Dageraad

Ik sta op
schuif het gordijn opzij
een ster schijnt mij flauwtjes toe

Het blauwe uur
daarna de zon, de dag, de zaak
ik ben nu al gaar

Bij de wasbak tref ik mijn gezicht
een verse wal is in de maak
ik zie een mens, eiwit belicht
een onsje wil op liters water

Maar ook spiegels zijn gevormd
metaal en zand, meer is het niet
- veredeld sterrenstof in wezen

Mens op glas, stof ziet stof
ondanks alles vol van leven

- laat ik zó de dag eens lezen

Zie ook: http//:www.sdevaan.punt.nl

Schrijver: Sander de Vaan, 13 november 2005

sdevaanhotmail.com

Opstaan Vergankelijkheid Leven

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 6 stemmen 492