283 resultaten.
Geloof
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 1.069 Egypte is uiteindelijk gezwicht
En toont de film van Sint en van zijn paard
Zo zien ze hoe een heiligman met baard
De kindertjes in Nederland oplicht
Als niemand daarna dan gaat demonstreren
Dan moeten ze ook Fitna accepteren…
Een tipje van de sluier
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 384 Een tipje van de sluier
lichte zij even op
Een klein stukje maar,
toen dacht zij, ik stop
Want een tipje van de sluier
was net nog iets teveel
en de hele sluier oplichten
nee, die laten we mooi heel.…
in iedereen woont……
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 71 in iedereen wonen
woorden die blijven
niet zomaar verdwijnen
in de zoete nacht
woorden die oplichten
vlammen die met
vuur verdedigen
in iedereen wonen
woorden die blijven
in iedereen woont
een wens…
Dag kust nacht
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 687 Schuin aflopend, het strand
Vlak onder de duinen
Ik zit droog, zand
Vloedlijn, jutters struinen
Langs Noordzee, oplichtend
In lichtgroene golven
En achter het duingewelf begroet
Oranjerood de nacht de zon
Omdat het altijd zo moet.…
Buiige wolken
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 37 waar groen
het blauw
bewegend
bedekt
groeit de
natuur onder
het gemêleerd
wit van
buiige wolken
nog laagden
de laatste
zomerbloemen
de vlakten met
hun specifiek
volle rijp kleuren
die oplichten
onder een nog
warme zomerzon…
Rechte sporen...
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 993 mijn ziel weerklinkt
in de fluistering van donker
verbonden aan kracht
het gidst mij door de nacht
het leidt mij in rechte sporen, houdt mij vast
raakt mij aan het vindt zijn weg
wanneer de maan zijn hemel oplicht
vervult het mijn zinnen…
zachte ogen
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.088 het diepe van je ogen
parelend mooi
oplichtende sterren
verdwijnen in het niets
engel van mij
mag ik je dromen
zachte ogen
bekoor mijn hart
omhels mijn leven
met vleugels vol liefde
nevel verdwijnt
in de kleur
van je ogen…
de zee de zon
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 162 het licht gaat uit
buiten westen
soms oplichtend, groen
in kleine golven
de kust kussend
soms in lichterlaaien
vermiljoen zet
de duinen in brand
soms beukend
grijs en bruin
op een eenzaam strand…
Liefde
netgedicht
3.0 met 42 stemmen 1.806 liefde schijnt
in de schaduw
van de nacht
het draagt tederheid
stilte en donkere passie
ook ongrijpbare pracht
liefde is aards
verward in kluwen
van oplichtend verlangen
soms puur
en enige tellen
in ogen te vangen…
In een graanveld vol met klaprozen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 212 De ochtend gloorde
boven het land
in een oplichtende mist
Zij stond stil
in een graanveld vol met klaprozen
Een vrolijke bries
plakte damasten jurk
tegen fragiele lichaam
Haar zeeblauwe irissen schitterden
in het licht van dageraad…
Pinkstermaandag
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 543 Waar het volk zich
Vermaakt met louter
Lege spelletjes op
De kermis van deze
Tweede Pinksterdag
Zie ik heldere vonkjes
Oplichten in het duister
Van dit jaar - vonkjes
Die mijn donk're hart
Verlichten en een einde
Maken aan mijn levenssmart…
Rood en blauwe horizon
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 42 Tussen schapen en wolken
ontwaar ik het web
van oplichtend Parijs.
Na hoog gebergte
de verschillende leegten
van stadse vergezichten.
Met een rood en blauwe horizon
want de zee is nou eenmaal blauw
en rood is niet altijd zo rood als het lijkt.…
Een nieuwe dag
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 699 In de langzaam oplichtende ijle morgen
wordt de stilte verbroken
door
zilveren vogel tonen.
De nacht lost op en verdwijnt
in het steeds helder wordende
licht.
Een nieuwe dag is geboren.
De betovering wijkt.
