Alle inzendingen over Onzin gedicht

Want ze zien wel zege en gewin, maar niet de ware dood,in al z'n onzin...…

ik heb jou tot aan de regenboog gevolgd met een matras op mijn rug sprinkhanen voor onderweg en een roedel vrouwen hongerig om me heen maar je schaduw bleef hangen en ik vocht tegen kamelen met het verleden over mijn schouder Uit 'Onzin ... of niet'…

Geen voetbalfans om onzin uit te kramen, Wat zijn er soms toch goedgekozen namen……

het scherm lacht vooral neuzelt onzin van de straat slaat zwart als het gapen overgaat wie blaast er nieuwe adem in het lijk dat sterft van verveling wie stelt de dood nog even uit?…

verjaren niet meer geldig zijn over de datum gaan niet meer bruikbaar zijn dus onzin pure onzin niets - niets is minder waar verjaren - gemarkeerd - op deze dag jouw dag is een feest een heel jaar van momenten - goede en slechte - van mensen - vreemden en vrienden - van ervaringen - oppervlakkig en indrukwekkend - een heel…

Met filibusteren kun je voorkomen Dat wordt geluisterd naar de meerderheid Vertel maar onzin, praat de hele tijd Tot geen besluit meer kan worden genomen Dat mag dan in de States veel opzien baren Hier doen we dat al vele, vele jaren…

Over onzin dan gesproken, als men iets niet heel begrijpt, over ogen die geloken, het zicht langzaam naar beneden glijdt. Over waarheid en ook leugens even zwaar of even licht, maar komt altijd bovendrijven en dat noemt men het gewicht?!…

Bemin en verwonder, Beleef en geniet, van al dat prijkt, Van al dat leeft, Van de zin en de onzin, van heel het leven Ontwaar en bewonder, Ervaar en beziet, Al dat verrijkt, Al dat ons geeft, En beleef de beleving, van heel het leven…

Het zorgt voor afwisseling, voor Verrassingen en ik baar onzin om de onzin ervan. Laat het doek vallen wanneer ik ben uitgepraat, Ik zal zelf buigen met ogen die uit m'n kassen vallen Verbaasd over dit leven, waarvan ik hou en dat ik haat. Gelooft u mij of denkt u dat ik dit ook acteer, dicht?-…

Met virtuele delen uit een spel Ben jij algauw een doelwit dezer dagen: Je wordt om iets ontastbaars afgeslagen En voelt daarmee op aarde plots de hel Dat zoiets nou om zoniets zo moet gaan Is dus de onzin van het onbestaan…

Ze heten ‘Leefbaar’, ‘Anders’ of ‘Vooruit’, Ze hebben ‘Hart’, zijn ‘Trots’ of willen ‘Samen’, Maar meestal zit men onzin uit te kramen, Dus weet ik niet wat ik vandaag besluit. Al dat gestem, ik ben het wel van plan, Maar andermaal krijg ik er uitslag van.…

Dan moet ik eerst wel mijn gedachten kuisen, Die onzin wordt mij allemaal te veel. Van track en trace gedoe word ik doodmoe, Ik ga gewoon weer naar de winkel toe.…

The House of Books is enigzins van streek Door een tekstregel of tien over Exota Wacht de uitgever een torenhoge nota En zeker niet de klapper van de week Als de rechter vindt dat onzin is beweerd Wordt de oplage wellicht gecryomeerd…

Stilte daalt neer in mij mijn hartslag rust Gedachten vluchten in een droom Ik laat het leven even achter de zin en onzin de leegte de liefde vergeet de zielepijn vlucht in een droom en morgen zal ik wakker zijn!…

ze komt uit ‘t niets staat plots voor me oogverblindende schoonheid ze vraagt iets ik versta het niet m’n denken is geblokkeerd ik zeg niets en ben achteraf blij ik had onzin uitgekraamd ik vergeet te ademen het bestaat echt adembenemende schoonheid…

