Alle inzendingen over Open brief

Men zegt: da’ k het hart op de tong draag, echter, neen te zeggen tegen een vraag, vergt nu net iets meer moed, dan het gewicht van het hart op de tong!…

Zal er voor ons ook een opening mogelijk zijn.?…

blad na blad knop na knop seizoen na seizoen staat de deur richting de eeuwige slaap te wachten geen deur blijkt open te zijn broeder wolf zuster maan alles beklijft en vergaat…

morgen gaat voorbij als met een diep geslagen kloof tussen niets en anders in, word ik niet meer dan geloofd in wie ik ben. en wreekt de tijd zich in minuten, geen idee waarom men altijd lacht wanneer mijn voeten kraken. de dagen zijn te vaag om zich voldaan van de lange nachten te onderscheiden, het leven is…

demonen in het labyrint wil ik met je wonen het goede verspreiden en klonen laat de rivieren van haat verdrogen waarheid zien in ieders ogen die de verbeelding kan beloven te dromen op school leren ze je het woord allochtoon in de kerk leren ze je een sprookje op het werk voor je loon Je bent iets of niets en zo gewoon abracadabra Open…

Na maanden uitstel kwam het er van de week eindelijk van, er kwam een nieuwe grutter is ons stadje, precies degene die we ook al bezochten om de paar weken, en nu dan in de buurt. Acties waren aangekondigd in de vorm van; op dag 1 krijgen alle 250 klanten een bos bloemen. Dag 2 enz enz. Nietsvermoedend lopen wij gisteren het winkelcentrum…

Openbaar Is algemeen publiek notoir. Het wordt dan zo gezegd Als het ware blootgelegd Of kenbaar. Het gemak Van het gemak.…

Hij is onbereikbaar, dag en nacht een droom die me niet loslaat We weten alles van hem In zijn tuin vinden we iets tastbaars, een ladder, ze daagt ons uit Ik klim naar het badkamerraam Binnen betasten we de kopjes waaruit hij thee drinkt maar niet met mij We nemen foto's van ondergoed passen hemden en houden er een aan Het is niet…

Ze kleedde zich uit, onbezorgd of ze iets zou -- willen verbergen.…

een groene fles tussen het wrakhout van de oceaan nog niet kapot gegaan op hoge golven heb haar opgevist en wist de brief die rustte op haar ziel heb de letters niet gelezen haar zinnen nooit gezien mijn brief erbij gedaan ons lot verbonden de fles weer teruggeworpen in de oceaan…

ik schreef een brief aan mijn verleden met vragen als wie had ik eigenlijk lief waar liep het mogelijk mis of is de loop het pad afgegaan zoals het lopen moest ik schreef een brief aan mijn verleden vroeg hem: was het zo goed en ze zei: is dat nu wat er echt toe doet je leeft nu immers in het heden…

Wolkenveld, ik trek mijn handen uit jouw grijze olieverf verplaats mijn blanke blik naar zwarte horizonnen niet minder armoedig dan ik met mijn sombere heimweeblos open ik geen lentewegen knip ik geen lintjes van de volmondige maan en in de vragen blijf ik wonen zonder antwoord of postzegel voor de onzichtbare brief die ik je nooit…

een laatste brief vol wanhoop er dansen letters op onzichtbare lakens het linnen van de kustplaats is ruw en jouw zinnen stotteren onbeholpen nu je de brief hebt verteerd met jouw hart.…

De mens het vriendelijke gebaar Die laat het afweten Ik zou het niet weten Ik ben open Een open deur En wat er gebeurt De mensen gaan lopen Je hebt even contact Gehad Een leuk gesprek Maar voor de rest verrek Ze zijn bang Hebben geen tijd Tot mijn spijt Zijn het echter alleen Hele oude mensen alleen Die verrast zijn bij een brief Een…

Ik koester Jouw laatst gestuurde brief Een brief Waarin je afscheid neemt Niet lang En zonder sentimenteel te zijn Wijs jij Op een naderend einde Een einde Tussen jou en mij Natuurlijk vloeide er een traan Ontstond er een orgasme van pijn Maar ik begrijp waarom je moest gaan Waarom je niet meer bij mij kon zijn…

Lamme smeerlap, met je baard, dor van geest maar dicht behaard, die ons daar stond aan te staren of wij huursoldaten waren. 'k Weet nog alles, luizig dier, ook al zit je ver van hier, teruggetrokken en stokoud in een blokhuis vol met goud. Dat je er Stein hebt uitgetrapt nadat hij je had verklapt hoe je schatten kon verdienen met…

