139 resultaten.
Over respijt
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 598 Door het uitstel te schorsen
Hoefde ik geen tijd te vermorsen
Het was einde bedenktijd.
Geef verantwoord respijt
Anders ben je straks alles kwijt.…
Kind
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 115 Het kind kon je niet zeggen
dat het bang was
een pakketje angst
genageld aan de grond
Het kon je niet zeggen
dat elke dag duister was
jij altijd harder kon lopen
en het kind te pakken nam
Het kind kon je niet zeggen
dat je gezicht zo wit was
je vreemde groene ogen had
dat je altijd mij hebben moest
Toen je zelf vader was
woonden…
Erotiek 2
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.304 de wereld vervaagt
waarbij vingers
teder aarzelen om je
onbeschenen huid te roeren
ongecontroleerd
speelt je adem
over mijn borst
verlangen
drijft uitstel
de magie
raakt
waarna een kus
sensueel
je hals verwent…
Zijdelings doodgaan
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 375 of anders
zonder de oorverdovende stiltes
in mijn desolate leegte
en zonder uitstel
adem ik
onvatbaar voor de ellenlange zinnen
ieder woord weer in
hoe veel liever
zou ik willen
dat je mij verstaat
zonder een woord
op momenten
waarin ik vrees voor
mijn levenslange
en langzame dood…
niet zijn
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 345 de grens van waan
metselt dagen
in beelden van
uitstel
om jou te zijn
en te zien hoe het begon
waar geboorte zich
opdrong met bloed
in de hand
ook wind kan
wuiven
wanneer ik word
niemand
kan voelen
niet voelen
niemand in
bloed
lijn…
I.M.
snelsonnet
4.0 met 12 stemmen 315 Een uitstel van dit vroege doodsbericht.
Dat komt ervan wanneer een dichter sterft.
Dan rijmt voor mij de wereld even niet.…
Alles [264]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 41 Laat ontbeten, half
de tafel afgeruimd
omarming in de keuken
Meer hoeft er niet te zijn:
buik tegen buik, handen
om ons heen
Jij kleedt je langzaam uit
en mij, vanzelf, we reiken
naar liefde die er al is
het gloeien en het uitstel
de vervulling die er al is
het grote geheim…
WAPPIEWORLD
snelsonnet
4.0 met 11 stemmen 271 Maar Huxley zou zich in de handen wrijven
en zonder uitstel ‘Fake New World’ gaan schrijven.…
Druppels
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 200 Pas je op mijn woorden, die je
leest wanneer ik dicht bij jouw,
warmte ben die je me stuurt,
geeft, als een pakketje liefde?
Ik ben niet gewend aan flessenpost,
gedreven door warme stroming,
tussen jou en mij.
Hier in de branding,
zie ik de horizon waarachter jij je nu bevindt.
De druppels van de fles vallen op mijn
voeten.…
pijnstillers
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 509 het verstilde leed in oude ogen
zegt me, dat ze wacht tot dat, wat
onvermijdelijk
haar laatste adem draagt
er daagt geen hoop meer over alles heen
een uitstel slechts, dat iets verlicht
de tijd verplicht me blij te zijn
met alles dat ze torst in beter weten
maar haar heelheid draagt ze, zonder pijn…
wijdverbreid
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 89 ze liggen overal, op straat
de genen van de zon
in bos en park
blauw en licht
vermomd als warmte
dezelfde schaduw
het voorwoord is
van riet en oever
nergens uitstel
gaandeweg
in alle hoofden
naar een gedachte
aan een onbekend thuis
een tijdperk
als bruggenhoofd…
Van uitstel komt
gedicht
4.0 met 30 stemmen 11.955 En als ik het nu eens niet meer uitstel... denk ik.
Die gedachte is onverdraaglijk.
Er schuift een wolk voor de zon
en in de verte slaat een klok -
ik stel mijn vraag,
zoals altijd voor het laatst.
---------------------------
uit: 'Wie A zegt', 2003.…
Uitstel van het einde
gedicht
2.0 met 6 stemmen 21.889 Het advies in dit stakkergebouw
is: Blijf zo lang mogelijk bezig,
maar ik neem dat niet zo nauw
en ben dus flakkerend aanwezig.
Zo voel ik mij soms naar buiten zweven
als ik naar ons uitzicht kijk,
en ben, Bezig, dan weer even
in twee kamers tegelijk.
Dan weer, graag bij bliksemlicht,
moet ik nodig een gedicht
en ben een vleugelsinterklaas…
het pakje
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 626 jij, mijn mooi pakketje,
bent de puzzel.
van mijn gebroken hart.…
de nacht biedt amper uitstel
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 433 de nacht biedt amper uitstel.
