Alle inzendingen over Nimmer bezeten .....

Ontucht’ge padden spieden door de reten Naar de geliefde van een troubadour De dikste kloostermuren zijn bezeten!…

weg kracht, weg lucht voor levens-woorden die jij toch altijd had heb jij, Goddank voorgoed verlaten dat zelf verkozen lijdens-pad onbewust nog onbevangen ging ik weer door op weg met dacht ik louter levens-lust maar is mijn zijn nou zoveel anders gelijk bezield net zo gedreven dat ik soms bij vlagen, ril ben ook ik voorgoed bezeten…

wijsgeer zich te verpaarden op vier voeten zijn rug te ontbloten om hem opzwepend te doen versnellen breeduit te bezitten tot fors in galop en samen een rondje paleis te rijden hij met rood hoofd en zij d’r bovenop Moe bebloed onder de losse vellen kwam hij zo Alexander onder ogen die stelde gij van blijf van mijn lijf zijt verleid en bezeten…

het quotum van MRI-scans is al op in oktober tegen de pijn kunt U -uiteraard tegen betaling- extra pillen krijgen het aantal ligdagen zal volgend jaar verminderd worden in verband met Kerstbonussen van de ziekenbazen “Occupy een bed” wordt patiëntenleus…

het neerkrabbelen van woorden bekruipt me in een begrijpend gemis als straatrumoer in mijn armoedigheid in voelen wat mij is bijgebracht knokkend als mijn plichtsgevoel als messen en vonken wispelturig in bladen van boeken waar het niet waait zodat je lezen kunt wat ik schrijf mijn boek is niet te eng ik kan wonen in mijn nesteldrang…

Vlinderlijk wit danst voorbij haar ogen pure magie stroomt voort waar leven ooit begon en alsmaar verder vloeit daar bij de levensbron zij aanschouwt de wonderen der natuur en voelt de kracht van de bomen ongerept en onbevangen streelt zij haar tere zilveren huid slaat haar vleugels uit gaat verder met zoeken door eeuwigheid naar nimmer…

behoedzaam kijk ik door je ogen lees de woorden van weleer ieder verhaal blijft ongelovelijk elke vertelling doet me zeer maar nimmer heb je mij bedrogen of ooit ook maar een keer verveeld want elke keer wanneer ik kijk aanschouw ik in jouw ogen mijn spiegelbeeld…

Het hoe en waarom was er niet ook geen liefdevolle warme blik slechts de pijn was er in het verschiet in een eindeloze niet aflatende snik Talloze malen reikte ik jou mijn hand die berekend minzaam werd aangenomen en altijd weer werd hij door jou afgebrand voorbij zo krijste jij die mooie dromen En nu lig jij hier in je vers gedolven graf…

De gelovige weet zijn vluchtig leven naast God, die steeds boven d' Eeuwigheid troont, wellicht bij allerlei mensen gehoond, een strijdperk vol verrassend beleven. Zich aan geestelijke kamp overgeven, door de hoogste genade bijgewoond, wordt fijntjes, zwijgend, ongezien gekroond: 't waakzame hart zal het nooit begeven. Een blije overwinning…

die nimmer zwegen.…

De beklemming schiet als een pijl omhoog bezet mijn borst en zenuwbanen grijpt me bij mijn keel Op volle toeren jaagt mijn bonkend hart snelle roffels door mijn ribbenkast Ik lijk bezeten door een kwade geest die zijn gif blijft spuiten tot het toppunt is bereikt Mijn hersenen zwoegen antistoffen worden aangemaakt ik kan weer vrij…

Wreed ingesnoerd in een korset van latwerk dat de stam bezet barstten de wilgen uit hun voegen - zij die hun kluisters niet verdroegen.…

potverdriegroemetjes hoe kan het bij de post alweer zo'n leuke vrouw voor verbintenis in trouw aan de ring en de bloemetjes echtelijk bezet…

nu bladzijden onaangetast blijven blijft het bed bezet de zin om, is allang vervlogen, onvindbaar dan maar niet zijn niet niet zijn dat is veel te eng iets voor later…

fokken bezeten naar eer en geweten een kale planeet.…

'Van notentaart ben ik bezeten,' laat Jo aan de toontafel weten. Een klankbord krijgt zij met een stemvork erbij en dan hoort men 'r smakelijk eten.…

