1094 resultaten.
Afgelegd
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 790 Sedert zijn dood is mijn grootvader
0 ten hemel / 0 ter helle gevaren
aankruisen graag opdat duidelijk wordt hoe dat zit.
Hij was vader van velen, tuinman, burgerman
uit de eeuw voor de eeuw van deze of misschien
wel van toen klokken nog kunstwerken waren en
nieuwe techniek.
Sedertdien gingen er meer, trok mijn vader zich terug,
(beleefd…
Met de wortels naar boven
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 165 Wortels die zo vaak
Al te vergeefs in de
Diepte naar water
Hebben gezocht,
Levensbron die daar
Nog wel is, maar
Tot op de bodem uitgeput -
Hebben zich nu naar boven
Gericht, zoeken het leven
Nu boven de grond:
Aarde overspoeld met
Overvloedige regen,
Rijke modder voorzien
Van voedsel en vocht -
Ze hebben hun weg
Naar…
Vele eersten zullen de laatste zijn
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 48 met de ogen dicht
zonder een vleugje licht
drijft ze mee op hoge golven
als een
kale tak van de boom
waarvan de
wortels afgesneden zijn
in wanhoop en pijn en
wereldse
schijn
de eerste willen zijn…
zo
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 86 het kan elk
moment en echt
elke dag of uur
en dat wat je niet
wilt zeggen of
nooit zegt of misschien
zeg het alsjeblieft
of ik ga huilen terwijl
de regen altijd weer
valt oer oud water
de vuilniswagen passeert
en ik word wakker, althans hier
vergeef mij, vergeef mij…
De mus
snelsonnet
2.0 met 22 stemmen 984 De mus, die als een echt oer-Hollands beest
Natuurlijk ook vandaag de dag nog hier hoort
Is in de stad wel een bedreigde diersoort,
De vogel was er bijna al geweest.
Goddank riep hij in doodsnood: “Tjielp tjielp tjielp
Tjielp tjielp tjielp tjielp tjielp tjielp tjielp tjielp!” Dat hielp.…
Heilzaam
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 223 Dit vroege, oude land
kent een andere stilte
vindt lagen van oer terug
en zingt het water stijf
Het is er onverwoestbaar
breekbaar, terwijl
in de verte een kind huilt
en een wolf en de wind
De schaduwen lang en jong
in vloeiende beweging
uit de uren van duister gerukt
om te wenen en te helen.…
Als een boom
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 302 Mijn wortels
zijn door een rivier
omgeven,
met water van
het zuiverst soort,
hoewel
ik lig geveld
voor dood
is er één hoop,
mijn wortels leven.
Vrij naar Psalm 1.…
Waar, m'n wortels?
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 93 liggen m'n wortels?
in den Haag?
dat is de vraag
Maar
ik heb ze
tast niet
in het donker
van aarde
van hét ongeziene
het vreemde
.....ongewis
Er is niets mis
met m'n wortels.…
Lijntjes
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 120 Er wordt in ons oer-Hollands Volendam
Als je urinemonsters mag geloven
Per dag toch zeker duizend keer gesnoven
Nog meer dan in Parijs of Amsterdam
En als je ernaar vraagt zegt men er fijntjes;
'Wij zijn hier van de netten én de lijntjes.'…
Storm
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 260 Ik word geschut en bewogen
Wind raast door dit lijf
Mijn wortels laten los
Er is storm in mij
Demonen bevrijd
Ik wil al mijn wortels doorsnijden
En meegesleurd worden
Zwakte en kracht
Liefde en haat
Boos en blij
Wie had ooit gedacht
dat de lijn zo dun was?…
Dat snelle beekjes stilt
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 209 daar ligt het meer
dat snelle beekjes stilt
en spiegelglad
de maan weerkaatst
waar ik altijd
naar de sterren kijk
hun afstand overbrug
met een diepe zucht
een dialoog
in vast geloof
dat twinkelingen raken
aan de oer herinnering
zij verhalen
de verbondenheid
van energie die tijd
en massa begeleidt
heb het alleen zijn
achter…
Het Beleven
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 158 Een oer-Hollands landschap
in Noord-Brabant.…
De wortel van het kwaad
snelsonnet
3.0 met 8 stemmen 1.377 Prinses Irene kan met bomen praten
Die zijn vaak hard en vangen alle wind
Net als Bush en Bin Laden, maar ze vindt
Dat zij hun strijdbijl achter moeten laten
Ik ben benieuwd als ze elkaar gaan spreken
Hoe diep ze moeten buigen om te breken…
Wortels voor de neus
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 87 Ziet gans het land wit van sneeuw in vlokken
Files staan van Muiden tot Almere
Waar men wil maar niet kan asfalteren
Met aan kust de seinen ingetrokken
Windstil zelfs bij zee gaat het niet stuiven
Weer voor pop en bal laat ons maar schuiven…
Met wortel en tak
gedicht
3.0 met 13 stemmen 7.440 Twee handen woelen
in vochtige bosgrond
Een stem. 'Tien dagen geleden - hier -
veertig of vijftig.'
