Alle inzendingen over Opstaan

alle moeilijkheden van de baan Ik zal alles met beleid moeten doen de pijn te verdragen van de kleine dingen genieten mijn leven, met vallen en opstaan, zal slagen…

De seconden gaan te rap om de uren te vergaren, wat ons alleen bindt is tijd, gesponnen over de rug van de oude en toegeworpen jaren, om elkaar weer te ontmoeten, misschien dan we zwaaien naar elkaar en wel terug, al moeten we bekennen dat we elkaar nog steeds niet leren kennen. Wat mensen scheidt, verleidt door angst door dezelfde…

Waarom opstaan waarom steeds weer doorgaan? Omdat er altijd iets is altijd meer dan niets is als alles is verloren een nieuwe kans wordt geboren daarom wil ik opstaan. Omdat er altijd meer is altijd weer een keer is dat de lach het wint van de traan daarom wil ik doorgaan.…

stappen leren lopen vallen en opstaan twee vooruit, een achteruit levenswandel…

indringend het licht de vogel die zingt opbeurend voor de zwaarmoedige is opstaan opstanding - soms…

Opstaan, uit de as herrezen vanuit een stoel zonder gebruik die er gewoon staat onverzettelijk, onwankelbaar heel vanzelfsprekend, aan het eind van de mahoniehouten tafel. Opstaan, overeind staan de hoopvolle blik naar buiten..…

Ik heb vandaag maar geen stof afgedaan terwijl ik zou opstaan zag ik nog juist een vlieg zonder vleugels aan zijn lichaam.…

Elke morgen klinkt: steeds vallen en weer opstaan, voortgaan aan Gods hand.…

wat is er moeilijker dan opstaan met een dubbele strijd ik kan maar niet kiezen want kwetsen doe ik iemand hiermee geheid.…

Ik schrijf een stoel onder je naam zodat elke mens die komt erop zal zitten zitten om te leren opstaan.…

Samen vallen en weer opstaan. Dat is wat ik het liefste doe.…

Wanneer een mens, zijn zelfbeeld moet laten vallen, dan zit hij bij de scherven neer. Dan heeft hij zichzelf verloren. Dan is hij pijnlijk ingestort. Dan is hij niemand meer. Wanneer een mens, de gebroken illusies op durft ruimen, dan ziet zij gesloten deuren opengaan. Pas dan kan iemand, vrij en van zich bewust, op gaan stáán.…

zuiver van geest trek ik lerend door de wereld, met vallen en opstaan. altijd op zoek naar meer, hoger, dieper, maar het ontgaat me soms, dat dat wat ik zoek, ik al ben!…

de aarde wordt licht de stem van de zwaluw roept 'wat is nu uw weg?'…

wat kan alles toch snel veranderen in een week, een dag, een minuut, een seconde het blijft verwonderen hoe wat lijkt, dat is, kan bedonderen als zon als regen als weer het verschil uitbundig vrolijk oorverdovend stil schijn bedriegt de leugen die liegt vallen en opstaan opstaan en weer vallen laten gaan en blijven staan als de zon…

Wieg me lief, Laat zo de nacht voorbij gaan, Tot we zeeziek opstaan. Laat dan de dag maar komen, Omdat de dag toch komen moet. Laat de avond vallen, Wat anders kan de avond doen? En wieg me dan weer. Wieg me, lief, En laat de nacht voorbij gaan Tot we zeeziek opstaan. Ik weet wel dat het niet voor eeuwig duren kan.…

opstaan uit het stof van de aarde kind zijn vrij van zonderlinge gedachten kunnen slapen en ontwaken zonder verhaal - zonder heimwee in een bed zonder vreemde stemmen balanceren op s`levens navelstreng om niet meer te hoeven verbergen mijn gezicht in het huis van gedachten waar de kilte het lijf in harnas steekt ik wil opstaan uit de…

nu opstaan nu beginnen nu weggaan niet verspillen echter regen loomheid factoren tegen weggaan verstrijken uren langzaam zonder te bereiken zonder spoor…

De hoogste bergtoppen heb ik bereikt Geen vallen meer of opstaan Vooruitkijkend naar datgene wat me te wachten staat Lijkt het heel eventjes Dat de tijd stilstaat…

Ik praatte met haar over leven Over koetjes en kalfjes die vallen en opstaan Ik zei niemand is perfect Ze schudde haar kledij van zich af en ik besefte dat ik nog veel te leren had…

parels bengelend over de afgrond van onmacht Mijn strijd is gestreden De vloer bedekt met glasscherven Ditmaal brachten ze geluk Dit is wat ze noemen Vallen en opstaan…

Halfvol leeft de fles naast zijn handen, de lege hebben zich op de vloer gevlijd Helderheid al lang voorbij zweeft hij een waas door de ruimte het opstaan wankelt valt terug naar het gevulde glas en valt in slaap…

stralend in de zon het eerte daglicht vang ik op dit was hoe het begon uit de grond ontworteld de zon brengt mij groot mijn leven zal niet eeuwig voortbestaan uiteindelijk moet ik toch dood maar ik geniet grote voeten komen op mij af mijn blaadjes krimpen in ik ben bang voor mijn graf ik leef nog maar net.. steeds dichterbij konden…

"Het eerste kabinet, dat was een bende. Het tweede ging ten onder aan Verdonk. Maar nu hef ik het glas en breng een dronk uit op het derde onder Balkenende. Jan Peter, jij wordt nog een instituut. Succes! Met vriendelijke groeten, Ruud."…

Na het vallen Gewoon weer opstaan Vindt men in de volksmond Maar als de val te hard is En je op één gedachte hinkt Als het hart weer is gekneusd En de wonden zijn te groot Om met woorden wederom te dichten Blijf ik liggen tot de dood.…

Plof op het kleedje: zo’n dertig meter (voor hem dan) naar beneden gedonderd van het zwarte plafond van de finca. (even vergeten je vast te houden?) en zo snel als hij viel met al zijn voetjes weer de witte muur opgerend roetsj naar boven tot ja, precies de plek waar hij zat. Niet gevallen, niks gebeurd. Kleine gekko grote…

Zo wandelend langs de weide, pak jij mijn hand en zeg komaan, ik volg je naar waar jij heen wilt gaan, en voel me blij zo met ons beide. Jij voert de paarden met wat brood, je rent, valt en huilt heel even, dan loop je door om meer te geven, alleen je knie is nog wat rood. Zo zal het ook in het leven gaan, jij zal het leven leren met vallen…

De regen die nu valt Laat je voelen met haar tranen Waarbij de geurende wind Bladeren laat vallen Waarin het een teken Van moed en passie geeft Waarbij de natuur krachtig Laat voelen wat vallen en opstaan is Die eikels uit bomen gooit En bladeren weer omhoog spuwt Voor een lichte straal Van een warm stralend zonnetje Want de zucht…

Vallen, opstaan en verdampen.…

voetje voor voetje schoorvoetend snelwegen, wegwezen wandelpad stapje voor stapje modderschoenen schone lucht adem gehapt verdwalen moed in schoenen eind zoek terug naar start stap voor stap wegwijzers begaanbaar pad bonzend hart…