582 resultaten.
Vallen en opstaan
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 140 en hier blijf ik
in gedachten
voor me uit
staren
waar de
pieken van fonteinen
vrolijk opspringen
en als
kristalheldere
glaspijpen
in een grote
boog verdrietige
druppels weer
naar beneden
vallen
wat ik
graag zou
willen weten
lijkt het jou ook
niet fijn om
als zo'n piek
van een fontein
te mogen
zijn
steeds
weer op te…
Voor de klas
netgedicht
2.0 met 39 stemmen 2.315 En dan gaan,
opstaan
en weglopen.
Genoeg gezien.…
Rise and shine
snelsonnet
3.0 met 10 stemmen 894 Het Wake up-light is zaligheid in opstaan
Een lamp die zich verkleed heeft als de zon
Geeft zóveel energie vanuit de bron
Dat je soms vergeefs zoekt naar de stopkraan
Het nadeel is helaas niet te negeren:
Je moet met factor X je huid insmeren…
Gedachtensprong
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.390 Soms denk ik stil,
het leven
had "andersom" moeten zijn:
Eérst opstaan uit de dood
en jaar na jaar
jonger worden
Elk begin
was immers mooi?…
Samenleving
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 52 Is opstaan met de brokken,
die geen gebreken zijn.
Is van elkaars fouten leren,
die geen echte fouten zijn.
Is slimmer verder gaan.
Met samenleven.…
Dood gaan.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 454 Bij uw opstaan
kwam ik te voorschijn
in de zonneschijn.
De nacht
zal bij 't opdagen
van uw vuurwagen
tot 'n waas vervagen :
dan zal uw pracht
stralen van kracht.…
vanonder een kleurrijk deken
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 123 in haar slaap ruist de wind
de donker vastgebonden dromen
gemaakt in dode dagen over
zodat ze vanonder een kleurrijk deken
in open ongedwongen verhaal
zou kunnen opstaan…
Sluimerstond
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 106 Soms in die tijd
tussen ontwaken
en weer opstaan
niet te moeten
niet te willen
nog wat tijd
dagdromen die komen
alle kanten opgaan
alles lijkt nog mogelijk
ja, zelfs het niets…
op de plaats rust
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 152 rust vinden daar gaat
nogal wat aan vooraf
een moeizaam leerproces
van vallen en opstaan
of beter nog van
woede uitbarstingen
en wroeging...
doch eens is het er
de rust als een soort
van verlamming
die je belet om
op te staan…
Verplaatsing
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 1.263 Het gerucht dat zij maakt
bij het opstaan naar het
raam gaan, verandert
het licht dat binnenvalt
laat het bewegen
omgeeft haar schaduw
met stof dat zichtbaar
zweeft in de lucht
neen, dansen doet het niet…
Bloeddorstig
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 819 Kleine vampiertjes
die ’s nachts
tot leven komen
gaan zwevend
op zoek naar
een vloeibaar maal,
en ’s morgens
bij het opstaan
zie ik
met anderhalf oog,
ze hebben zich wéér
aan mij gelaafd…
veranderlijk
hartenkreet
2.0 met 38 stemmen 9.340 op aaibare dagen
kan ze vrolijk zijn
doch dikwijls
stormt het 's morgens
bij het opstaan
tegen de voorspelling
van de Bilt in
heeft een depressie
het voor 't zeggen
en dan soms zomaar
bij opstekende wind
drijft het weer over…
Griepje
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 681 Opstaan
zuchtje
kreuntje
pijntje
plasje
scheetje
Snottebel
Gestel
hoestje
rillinkje
kuchje
Snottebel
Remedie
asperientje
koekje
dropje
snoepje
toastje
Snottebel…
COMPLETEN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 203 Voltooien van de cirkel
bidden om een vredige nacht
het ritme
van de dag
verbinden we
met ons leven
de kosmos
is het
bed
waar we
morgen uit
opstaan
mijn dagen in het klooster 7…
Bevrijding
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 178 Bevrijding is loslaten
Is laten gaan
Van het zeer
Dat je is aangedaan
Bevrijding is afsluiten
De pagina omslaan
Het boek dat dichtgaat
En verdergaan
Bevrijding is weten
Dat niet het neergaan
Bepaalt wie je bent
Maar het opstaan…
dichter
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 333 waar de wind vrij spel heeft
mijn sporen ruisend verwaaien
dichten mijn woorden de gaten
van het broze bestaan
dansend op het breekbare koord
van het leven
laveer ik met vallen en opstaan
naar de overkant…
blauwe maan
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 568 als in een waan
tot de naderende volle maan
vannacht
van het gevoel verlost
als in het niets opgelost
elke naderende volle maan
aangedaan onderuitgaan
in het zachte schijnsel van maanlicht
weer herboren opstaan…
onbevangen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 208 en dan zingt mijn kind
van het opstaan van de zon
de wereld die wakker wordt
van kabouters en nymfen
die dansen in een sprookjesboek
want alles is goed
alles is Sinterklaas
mijn kind heeft een lampje
dat zachtjes gloeit in de nacht
mijn kind is niet bang
voor de dag…
Oud
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 253 Opstaan
een moeizaam proces.
