SURSEANCE

In het begin had 't nog wat geleken,
een leven vóór me, het was eindeloos.
Ik pakte alles uit Pandora's doos.
Het is half om, mijn kansen zijn verkeken.

De goedbedoelde leefregels en preken,
die maanden dat ik rechte paden koos,
verwondden me als doornen van een roos.
Mijn handen bloeden, aderen ontsteken.

Het lichaam is zo kwetsbaar, is zo broos
en elke poging om het vege teken
te weken van mijn huid is vruchteloos.

Ik sla mijn mantel om, een lappendeken,
leef op krediet, voor nog een korte poos.
Vergeef mijn schulden, ik blijf in gebreke.

Biografie van deze schrijver

leeftijd uitstel schulden

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.8 met 4 stemmen 946