Onzin kan soms zinnig zijn Wanneer je het even niet ziet. Het schept lucht in een verstopte geest Waarna je de zin van alles weer ziet.…

alle woorden zijn verwaaid toch is jouw stem nog altijd hoorbaar alleen voor degenen bij wie je in het hart huist laat jij de tijd zo vliegen opdat het dan gemakkelijker te dragen lijkt onzin want niets snijdt dieper dan gemis…

Zat hij voortdurend onzin uit te kramen? Vergiste hij zich telkens in de namen? Wordt het na Hamer ook met hem een flop? Zijn laatste voorstel schept wel nieuwe kansen: “Eerst met zijn allen op de tafel dansen”.…

dit heb ik ooit als puber toevertrouwd aan een schrift in onverdeeld genoegen ik schreef slechts mijn drift collationerend lees ik mezelf terug, vind mijzelf in onzin…

In weer en wind droeg de slak haar huisje Gewoontegetrouw de ganse lange weg Het is echt geen onzin wat ik zeg Ze dacht zo draagt iedereen zijn kruisje Toen zag ze een slak die geen huisje had ‘dat kan ik ook’ dacht ze en betrok naakt een flat.…

Ik hou van metrum, rijm en harmonie Sonnet, retour, octaaf of een kwatrijn Ik voer ze linea recta aan mijn brein Maar geef me nooit verbloemde poëzie Ik word niet goed van vage woordenprak En kwak die onzin in de vuilnisbak.…

geen titel zal ik dit schrijven geven geen naam mag het hebben er valt ook niets echt zinnigs in te lezen en ik probeer er niets in uit te leggen want veel te snel geven we namen aan iets wat dat niet mag hebben veel te vaak menen we dat teksten iets waardevols zeggen menen we iets nietszeggend als diepzinnig uit te moeten leggen…

En wie heeft dan de onzin uitgevonden dat de toekomst wonden heelt en littekens laat verdwijnen?…

Heel zijn leven op zoek naar de zin De zin van het leven Een zoektocht vol waanzin Zijn gezin vindt het onzin Verlaat hem voor een nieuw begin Heeft het leven dan nog wel zin? Hij staakt de zoektocht Hij bereikt het eind van de zin Punt…

tussen diepgang en onzin ligt geen bufferzone alleen maar een poreuze bibberige lijn vol scheurtjes die openbreken en kloven achterlaten in de schemer de contouren van roerloze koeien in een verre wei de stilte wint aan gewicht je hoeft er niets voor te doen…

Slordig schrijven Onzin vond ik netjes schrijven Vaak moest ik er na voor blijven Op mijn schrift kreeg ik geen sticker In plaats daarvan flink op mijn flikker En weer een veeg als ik wat schreef Zonde toch van al dat miepen Juffrouw had toch kunnen weten Dat er ook nog zoiets was als typen…

Als alles tot een kunstje wordt Geschiedenis herhaalt Begrijp dan goed, want tijd is kort Dat ieder wel eens faalt De kunst is juist het voor te zijn Al valt het vaak niet mee Het woord wordt zin, de zin wordt zijn En alles wordt dictee De vorm dicteert Onzin regeert De kunst is juist het voor te zijn!…

is het onzin dat ik verhalen vol wensgedachten verzin hoop ga zoeken midden de waanzin van vandaag probeer pijn te verlichten door op zoek te gaan naar meligheid een paradijs bouw waar ik verliefdheid onderdak bied liefde grondvest…

Ik ben losgeslagen In een schoonheid die ik ken Zonder vooroordelen of gedachten Zoals jij die hebt Ik ben losgeslagen Want het heeft toch geen zin Te luisteren naar wat jij zegt Wat je niet weet Losgeslagen In een schoonheid die ik ken Die me omarmt en streelt In de dagen vol vuur…

het leven is niet meer dan af en toe wat rook op straat, zo snel vervlogen dat het al niet meer bestaat bij de volgende ademtocht een fluitje van een cent nog minder dan de prijs van een winkelwagentje voor de doortocht te betalen met een stukje rond metaal de jaren die nodig waren alle liefde en elke ruzie tevergeefs, je kind is soms…