Onzeker op mijn benen
loop ik naar de badkamer.
Wat ik voel in mijn knoken
zie ik aan mijn gezicht:
ik word snel oud.
Sneller en sneller.…
Over het leven en de dood
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 345 Mensen vallen en overlevenden mogen opstaan.
Wij allen zullen moeten leren leven met de dood.
Mensen die dat leven aanvaarden zoals het is,
zijn niet hulpeloos klein, maar moedig groot.…
Maandag
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 356 pijlen schieten je droom aan stukken
als flarden werkelijkheid zich opdringen
nooit meer wil je wakker worden
nooit meer wil je opstaan
voor altijd blijven liggen
hier waar het warm is en veilig
eeuwig door blijven dromen
in een roes van onbezorgheid
je probeert de droom nog beet te pakken
als een deken over je heen te trekken
maar het is…
Al scharrelklaar
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 80 ik trek morgens
langzaam de wereld aan
laat donker achter mij
kleed me met nieuw licht
dat wat ik heb
biedt zich al aan in
vroege aandachtspunten
bedaard zet ik alles op een rij
heb door frequent vergeten
geleerd mijn tijd goed
af te meten tegen de energie
die ik beschikbaar heb
lach terwijl ik koffie zet
ook zonder hek is de dam…
Dageraad
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 492 Ik sta op
schuif het gordijn opzij
een ster schijnt mij flauwtjes toe
Het blauwe uur
daarna de zon, de dag, de zaak
ik ben nu al gaar
Bij de wasbak tref ik mijn gezicht
een verse wal is in de maak
ik zie een mens, eiwit belicht
een onsje wil op liters water
Maar ook spiegels zijn gevormd
metaal en zand, meer is het niet
- veredeld…
Levenslef
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 5.055 ik lig alweer
met mijn tanden
op straat, maar
het geeft niet
want ik geef niet
op te geven om
omdat dat nou
eenmaal in mijn
natuur ligt
ik sta op, stof af
koop nieuwe en ga door
zo gaat dat, ik kan niet anders
ergens is dat voor mij beslist…
Dapper
gedicht
2.0 met 89 stemmen 30.473 Opstaan is de kunst.
Meer dan een paar ochtendzoenen
heb ik nood aan stoute schoenen.
-----------------------------------------
uit: 'Verzamel de liefde', 2006.…
Half acht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 315 Met mijn hoofd onder de deken,
Wacht ik op dat ene teken
Waardoor ik 's ochtends op moet staan
En ik weer naar school moet gaan.
Ik heb vannacht heel diep geslapen,
Languit liggend in mijn bed,
Dromend van de grootste pret,
Word ik nu wakker met veel gapen.
Vlug m'n nest uit snel snel snel,
Anders mis ik de tweede bel
En moet ik morgen…
slapen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 138 Waarom slapen
als we wakker zijn
Waarom waken
als we slapen willen
Waarom dromen
Om wakker te worden
en te weten
dat we met beide benen
op de grond staan
Om wakker te worden
en te weten
dat we onder de koude douche staan
Om wakker te worden
en beseffen
dat je gewoon nog even
wilt blijven liggen
Heel even maar...…
Morgengebed
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 352 Heer, wij danken U voor deze nacht
Dat we weer gezond mochten opstaan
Om met ons werk door te kunnen gaan
U hield ook deze nacht, bij ons de wacht.
U wilt ons weer een nieuwe dag schenken
Om ons een nieuwe kans te geven
Om naar Uw wil te mogen leven
En aan onze naasten te zullen denken.…
Affirmatie
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.093 Als de wekker de dag openscheurt
rugpijn en vermoeidheid ontwaken
en ik mij onder de haperende douche
afdoende verbrand heb
schiet ik in mijn gewoontekleren
stommel woest en wakker de trap af
veeg met mijn arm de vaat opzij
kauw vastberaden het oude brood
drink mijn Senseo en denk aan koffie
verheugd visualiseer ik de tredmolen
ik harnas…
Zomeropstaan
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 203 het gezang van een merel in de ontwakende tuin
opent het kwettergevecht onder de musjes
alsof er geen nacht heeft bestaan vol met donder
alsof er geen stortvloed van water was geweest
Verderop bij de lichtekooien van de buurman
kukelt de haan zijn suprematie over de hennen
mijn gezicht vangt de eerste warme zonnepijlen
mijn neus de geuren van…