Van Miss World was-ie stapel bezeten; ze flirtte met hem. Hij genoot. Hij zou d'r wel op willen vreten; als ribstuk was Eva een stoot.…

Nimmer rechtmatig verjaard. Ooit met stelligheid verworven. Nimmer omarmd,slechts gestorven.…

Vanwege het steeds grotere gevaar Van moorden en verzet en bomaanslagen Dacht Bush: "Laat ik de macht maar overdragen, Dan dopt Irak z'n eigen boontjes maar." Hij noemt het dus schijnheilig overdracht, Maar toch blijft ginds de chaos aan de macht.…

De zon scheen. Wij zaten achter het huis, mijn moeder en ik. Zij schilde aardappels. Een Duitse soldaat kwam achterom. Ausweis bitte! Ik herinner mij een grijsachtige kaart met een foto er op. De soldaat droeg, behalve een helm, opzij een groene bus, een pijlenkoker leek het wel. Gelukkig leven wij nog.…

Terwijl de Gazastrook met man en macht Ontruimd wordt, zeggen zij die weerstand boden Dat joden dit nooit mogen doen met joden, Maar deze redenatie is verdacht: Wat niet mag met het volk van Israël Mag blijkbaar met de Palestijnen wel.…

tomeloze kracht die mijn stroom van woorden brengt in een vrije val als een sneeuwbal die bergafwaarts voortrolt, ongeremd en groeit zonder oog voor werkelijkheid steeds weer passeren striemende beelden mijn geestesoog verlating, jaloezie vernedering amper overwonnen dient een volgende zich aan een wond die ik open houd bezeten…

zal ik ooit nog in deze wereld passen mompelt de man als hij met kleding aan een haakje zoekend door de winkel loopt zolang er rust is in het hoofd dan gaat het wel terwijl alles nu bezet lijkt, hoe zei die arts dat ook weer (?)…

Passionele nachten, met een bezette man. Je vriendin zit te wachten, je weet dat het niet kan. Toch ga je maar door keer op keer weer. Geen schuldgevoel hoor, je wilt zelfs steeds meer. Lopend je kamer in, een geur van seks en al. Hopend dat je lieve vriendin het maar niet merken zal.…

Waarom ben ik helemaal door je bezeten, Terwijl je elk contact met mij afweert. Zal ik ooit weten waar ik sta, Ik hoop dat ooit Waar jij gaat, ik ga.…

we regelden afganisthan bliezen rotsen op egaliteit kreeg geen gelijk we moesten ons verschansen bunkerden een plaats de vijand bleek onzichtbaar maar paraat wij wilden vrede dragen ze lauwertakten onze komst maar hadden zo hun eigen vragen de opbouw is weer weggeschoten babylonisch in begrip samen is daar nooit genoten de stenen…

Die bezetenheid heb ik nooit kunnen opbrengen, zelfs niet voor de poëzie.…

Wat? Vrijheid...? Dat ik om me heen mag schoppen, Dat ik beweeg en toch onzichtbaar blijf, En zelf mag weten wat ik denk en schrijf, Me uiten kan en niets hoef op te kroppen. Ik provoceer, bespot, hits op en stook, Want je beledigd voelen, dat mag ook.…

Een stroom toeristen waagde zich Omhoog naar de Mount Everest Hun honger moest en zou gestild De top bereikt, hun dorst gelest Het is een sprookje, nee geen wens Een waaghalsmythe, een legende Weggelegd niet voor de mens Een nachtmerrie, een brok ellende Een durfal komt niet altijd boven Hapert op de hellingbaan Ach wees die piek maar…

verbeeld werpen schaduw naar vergeten beelden nu op het gras vergeeld toen de zon ze had bezeten…