Alle inzendingen over Ogen OR Stralen OR Zonlicht

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

Ik hou van ogen die van eerlijkheid stralen je kunt daar direct alle liefde uithalen en als van moeheid de glans soms verdwijnt toch weer gaan schitteren als glas waar zonlicht inschijnt.…

ik ben jaloers op regendruppels die veinzen jouw tranen te mogen zijn onderweg naar morgen ben ik jaloers op het zonlicht dat door jouw haar danst wachtend op die ene dag dat onze ogen elkaar ontmoeten en ik nooit meer jaloers hoef te zijn kijk de zon eens stralen…

Door het bos loop ik te dwalen Hoge bomen bij elkaar Hun toppen laten een straal van Zonlicht door die flitsend tussen takken Het gebladerte verwarmt Met de stappen die ik zet Voel ik de schaduw dan de zon Mijn ogen toegeknepen Laat ik mij als een kind zo vrij Weer draaien in de wind en droom Een toverpracht van kleuren Doen al mijn twijfels…

Nog half in slaap voel ik jouw aanwezigheid In mijn hoofd tussen mijn lakens uren van vergetelheid ...Langzaam straal voor straal zonlicht op mijn hoofd Was dit echt? toch een droom? had er zo graag in geloofd...…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Dan breekt de hemel open Door alle donkere lagen Het zonlicht werpt zijn stralen Op deze grijze sombere dagen.…

terwijl je tong verkennend punt tegen mijn tanden wij smelten tot een paar terwijl het zonlicht in uitbundigheid zijn stralen dwarrelt door je haar…

Er is niets aangenamer dan onder de bomen te zijn in de schaduw beschut tegen het felle licht van de zon Daar zijn wij ongezien en onbespied in het halfdonker in een schemering waar alles ineen vloeit zich samenvoegt waar harde contouren verdwijnen lieflijk en zacht een nieuw zintuig zich opent waar geheimen worden bewaard…

waar het eerste zonlicht dromen verjaagt in haar warme stralen de ochtend ontwaakt breekt jouw glimlach spiegelend kristal mijn droefheid in tranen die kleurloze nacht schaduwt verlangen dit duister gevoel als het eerste zonlicht beleef ik jou…

Haar ogen zee die in zijn ogen strandt, haar lippen wijn die om zijn lippen spoelt, haar oren krullen krullend in zijn hand, heur haren goud waarin het zonlicht joelt en al dat stralen was voor het bedoeld. Zij was een maan, het liet haar schijnend staan tot al het licht van haar was heengegaan.…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

het zonlicht zinspeelt op Lente als verstokenen van rennen we massaal naar buiten om van elke straal driedubbel en dwars vurig te genieten ze kust ons…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

een hunkeren naar toen - weer kind te zijn en met ogen vol onbewuste wonder de vlinders te volgen in hun vlindervrije vlucht? Over je vergeelde zwart-wit foto glijdt nu het zonlicht de kamer binnen…

De berk kijkt me aan met een goddelijke blik -- van milde ogen.…

Als stralen in je ogen net als regenbogen de liefde voor jou blijft eerlijk en trouw…

Liefde die je ogen doen stralen Liefde is met geen geld te betalen Het is een bijzondere gave van God Die altijd betrokken is bij ons lot. Gods liefde gaat boven alles aan Hij is met heel ons leven begaan Hij heeft Zijn liefde ons bewezen Zoals in de Bijbel staat te lezen.…

Ogen stralen Tot de zon opkomt Ogen stralen Tot de nacht is gekomen De wind is gaan liggen En het water valt aan Maar de stralende ogen Die staan vooraan…

Ze dansen in je ogen wanneer je naar me kijkt en maken pirouettes als je lach je mond bereikt. Die sterretjes die stralen elke dag weer meer, 'kan het bijna niet geloven maar kzie er méér en méér. Blijf altijd zo vól liefde en straal mij tegemoet, dan zal ik laten merken hoeveel dat met mij doet!…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Als het eerste zonlicht Mijn dromen verjaagt Haar zachte stralen dageraad maakt Weet ik mijn dagen Overspoeld door geluk te beleven als roes liefde in vervoering jouw glimlach breekt zonlicht als spiegelend kristal brengt dromen tot leven droefheid in verval vult kleurloze dagen droogt weemoedige tranen laat mijn hart zingen…

als het eerste zonlicht mijn dromen verjaagt haar zachte stralen dageraad maakt weet ik mijn dagen overspoeld door geluk te beleven als roes liefde in vervoering jouw glimlach breekt zonlicht als spiegelend kristal brengt dromen tot leven droefheid in verval vult kleurloze dagen droogt weemoedige tranen laat harten zingen brengt…

Het laatste zonlicht kijkt de kamer binnen. De stralen reiken in het late uur tot aan de overstaande verre muur, en toveren die om tot schilderslinnen: Een kruipend kleintje maakt er in goudgeel met schaduw een bewegend tafereel.…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Ik ben een bloempje, dat het zonlicht gericht weet op zijn hart. Ik ben vol verwondering over de levensbron, die mij nimmer vergat. Het zonlicht verzendt zijn stralen voorbij muren. Vergeet nimmer het bloemenhart, dat boven het maaiveld komt turen. Zal ik verder klimmen tegen het zonlicht in? Ik zal het overdenken met gepaste zin.…