alles, maar ook alles
Was het me meer dan waard!
Dus herfst kom maar op, winter
pak me maar, het kan, het mag en ik zal ‘t ondergaan
In dit mooie aardse wereldse bestaan!…
PRACHT EN VUIL VAN DE ZOMER
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 105 Hete nazomer:
dicht loof verbergt nog een bloem
van de magnolia.
In al zijn pracht rust de pauw
tevreden op een mesthoop.…
Zandloper van wijlen een brouwer
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 222 N or;
...... E r
... K linkt een
. E is; men vraagt
N iet geld maar recht.…
- Herfst is de kleur van de oude dagen -
netgedicht
4.0 met 66 stemmen 2.965 Herfst is de kleur van de oude dagen
bloedrood de bladeren..goud de rand.
De oude boom ..hij telt zijn vruchten
grijs zijn wijsheid, diepgroen het rijpe band.
Brons nog onvoltooid in patinageurige gaarden
voorbij het pastel, goudgeel de voorbije jaren.…
Cookies
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 272 'Vroeger verzamelde ik in de winter puntenslijpsel,'
aldus mijn adellijke collega,
de douairière Marie Joliette, barones van Heemstra tot Fledermausen
'en bij het naken der prille lente, tot diep in de indiaanse nazomer en het tere dwarrelende okergele loof der gouden herfst vergaarde ik paardenstickers, in de traditie der korenaars
Doch…
Erasmus' Moria
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 73 Waarde Morus, 't was laatst in
mijn dromen dat ik zag
Het noorden van het nieuw ontdekte land, Amerika
De herfst was zacht en warm
en ging de zomer achterna
Zo laat in 't jaar, het was een oudewijvenzomerdag
Gij weet, ik had mijn muze Moria
op 't strand ontmoet
In Genua, in pronkgewaad,
ik had haar stil aanbeden
Gij weet…
Tour de pays d'or
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 57 une cratte
de bière
Entre le pays d'or et mont
vent où
Ça va?…
Zijn
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 322 het einde van liefde begint
met angst voor verlies
verloren zijn de mooie dromen
verloren de herinnering
verloren zin
gewonnen zijn ware beelden
gewonnen is visie
gewonnen zijn
ben niet verloren
ben niet gewonnen
gewoon de twee verbinden
zoals een refrein
verliezen en winnen
totaal zinloos
liefde wint niet
wedijver wel…
Avondromance
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.635 Het laatste geflonker
Der zonne ging ter rust;
De beek is door ’t donker
In sluimring gekust;
Maar ’t zwijgende duister
Toont lieflijke pracht:
Want de aard groet uw luister,
Vorstinne der nacht!
Geen nevelen betrekken
Uw Goddelijk schoon;
Geen schaduwen dekken
’t Azuur van uw troon.
Vol glans zijn de blikken,
Waarmee ge op ons staart…
Blad
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 251 Ze doen het ieder jaar opnieuw die bomen
De eik,de berk,de populier,de es
Ze hebben het voorzien op de NS
Door blaadjes op de rails te laten komen,
En over alle sporen te verspreiden
Zo gaan ze ons weer in de wielen rijden.…
Presentatie
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 546 Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag:
‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…
We can come an end
snelsonnet
5.0 met 6 stemmen 159 Waarom die domme vragen Valentijn
Ík hoef die keeper toch niet af te bellen
Je stelt alleen maar vragen om te rellen
Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn
Dead or the Gladiolus in Qatar
Ook sunder Cillessen come we best far…
Herfst(d)achtig
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 368 Nu de wereld toch is afgestript
van ondergang tot ondergang
begrijp ik noch de waarheid
en de leugen noch waarom
oude slaap het gepelde
mimosablaadje mijn vinger
kan verdragen en violen
werken op het verbeelde
zo droomt het geen buiten
daar stript nazomer even nog…
Naspel
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 216 in de nazomer ruik ik
de geur van dahlia's
herfstdraden weven zich
tussen planten in potten
de zonnekracht is mild
verdampt langzaam ochtendnevel
kikkers zwijgen in de vijver
eten nog hun buikjes rond
op mijn terras gloeit nu
het weelderige kleurpalet…
Ergens tussen het begin en 't einde
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 209 Het is maar goed dat je in de lente,
zomer en herfst van je leven niet weet,
hoe je in de winter van je leven
belazerd wordt.…
herfstparade
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 219 wanneer de nevel zal verdwijnen
en de zon piept door de bomen
dan is de tijd gekomen
dat herfstkleuren zullen verschijnen
het bos wordt stilaan kaal
de vele bladeren op de grond
kleuren schilderachtig in het rond
in een tafereel van pracht en praal
voor de dieren wordt het even wennen
aan een omgeving zonder lover
ze moeten oppassen voor…
De engel van lijn 8
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 64 Ik zie je door dikke druppels op de ramen,
mijn engel van lijn 8.
Jouw profiel zo afgetekend en toch zo zacht,
slechts de spiegel en het donker brengt ons samen.
Ik staar naar natte stadse straten,
naar mijn buitenwereld, spiegelend vervormd.
Een regenspoor dat mijn beeld misvormt
laat ongemoeid het gezicht dat ik niet los kan laten.
Neonlichten…
onvoorspelbaar
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 181 je woorden druipen langzaam af
de stortvloed is geweken
nazomer brengt een stille
koelte over land
we zullen niet meer spreken
wat blijft is slechts
het onvoorspelbaar heden
zoals de kaarten in mijn hand
waarmee ik als zo vaak
mijn beurt niet uit kan spelen…
ijsbeentje
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 119 ik denk dat ik een nazomer ben
een slome rivier
water zonder ijsgang
misschien een bovenbeen
of een onzalige botsing
een kneuzing
door direct contact
een val van de fiets
een dip in het grondwaterpeil
ik denk dat ik een stille plek zoek
een blauwe plek
hard en beurs…
Wens
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 122 Altijd vroege lentes en nazomer in september
Binnen de contouren van tijd
En herinnering aan iets
Voor straks en later.
Maar altijd, altijd ook een hand
Die door je haren strijkt
En zegt:het is niets.…