135 resultaten.
orgastisch boeket
hartenkreet
2.0 met 26 stemmen 4.075 kom dichterbij m’n bloem
betover me met je parfum
bedwelmende bloesemgeur
trekt het bloed uit m’n hoofd
naar andere lichaamsdelen
laat me blaadjes kussen
je harde knopjes strelen
langzaam één voor één
tot ze gulzig opengaan
om zich klaar te maken
voor een orgastisch boeket…
Met vallen en opstaan!
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 126 Wanneer een mens,
de gebroken illusies op durft ruimen,
dan ziet zij gesloten deuren opengaan.
Pas dan kan iemand,
vrij en van zich bewust,
op gaan stáán.…
Weg
gedicht
3.0 met 2 stemmen 2.823 Als ik stilsta van binnen
of heel langzaam beweeg
en per dagdeel de vaas met tulpen
waarneem, zie ik ze uit
elkaar gaan, zie ik hoe de bloemen
opengaan, het bloemblad vallen
in doorschijnende kleur langs de vaas
zoals jij van me wegdrijft
naar een vreemde wereld
die ik niet ken.…
Luikjes
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 114 Vandaag word ik
Maar moeizaam wakker
En kom niet verder
Dan matig bewustzijn
Op een ondergrond
Die stevig en rustig is
Wacht ik op het moment
Dat mijn luikjes opengaan
Waarin zorgzaam zijn
Opgeborgen de woorden
Van rust en vree,
Van geluk en verdriet,
En van overpeinzing
Van hoe ik in mijn
Donkerste duister
Bijna het leven…
een dag verdwenen
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 1.435 als vandaag zou verdwijnen
morgen niet meer verschijnen
een lach zich wil verschuilen
in tranen nog te huilen
een ster de aarde raakt
de wereld liefde smaakt
bloemen niet meer opengaan
dromen in de stilte vergaan
zal een stem in zacht gefluister
jou leiden door het duister
waar een dag verdwenen
gisteren was verschenen…
Vluchteling
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 189 Achter de horizon heb ik gezwommen
in een zee met bloed en tranen
een afscheid was niet mogelijk
mijn huis en hart zijn stil verbrand
ik kan de liefde niet meer
uit het verband rukken
mijn ledematen zijn moe
van het tevergeefs lopen
en hopen dat de grenzen
opengaan in nieuw verlangen
zodat het leed zich kan berusten
niet langer…
Vriendschap
netgedicht
3.0 met 45 stemmen 3.649 Vriendschap: zoeken naar de woorden die
heel voorzichtig opengaan
en die door hun huid van stilte
toch nog even doen verstaan
wat geen woorden kunnen vatten:
hoe nabijheid harten balsemt,
hoe de tederheid verzacht
wat in oude wonden bloeden
blijft en nooit genas.…
Strominingen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 82 stromingen van de zeeën mengen zich
met de winden van alle dromen
alles vloeit samen
een bootje zonder koers
om te ontvoeren naar het niets
in het niets kan weinig nog gebeuren
de deur van mijn gedachten
kan er naar alle kanten opengaan
bovendien heb ik er steeds gezelschap
van zon of van maan
de winden zingen, ook de zeeën zingen
want…
wens
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 240 kom sint, geef mij dit jaar
dé zin
zo een waarvan mijn hart
versneld gaat kloppen
of desnoods even stil gaat staan
de taal opnieuw me laat verrassen
de woorden langzaam opengaan
en ik me slechts hoef in te passen
zo'n zin, zo'n klare zin…
Elleboog in elleboog
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 458 Voor Jeannet
Elleboog in elleboog
Word ik vanmorgen
Met jou wakker
Adem die haast
Onhoorbaar mijn
Gezicht beroert
Zo zacht dat ik
Twijfelen kon of
Je er nog wel bent
Rust zoals alleen
Totale rust kan zijn
Ogen die nog worden
Toegedekt door luikjes
Die weldra opengaan
En wij die in allesomvattend
Vertrouwen met ons…
Stukjes huis
netgedicht
2.0 met 58 stemmen 38 ik wist dat
als de luiken
door het eerste
licht en warmte
de nacht
ontsluitten
zij langzaam in
opengaan de wereld
toestemming
gaven om
voorzichtig binnen
te dringen
daar waar alle
deuren kierden om
met stukjes huis
de kamers in
aparte stijl te
kunnen versieren
een warme
meegaandheid
vroeg om vriendelijke
bevestiging
van deze…
De fuchsia
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 443 Ze is misschien een tikje ouderwets
