Alle inzendingen over Open brief

Mijn neef Roland was zo somber dat hij eruit stappen wou. Nachten tobde hij over de zin die tante Ans verscheuren zou tot: Eergister zijn hart plots stopte (en dat is echt waar). Eenmaal in de hemel, in dat milde licht, kijkt hij met de anderen neer op de ironie van zijn casus. Hij is pas twee- en dertig.…

Er kunnen dus helaas geen homo's mee We hebben lopen bidden, smeken, zeuren Echt overal alleen gesloten deuren Het antwoord is een kort en bondig: 'Nee!' Maar in de wandelgangen is vernomen Dat Mark bereid is uit de kast te komen.…

Sonnet Vonkende God, of geest van Godes naaste neven Die hart aan hart met vuur gezuiverd innelijft, Waarin uw gouden grift gloeiende wetten schrijft, Daar niemands wil af schrikt, of tegens denkt te streven; Onttern mijn borst en bid de voedster van mijn leven, Die met een zoete wind mijn teedre zinnen drijft, Zo lang tot op mijn hart haar…

charmant Geurende brieven speciaal zo voor mij voorzichtig maak ik 'm open 'n lachend gezicht erbij Snel lees ik de regels, de regels vanwaar prachtige zinnen lopen vloeiend over in elkaar Wangen blozen mijn hart is geraakt deze onbekende heeft een gedicht voor mij gemaakt Druk ik de brief stevig tegen mijn hart gedachten maken…

had je spijt van je woorden van je brief.... bij mij gepost.…

Plotseling zag ik een zinnig woord tussen al jouw dubbelzinnigheden was er opeens die essentie van geest in ons en samenzijn een brief schreef je met de hand van een man een postzegel plakte je met de maan van een vrouw en in jouw verborgen intellect ontdekte ik een ratio, de grenzen voorbij alsof onze held nog leefde de kogel overleefd…

Donder op ik ben jouw inspiratie niet omdat jij je gedichten kan schrijven Wie denk je dat je bent Met humor de zaak te verbloemen rot op wie je bent Ik ken je niet en ik moet je niet denk daar over na Jij bent al lang te ver gegaan k... ..k…

Zeg God, ik wilde eens vragen, waarom gebeuren er alle dagen van die nare dingen? Ook wilde ik U vragen, waarom er alle dagen, mensen vergeten te lachen en te zingen! Dan nog de vraag, waarom God kwam er weer een vliegtuig donderend omlaag? Kunt U me uitleggen, of op zijn minst laten weten of zien, wat de zin is van zoveel…

mijn brief voor jou gaat in deze fles waarmee ik mijn dorst naar jou een beetje les ik werp hem ver ver weg in zee met tranen in mijn ogen neemt hij mijn liefde mee misschien dat de brief ooit bij jou eens belandt aan een zonovergoten parelwit strand drink dan van de liefde die je vindt in mijn brief en ik zal wachten op antwoord…

BRIEF VAN EEN DODE Zijn testament moest worden open gemaakt de erfgenamen hoefden ‘t niet te vernemen Ze waren reeds uit de boze droom ontwaakt en zagen nog geen uitweg uit de problemen De dode had zijn erfgenamen zelf ingelicht; had ze een lang afgemeten brief geschreven Wat hij hen schreef, deed hen de deur dicht; dankte hen voor het…

Vandaag zou ik je een brief schrijven een brief waarin ik iets wilde begrijpen maar ik deed dat niet, het ging te langzaam ik schreef en keek naar mijn hand hoe die langzaam woorden tekende er ontstond in dat handschrift iets als een huis - ik wilde weten waarin we woonden om dat te begrijpen zou ik een brief schrijven maar ik zag alleen…

Ik schrijf u met een treurend hart: mijn maag, thans in een strik verward, die al de slimmigheid der art- senijkunst en aptekers tart, is krank, en gans en al bezeerd. Het stuiversbroodje, onverteerd, roept luid: 't is alles hier verkeerd! Terwijl 't kadet, het stuiverskind, zich even onverteerbaar vindt. De haas, de vlugge runderhaas, zegt…