(1 juli 2003-6 juli 2004)…
naderend
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 73 de vallende avond lijkt op uitstel,
op verlengde speeltijd, op aankomst
met onbekende vertraging
in deze ogen blinkt een hemelzucht,
even later passen eendagswolken
met gemak in hun jachtvelden
wie zwaartekracht van licht kan verdragen
leest een donkertalig gedicht, scheert
de wol van zijn luchtledige schapen…
poëzie ten vondeling
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 400 doorweekt in het leven
tot buigens toe
word poëzie ten vondeling gelegd
rond de mate van het mogelijke
kijken we onbehulpzaam toe
in het handschrift van uitstel
ik waag er geen frase meer aan
ik kan mijn schrijfspieren
wel verroeren, alles blijft
toch achter in éénzaamheid
in de steek gelaten, in
een land met veel dichters…
De laatste tocht
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 2.503 je wilde niet geschreven staan
had uitstel in gedachten
toch werd je laatste wil
bepaald door hoog’re machten
elke strijd wordt ooit beëindigd
het laatste gevecht altijd te vroeg
zeker als je had kunnen winnen
en slechts tijd de kansen droeg
berusting is wat over blijft
met doorgaan in jouw geest
het levenslicht is nu gedoofd
de laatste…
de Val; (Trollenhoeden II)
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 96 De rivier stroomt onverwijld
zonder uitstel, alsmaar door
Steeds meer. Soms sneller
net als destijds
onze woorden, tekens van
ware liefde zonder eind
De kracht van die stroom
met soms getij
De beklimming, met die val
leek toen wel vooropgezet
Trouw onzer harten
maakt liefde vrij…
Tracébesluit
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 2.470 In deze chaos overweeg ik met de dag
Als een herboren besluit
Bij het korte eind van gaan
Omwikkeld er wat
Een toestand van begaan
Een pakketje als sneeuw voor de zon
Een tracébesluit
Dat zich ontsluit
Omsloten met een strik
Is in deze afsluiting van het jaar 2010 begonnen
Met veel schik
Ruimt het zo lekker op
En is de wens ver ten top…
Een mindere Kerst
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.281 één bord minder op het damast
één kristallen wijnglas is ongevuld
één bestekset blijft in de doos
één zilveren servetring blijft leeg
één pakketje minder onder de boom
één kerstwens blijft onuitgesproken
één kerstlied wordt niet gezongen
één “zalige kerst lieverd” mist er
Dit zal vanaf nu elk jaar weer
één groot gemis zijn aan de volle dis…
SURSEANCE
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 946 In het begin had 't nog wat geleken,
een leven vóór me, het was eindeloos.
Ik pakte alles uit Pandora's doos.
Het is half om, mijn kansen zijn verkeken.
De goedbedoelde leefregels en preken,
die maanden dat ik rechte paden koos,
verwondden me als doornen van een roos.
Mijn handen bloeden, aderen ontsteken.
Het lichaam is zo kwetsbaar,…
Schacht
gedicht
3.0 met 11 stemmen 8.434 door mijn lichaam, zegt ze, zwerft een slaap, zegt ze
die al door het lichaam van mijn vader zwierf.
dagelijks werd hij op zeker ogenblik
in een nis gevouwen, en zegt: daar lag hij,
zijn leden zelden gemakkelijk geplooid
in de onverstelde, vale jas van slaap.
zijn gezicht en handen absorbeerden licht.
adem haalde hij sporadisch onder uit…
Vitrificatie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 177 Dames..druk met hun carrière
Laten massaal eitjes invriezen
Zo valt er weinig te verliezen
Door een leeftijdsbarrière
Dag kleine knul dag lieve meid
Tot ziens..tot in de pruimentijd
---------------------------------------------------------
Het invriezen van eicellen is enorm populair onder vrouwen die geen partner hebben. Dat blijkt uit…
Meer
gedicht
3.0 met 4 stemmen 3.168 Ik zag je naam op een binnenschip.
Op het dek lag een vrouw te baden in de zon.
Er was een hond die op en neer liep
en naar luchtbellen blafte,
of naar vissen die vanuit de diepte iets wilden zeggen
en niets aan de rivier veranderden, aan hoe
ze daar lag als in de armen van een man.
Er was een schipper die traag naar mij wuifde.
En? Niets…
Een nieuw jaar
gedicht
3.0 met 3 stemmen 11.884 Nog niet. De zoon moet nog trouwen,
de oude nog stervan. Er komt nog
wereldvoetbal en goudvissenbroed.
In de reiskist vouwt zij de avondjurk,
kinderkleren, gesloten papieren. Eetbaar
de kleine vruchten en draken van koek.
Op de steiger blijkt de kist gevoerd
met gestreepte zijde. Leegte, lavendelgeur.
Gisteren zwommen hier zwanen als schepen…
[ Ik liet haar achter ]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 48 Ik liet haar achter,
ik zei Tot Morgen, ik dacht --
het komt wel weer goed.…
Terug van niet weggeweest
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 32 Thuis op de bank
verfrommel ik de randen
van het kotszakje
De oude tijden, de oude liedjes
de smoesjes bij het uitstel
van de beloofde toekomst
zijn terug, terug
van niet weggeweest
We zijn nog steeds thuis
in Vadertje Staat, onze
vrijheid was een droom
Er zijn geen muzikanten
en geen mooie meisjes
uit Oekraïne meer
De ijzeren…
Spinneweb
netgedicht
3.0 met 149 stemmen 16.105 De spin zittend op het uiteinde van
een rag, wachtend op een argeloos
insectje, die eenmaal gevangen in
haar web pijlsnel wordt omwikkeld
als een pakketje, stervend in haar
web wordt vastgevlecht.
Maar het blijft een moordend
schouwspel, de spin geduldig
wachtend op een nieuwe prooi
ontdekt een nieuwe maaltijd.…
En langzaam hebben we ons overeind gezet
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 83 Corona diende zich aan
als een stortbui
die plotseling
uit de bewolkte hemel
kwam vallen
De zon brak door
en langzaam hebben
we ons overeind gezet
Maar 't mocht niet baten
het is als
uitstel van executie
Geef ons een hark
zodat we de
grond om kunnen ploegen
laat ons
de kluiten breken, de
grond zaai klaar maken
voor een nieuw…