De nu nog jonge dag wordt al
alledaags.…
Een kaarsje
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 827 een kaarsje
wit en gebroken
ver weg van
de mooiste avond
klein stukje van de zee
die mooie zee van licht
nu alleen en gebroken
eenzaam in het donker
toch zal het ooit
weer branden
oplichten in het donker
en de eenzaamheid verdrijven…
Moge je ziel oplichten
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 518 Moge je ziel oplichten in
alles wat je doet,
in hoe je groet,
in hoe je droomt en werkt;
Moge je hart vertolken dat
je liefde geeft,
voor anderen leeft
in geduldige trouw;
Moge heel je wezen
vuur en vlam zijn,
balsem bij pijn
voor velen die je ontmoet.…
de zon kust de kust
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 304 in het oosten kwam ie op
doorliep de dag met een glimlach
en kust nu de kust gedag
gestrand op het strand
nog even en de zon is buiten westen,
nog even oplichtend kust de zon
de kust en is de dag voorbij
dag licht…
Weerkaatsing
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 37 ik heb
scherven
geschoond
in stromend
zwarte regen
maar kwam
geen enkele
weerkaatsing
van stukjes
licht tegen
wel dropen
druppels
rood langs
blote vingers
op glas
in de plas
waar zij
oplichtend
stevig kleurden
in zwart…
horoscoop
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 455 hoe het nu verder gaat
zal de lucht blauw oplichten
na een regen van vallende sterren
die duikelen als zonnestralen
omdat ze wensen dragen
of smeer ik gewoon boterhammen
na een slaperige goedemorgen
lees de ochtendkrant van gisteren
alsof er niks veranderd is
-ik stel je een vraag -…
openbaring
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 269 voor mij
bent U
een diamant
met ontelbare
lichten en kleuren
bent U
blauw en dan weer
rood lichtgeel
donkerviolet
bent U
in oplichtende ogen
zonnestralen
bliksem
bent U
als schittering
zo vaak anders
dan wij verwachten
(uit de bundel tot leven geroepen)…
schemer
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 175 licht in, licht aan
de duisternis valt in
daglicht
valt weg en de zon
kust de zee
sissend valt een vlammend betoog
mij ten deel, licht uit
donkere wolken, oplichtend water
de dag gedoofd
een verschil
van dag en nacht…
Kermis in de hel
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 200 de wolk grijst
van zwart naar wit
in talloze nuances
zeilt door de lucht
terwijl een stormwind
de rafels laat dansen
regen daalt
in tegenspoed en kleurt
met zon een regenboog
het oplichten is fel
van kermis in de hel
genieten de mensen wel…
Een vleugje poëzie
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 181 je houding
straalde wijsheid
met een warme lach
in milde tolerantie
omarmde jij gedichten
bij het oplichten van gezichten
maar ik zag
je vinger krullen en je magistrale
armzwaai kon de deceptie niet verhullen
ik werd naar de hoek gestuurd om
te overdenken hoe ik over platitudes
een vleugje poëzie kon schenken…
overlevend
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 123 toch blijft die donker
winterse waanzin me vreemd
door grijze schaduwen die ’t bestaan
trachten open te breken met
eigenwijze levensdrift
raadsels en geheimen als
zelfzekere waarheid oplichten
lentelicht met zweempjes zomerzicht
midden de contouren
die ikzelf aangeef…
schemer dauwt in barenswee
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 324 jij maakt het duister
lichter door het op
te nemen met je hand
je ontsluiert zo
het donker doordat het
oplicht aan de onderkant
daar waar de zon
geboren wordt en schemer
dauwt in barenswee
kus jij zacht mijn gezicht
en breekt het licht
de nacht en dag in twee…
Wakker
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 638 zo vol, volledig
als de cyclus zich rondt
en haar glans werpt
in neerschijn van de nacht
zo duister, volkomen
als schaduwen ijlings vluchten
en vensters
donker oplichten
zo stil, volmaakt
als het uur der waarheid
zich geruisloos terugtrekt
en helder zicht weer
aanstonds verschijnt…
Stille getuigen
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 110 molshopen bleken
stille getuigen die haar
vertelden dat hij wederom
op haar had gewacht
verschijnen deed ze niet
in tegenstelling tot
flonkerende sterren
die zijn nacht oplichtten
overdag liet hij haar
bespioneren door een uil
die de slaap niet had
kunnen vatten
toch bleef ze verborgen
met oog nauwelijks
zichtbaar daar de grijsheid…
IK VERSLIND
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 57 ik verslind gedichten
om hun taal en woorden
waar tussen gedachten zweven
die ontroerden en bekoorden
die het geheel oplichten
die iets levenloos
weten te verbeelden
laten dansen laten leven
daarom juist daarom
zal ik zo vaak zwichten
voor de schoonheid
van sommige gedichten…
Voor anker
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 108 ik voelde
de wind van
herinnering
zag zon
oplichtend
wolken kleuren
wist dat jij
mijn intiemste
gedachten ving
in kabbelend
water kaatsten
je ogen
een lach
ruiste in
opschietend riet
jij hebt mij
toen in de
boot genomen
voor anker
gingen wij
nog niet…
Afscheid in de avondzon
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 241 zag je hand die zwaaide
zoals een vogel draaide
voordat hij dook
snel opklom
naar de hemel en
in een verre horizon vervloog
maar je vingers wenkten
kon je nog eenmaal
liefde schenken
oplichtend afscheid in de avondzon
geen vlucht maar rust
zij keren morgen veilig terug…
Je eerste kus
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 702 mag ik vandaag
je eerste kus
weer zijn
na een avond
vol met herrie
en intiem venijn
besloten met een
duur festijn van
hapjes en champagne
jou nam ik mee
in laatst oplichten
van nieuwe vergezichten
de knallers zijn voorbij
blijf jij ook dit jaar
ondanks alles nog bij mij…