maar daarom niet minder mooi
want aan haar ranke takken
hangen castagnetvormige knoppen
in een schitterende kleurentooi
en als haar bloemen opengaan
dan ziet ze eruit als een ster
dansend op 1 been in de wind
als een ballerina
met haar lila rokje aan
waarin de bijen zich verstoppen
fuchsia...…
weerloos weerbaar
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 40 Verliefd, elke keer
weer, op slag
weerloos
van jou, jouw gezicht
wie jij ook bent
wat jij ook ziet
niet mij
want dan zou ik geen tijd hebben
om dit te denken, benieuwd
hoe de spiegel werkt
en wat jij ziet
als je mij ziet
Woorden hebben we niet nodig
ik zou doof kunnen zijn
en evenzeer geraakt
opengaan van liefde
om jou te zien…
Binnen was altijd het beste
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 99 Wanneer de terrassen opengaan,
Zal ik er zeker eens gaan zitten,
Ben ik even close met oude vrienden,
En dan weer terug naar binnen.…
Onze eigen wil!!
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 690 De hel op aarde
door verdorven machten
Zij verspreiden hier hun
kwalijke krachten
Misschien heeft Lucifer nu zijn zin
Er gaat toch nooit iemand tegenin
De hemel op aarde
leidt naar het licht
Waar ieder mensenkind
toch wel voor zwicht
De poort van geluk zal opengaan
voor een nieuw en erg mooi bestaan
Daarom zeg ik nu ook vaarwel
en verblijf…
Huis met zoveel kamers
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 617 wij kwamen aan
de deur in opengaan
begane grond
huis met zoveel kamers
de kelders
wilden we niet weten
vergeten wat daar
zo lang opgeslagen lag
maar koude tocht
trok door het trapgat
snel naar boven langs
warmte die samenzijn beloofde
we hebben ze ontdekt
de ramen gingen open
van kamers die in
in thuiskomen geloofden…
Opkroppen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 118 Waarom slaat mijn hart sneller
als ik aan het dichten denk
zo zag ik de rode zee opengaan
heb van menig appel genoten in het Paradijs
gedichten nemen je mee op reis
verre velden heb ik bezocht
in menig wilde rivier heb ik mogen zwemmen tijdens mijn tocht
als de voorstelling is gestopt
schrijf ik achter de coulissen
ik heb zoveel opgekropt…
Buiten onweert het
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 23 In een fauteuil bij de receptie
van het hotel oefen ik mijn tekst
buiten onweert het
de regen klettert elke keer
dat de deuren opengaan
Zinnen herhalen
tussendoor steeds kijken
naar het publiekstheater
van de mooie buitenkant
van het bejaarde echtpaar
dat nipt aan een drankje
en ongeduldig op een taxi wacht
napratend over vrienden en…
Waterlelieknop
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 379 Bladeren stil gevouwen
als hoeders rond het hart
dat schuchter is in opengaan
want alles wat mooi bloeide
dreef weg uit haar bestaan
Zij zag de bloemen driften
met sterke stromen mee
waar ze in ondergingen
gekneusd,verwelkt.., passé
Nu vreest zij het ontluiken
hoewel ze naar ’t zonlicht snakt
en heeft de angst voor ‘t vergaan
haar eenzaam…
Waterlelieknop
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 241 Bladeren stil gevouwen
als hoeders rond het hart
dat schuchter is in opengaan
want alles wat mooi bloeide
dreef weg uit haar bestaan
Zij zag de bloemen driften
met sterke stromen mee
waar ze in ondergingen
gekneusd,verwelkt.., passé
Nu vreest zij het ontluiken
hoewel ze naar ’t zonlicht snakt
en heeft de angst voor ‘t vergaan
haar eenzaam…
De deur van hout
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 176 gezichten
in niet begrijpen
een vage groet
ging langs mij heen
ik was alleen
ogen bolden
tolden om en om
een akelige lach
die gele tanden zag
in een scheve mond
voelde een hand
in sprakeloos raken
proefde ik toch een
angstig misverstand
en komende paniek
ik was het niet
en wilde weg
de deur van hout
voelde vertrouwd
in eindelijk opengaan…
Glimlach van het Avondland
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 33 Schaduwen van licht
lampionnen van kinderen,
als zonnen opengaan.
