Netgedichten

netgedicht (nr. 1.744):

Stress

De beklemming
schiet als een pijl omhoog
bezet mijn borst en zenuwbanen
grijpt me bij mijn keel

Op volle toeren
jaagt mijn bonkend hart
snelle roffels
door mijn ribbenkast

Ik lijk bezeten
door een kwade geest
die zijn gif blijft spuiten
tot het toppunt is bereikt

Mijn hersenen zwoegen
antistoffen worden aangemaakt
ik kan weer vrij ademhalen
weg uit deze hel