Uw woordenboek, geachte Heer Van Dale, vermeldt bij “waarheid” niet het juiste woord. Voor middelen, bestemd voor massamoord zou ‘k dat begrip beslist niet zó vertalen. Nee, daaromtrent de waarheid presenteren heet volgens mij sinds kort: demoniseren.…

zij liet haar lippen rusten op helder wit papier zes woorden die haar kusten “mijn lief was jij maar hier”…

Wij hebben ons als comité beraden En reiken volgens unaniem besluit U de Nobelprijs voor de vrede uit. Dus kom naar Oslo, waarde heer Bin Laden. En anders sturen wij de prijs wel op Met witte poeder in de envelop.…

Het grotestadskind schrijvend aan haar grootvader, zegt niet: men noemt mij mager, een klein kreng waar straks madelieven in een kring omheen zullen staan -, maar: 't is erger met mijn pop sinds u daarbuiten woont. ach, nu is zij moegeschreven aan grootvader - de enveloppe omsluit haar liefderijk, een pop onder een lila deken.…

Alsof je teruglas wat zij achterliet haar zachte lippen naast je open mond. Wou schrijven dat, maar deed het niet.…

De brief, die ik niet meer lezen kon, Glansde koel als het zachte gezicht Van een kalm gestorvene, Wiens lippen een vleug warmte vasthouden Om onze laatste kus niet te verschrikken. De samenvouwing der handen Wil ons naderen reeds niet meer kennen, Hun verstrengeling weert ons. Onder de zoete woorden staat een naam gekrabbeld.…

Lieve onbekende ik ken je wel, maar ook weer niet je bent zo vaak in mijn gedachten de laatste tijd al heb ik je nooit ontmoet wat wellicht nooit zal gaan gebeuren omdat ik me niet openstel ’s nachts mis ik je naast me al is het alleen maar om te zeggen dat ik niet kan slapen of dat het zo koud voelt zo alleen in dat grote bed op de lange…

precies op het moment dat hij besloot de brief te gaan posten viel er een brief door de bus, geheel gelijk aan de brief die hij wilde posten, hij was zelf echter de afzender niet en toch was het zijn handschrift of was hij toch zelf de afzender?…

Kom mijn lief in de tederheid van mijn armen. De wereld is zo koud dus laat mij jou verwarmen. Laat ons vergeten wat eerder is geweest. De mens is steeds geworden wat hij het meeste vreest. Kom terug mijn lief en maak een nieuw begin. De toekomst is begonnen verleden heeft geen zin. Geschiedenissen kunnen we herschrijven…

Ben, oude vriend, ik kan met duizend woorden nog niet zeggen hoe de wereld met alle sneeuw en ijs zich aan het oog heeft ontrokken. De bladerdeken van de herfst is verscholen onder de winter. Mijn handen blijven bibberkoud. Ik herinner me een silhouet die, donker als de nacht, het licht uit de slaapzaal moest weren. En ik ging uit de…

Nu zit ik hier alleen en schrijf, Maar ´t schrijven laat mij onvoldaan, 'k Voel iets dat ik niet schrijven kan En laat op 't eind iets anders staan. Ik wou hem zeggen wat ik denk, Maar weet niet hoe ik 't schrijven zal: Want wat een mens in woorden schrijft Mist stem en lach, ach stem vooral. Dat maakt mij angstig of ik soms…

op het strand ligt een fles half verscholen in het zand een vrouw staart naar de fles er zit iets in ze staat op opent de fles een brief volgeschreven met eenzaamheid ze leest en herleest weet niet van wie niet van waar voor even voelt ze zich verbonden ergens is een mens net zo eenzaam als zij…

Aan: onvernoemd. Onverstuurd. 'Kom ogenblikkelijk, ik ben ongeneeslijk ziek: een liefde van zo'n dertig of zo jarenlang beleden is vervallen, schijnbaar, in het niets, alwaar het klaarblijkelijk al op zijn plaats was, al die tijd. Indien nu koning Arthur nog maar bestond, was je een vliegend schaak, of minstens Parcival, die had ook…

Hoe moet ik tot U spreken, Opperwezen Nu mijn vriendinnetje straks sterven zal Ze kwam, zoals U weet, lelijk ten val En niets of niemand kan haar nog genezen Ik heb haar wel op Uw Bestaan gewezen Maar zij zit woedend in haar diepe dal Charon de Veerman, zie ik, nadert al Zeg, kan Uw engel er niet eerder wezen? Ze is naast boos ook zo ontzettend…