Verhalen ontstaan
geplukt uit een verre ster
gedragen zetels.
Bloesem in wolken,
lotussen aan de hemel,
verdiepen de Melkweg.
Purperen druppels
traditionele horizon,
de aarde geurt op.
In meditatie
vertaalt in een oogopslag
innerlijke schoonheid.…
Kapers
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 1.242 Op de pier die als een wichelroede
de zee inloopt, links restaurant
rechts piratenclub kom ik je tegen
stevig, koude handen, compact
Je lacht als je me hoort over jou
De gecomprimeerde loop, die jij
als compliment opvat en wij
we kijken naar buiten hoe mist
verderop de golfslag bedekt
We vervolgens in elkaars ogen
opengaan en verdwijnen…
In fases gestremd
gedicht
3.0 met 11 stemmen 8.168 vraag ik mijzelf liefste
wat doen we vandaag als
de gordijnen opengaan
klinkt er muziek van verpozingsaard
dat ik van pure denkkracht braken wou de weg
naar mijn bedluchtgemoed
slaap ik in als het meisje uit het sprookje
met de beren slaap ik in
jouw niet schone bed dat hevig naar jou ruikt
wat gek is want zo goed ken ik je niet
maar…
Altijd alles in beweging
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 413 Vervloeien van werelden
en van atomen;
opengaan en dicht,
kind-zijn en oud worden,
niets staat stil,
de roos verwelkt.…
ondervinding
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 169 contouren
over continenten
jij zocht ze nimmer op
in het niemandsland staat een huis
met het licht nog aan
doch jij gaat vanavond buiten slapen
onder de nieuwe maan
op het koude steen
kijk je naar het leven ginds
de uiteindelijke stap uit je lichaam
een hemel met gouden poorten
al wil je erin geloven je weet
dat zij niet opengaan…
Het fotografisch geheugen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 93 Direct opvraagbaar bij het opengaan
van het hersengordijn.…
Of je twijfelt of je gelooft
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 312 Of je nu gaat twijfelen of geloven
Gods schepping is uit niets ontstaan
en dat kan niemand meer ontgaan
Hij kon onszelf nog meer beloven…
wacht tot de grote dag is aangebroken
en ‘n paradijs voor jullie zal opengaan
of je nu gaat twijfelen of geloven
Gods schepping is uit niets ontstaan
Kijk naar de sterren, zon en maan
door wie worden…
In fases gestremd I
gedicht
3.0 met 2 stemmen 1.873 vraag ik mijzelf liefste
wat doen we vandaag als
de gordijnen opengaan
klinkt er muziek van verpozingsaard
dat ik van pure denkkracht braken wou de weg
naar mijn bedluchtgemoed
slaap ik in als het meisje uit het sprookje
met de beren slaap ik in
jouw niet schone bed dat hevig naar jou ruikt
wat gek is want zo goed ken ik je niet
maar…
Nieuwe vertes
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 38 subtiliteit
bleek de kern
van de strijd door
zijn geslotenheid
waar enige
opmerkzaamheid
juist ruimte geeft
in het ontdekken
van nieuwe vertes
is het ook een
gevoelige
manier de ander
licht te grieven
door middel
van elkaar niet
zo goed te
verstaan en zo
het eigene te
koesteren zoals
achter deuren die
wel bestaan maar
nooit opengaan…