Binnen de jaarringen
is dit moment nog geen
tiende millimeter dik.
't Graven stokt
het licht druipt
langs de stammen.
Twee handen
de polsen gebonden
steken zwart biddend
uit de aarde omhoog.
--------------------------…
De wortel van gespletenheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 73 ik rol voorzichtig
het papyrus uit
breekbaar na zo lange tijd
letters fluisteren betekenis
vloeien rimpelend
ineen tot muren water
in de doorgang
trekken karavanen langs
vluchtend voor egyptes slang
het is hun laatste gang
na vele plagen
daagt het beloofde land
maar de wortel
van gespletenheid
raken zij niet meer kwijt
de vloek…
Als wortels kromtrekken
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 135 ( en zaden verwaaien )
Een traan ontrolt aan het verblinde oog
weggezonken
in het licht van oude aders
Een hand ontvouwt levens
ouder geleefd en jonger te gaan
Het geheim kleurt zachte gezichten
zonder des maskers treurnis
Het is geen heilig moeten
om de wilg te verplanten
als wortels krom trekken
Het is het verwaaien van het…
wortel schieten
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 297 De dag was lang, schoot maar niet op,
-planten weigerden wortel te schieten,-
die maar niet leuk wilde worden omdat
jij bent weggegaan met koffer en al.
Zouden de kikkers nog kwaken en zou
de zon en de regen nog een regenboog
worden, of was mijn orde voorgoed ver-
stoord en bleef ik een dode boomstronk?…
terug naar mijn wortels
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 117 waar mijn wortels diep lagen
in zandige grond.
ik zie in gedachten
kristalklaar voor de geest
dat dorp in de kempen
waar ik als kind dolgelukkig ben geweest
ik hoor nog de oude fanfare
en ook de meer moderne harmonie,
de klok van de toren
en soms alle drie.…
Haar wortels zijn gescheurd
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 839 Wat als de wereld van binnen
gaat beven, hevig de korsten doet
scheuren en alles buiten de banen wordt geleid.
Wanneer het zilt vervangen wordt voor lava
en een moeder haar handen rond haar hart legt
om het ritme van de angst in te tomen.
Slechts om haar kinderen de kalmte te laten bewaren.
Opdat de opvliegende schreeuw lichtjes dooft…
Dode wortels
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 159 tijdens de ontmoeting
van schaduwen
blijft taal verborgen
in onontwarbare kluwen
het zwarte bloed
sijpelt aderloos
door de hersenpan
het ego heeft er weet van
weerstand is pijnlijk broos
en het gaat aan niemand voorbij
vaak al scherven voor het bakken
in tere vormen of kleurloze brei
men draagt het mee
over de horizon heen
zonder…
De wortels gaaf
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 444 er knapt
dood hout
en glijdt langs
takken die bewegen
nog zwiept de wind
een laatste keer
en valt wat
over is gebleven
niet volgroeid in vele
lentes magertjes gebloeid
na zomeren in schaduw en
nu aan aarde terug gegeven
toch zijn
de wortels gaaf
de stam is fijn vertakt
zij wordt nog niet gekapt…
Wortels van het kwaad
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 141 Dieren als wortels kweken.
Wortels van het kwaad.…
van kroon tot wortel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 57 jij en ik
voelden
ons nooit
geworteld
elkaars
taal
verstonden
we niet
hoe lest men
de dorst
naar rakende
woorden
onder onze
blote voeten
schuift schurend
los zand
konden we
elkaar eens
van kroon tot
wortel spreken…
JIHAD
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 792 JIHAD rijmt niet voor niets op HAAT
de wortel van veel kwaad…
't Is nu de kentertijd
poëzie
4.0 met 2 stemmen 780 stolt zich nu natuur, die vlottender en weker
was in de vrouw, vol van 't oer-element
instinkt, tot verstand dat zichzelve kent
en het gebied tot aan zijn verste transen
afzoekt met eigen glansen.…
Mijn ziel in mozaïek
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 27 Verworpen in eeuwige strijd
van zelfbeschikking
geen enkel doel dat heiligt,
ook ikzelf heb mijzelf gestenigd,
oneindig lang de tijd gepijnigd
rollen vuurstenen aan om in
het mooiste uur tegen elkaar
te slaan, vonken bloed
zwijgen in de caleidoscoop
van een fossiele oer-natuur
herschikken de scherven in
het zielebeeld van mozaïek…
De Kluizenaar
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 64 Ik ga mijn weg alleen,
door duisternis en sneeuw,
stille wouden, diepe dalen
en oer-oude verhalen;
met als enigste bagage
lusten, lasten en geleerde lessen.
In onwrikbaar evenwicht
draag ik mijn eigen licht.…
Later
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 214 Heimwee naar echt
oer
eerder.…
drie wijzen
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 660 wie weet waar de wortel zit
onder het sterre gouden bladerdek
die valt voorzichtig op zijn bek
vanuit het midden van het heelal
zijn die wortels niet te belopen
en moet je op wat voorspoed hopen
van waar je tegen het hek zit
zullen een baard en grijze haren
nu geen christuskindjes meer baren…