Handschrift met meer betekenis dan alles wat de inhoud is van deze brief: de letters, krullerig en fijn, ze zeggen: 'k Wil je meisje zijn, ik heb je lief.' Ik heb vandaag een brief gehad die maakt dat ik in deze stad de koning ben.…

Ik schrijf deze brief omdat ik van je hou, En je niet kwijt wil. Nu dat je weg bent, dat je naar haar bent, Heb ik geen hoop meer, Geen moed meer, Geen kracht meer, Door jou krijg ik weer kracht, Door jou krijg ik weer hoop, Door jou krijg ik weer moed, Daarom schrijf ik deze brief...…

langs zijn huis er staat iemand teleurgesteld te kijken naar de deur die Willem niet open doet -------------------------------- uit: ‘Buurtbezoek’ (2007)…

door zijn regen langs zijn huis er staat iemand teleurgesteld te kijken naar de deur die Willem niet open doet ----------------- uit: dbnl, 2006.…

gevonden Natte lap papier, verfrommeld, een brief door de wind weer open gewaaid geplakt tegen de heg van mijn tuin: (...blijf van me houden ook als het voorbij is alles, zelfs je woorden die je schuchter deed…

Zelden heb ik open voor een mens zo open als voor jou gestaan...…

mijn gevoelens ontbloot kwetsbaar opengesteld meteen gestorven een vroege dood na wat jij me had verteld toch nog steeds geen spijt het is goed zoals het is ik moest het gewoon even kwijt het moest uit die gevangenis opgekropt, weggestopt deed het te veel pijn nu opengelegd, niet meer verstopt lijkt het minder te zijn…

Langs de tramlijn van mijn begeerte zie ik haar staan bij elke halte met open glimlach en armen staat zij daar vol engelengeduld en liefde slechts twee haltes zal ik plagerig aan mij voorbij laten gaan om dan alsnog heerlijk achterop haar fiets te gaan zitten…

een korrel zand schuift traag over het duin een zuchtje lucht perst zich door een kier een straaltje licht vindt de weg naar buiten alles blijft open niets wordt gedicht…

de dood zo dichtbij, voor je het weet zijn het allemaal dromen, het geld voor jou maar ook voor mij, ons kan het allemaal overkomen, zijn wij eerlijk of achterbaks, zijn wij tevreden met ons leven, zijn wij oprecht of toch te laks, was ons niet openheid van mening gegeven, was ons niet openheid van mening gegeven.…

Ik schrijf vloeibaar mijn hart Open al wat ik voel Kom maar, kom maar naar mij Jij bent heel apart Ook al ben ik koel Voor jou ben ik vrij.…

in het frêle ochtendlicht contouren van de prille dag het bespeelt de meibomen rustig balancerend op de wind het draait de deuren open van donker naar licht waarin mensen ontwaken in de spiegeling van eigen creatie de dag trapt af in wiegende beelden vloeibaar wuivend over de schoonheid van het landschap…

morgen duw ik de klink naar benee gooi ik alles open, maak ik entree…

er is geen keerzijde van de medaille zij is de leegte in mijn gedachtegoed de ommezijde komt mij niet eerlijker over mijn beeldvorming beschreven in het nu is de realiteit van de dag waarom zal ik dan keren mijn toekomst staat open waarom dan de ontmaagding van die andere zijde gedane zaken nemen toch geen keer mijn dingen zijn grijpbaar…

Daar in de kerk een schreeuw is opgemerkt open gaan ze zeker dus drink wat uit een glas of beker drink op de wereld drink op mij de wegen gaan open dat maakt u blij lezen en leren ik zal u eren maar neem nog wat zo zeker dat er meer is wij in het zwarte gat.…

Toen die nacht dat alles donker was toen liepen wij samen op het leven af daar waar dat licht al zo lang schijnt door eeuwen heen zijn wij gegaan opnieuw geboren onder de zelfde maan ga en beleef vlieg mee en geef het door we zingen samen in koor we zingen zijn niet gevallen wij zijn de engelen iets wat aangepast alleen de demonen…

niets is wat het was niets is wat het lijkt niets is wat het zal zijn…

Een hart zo vol van pijn, zal er dan geen enkele opening zijn?…