Alle inzendingen over Pappa

Er ligt een kaart van pappa in de gang.…

opduiken omgeven door zwermen meeuwen die het altijd al hebben gezegd dit gaat niet goed met ons wie we ook zijn weet ik niet eens dus ik probeer iets het gaat niet goed met ons mensen niet goed met mij maar als ik dat tegen mijn dochter moet zeggen zeg ik het liever niet is ook beter het gaat goed schatje, rustig maar ga spelen, pappa…

Pappa, jouw oren zijn veel groter dan die van mij mijn haartjes zijn zwart en jij bent blond kijk, nu draai ik mijn gezicht opzij en is mijn hoofdje ineens niet meer rond Als ik lach, lacht de spiegel met me mee en als ik praat, praat de spiegel terug gek hoor, hij ziet ons alletwee en hij doet alles net zo vlug Er is één ding wat…

voor een houten tol kwamen de bakker/verzekeringsagent binnen met een koordje hangend door een luikje uit de deur verhalen bij koffie/thee ontzettende lol zij droeg schorten om kleding te besparen wasmachine was er toen nog niet kinderen opvangend uit school beschuitje/kaas luisterend oor over vreugde/verdriet bij pappa…

voor het eerst brak er iets van een glimlach door op zijn donkere gezichtje vragend keek hij naar zijn Pappa…zijn zusje en zijn broertje waren thuis Pappa was niet alleen anders zou hij niet gaan echt niet. het mocht…mijn dochter? kijkend naar haar eigen drie zorgeloze jongens ..kon wel huilen.…

Dág zondag met asperges met Riessling uit de Elzas Rosé-des-Côtes de Thau, met aardbeien, meloen en room met geitenkaasjes en bonbons en praten met elkaar de kaarten zijn geschreven aan wie ons heeft gesteund toen pappa werd begraven; het is alweer vier jaar nadat jouw moeder overleed wat maken wij ons zorgen om wat we niet begrijpen…

In dat hele even leven in het korte daglicht zien heb ik beseft en goed begrepen dat je heel veel van me houdt ik word nooit jouw grote vent wat is het erg je moeder missen maar vergeten zal ik niet dat het korte daglicht zien in mijn hele even leven mij voor eeuwig jouw liefde heeft gegeven ook Pappa zal ik nooit vergeten laat hem mijn…

Witte zachte bloemen bloeien op je graf en naast je kleine steentje de teddy die ik je nog gaf Ach, mijn lief klein meisje dagen gaan voorbij maar in de zware nachten dan huil ik je weer bij mij Dus kuis ik nu de plek waar jij zachtjes rust en wacht in mijn gedachten tot jij mij eens wakker kust…

Hoi pap, ik heb rode ogen maar niks gerookt nog Mijn handen ze trillen soms Net zoals mijn lippen En de rimpels op mijn kin dan Vandaag deed ik maar geen make-up Zoals je me nog nooit hebt gezien Mijn haar is alleen hetzelfde, goud Het is mijn vacht Ik mis je, elke dag, Te vaak Hier en daar Een traan Als ik kijk over het water Weet…

Het laatste streepje op de kalender gezet zenuwachtig ga je naar bed stilletjes versieren pappa en mamma de boel natuurlijk ook je eigen stoel en je hoedje van papier dat hoort er bij als je je verjaardag viert je ogen stralen al van pret als je wakker wordt en je komt uit bed dan begint voor jou het feest eigenlijk ben je een beetje bedeesd…

Als pappa het niet ziet, dan tik ik het op zijn schrijfmachine in het rood en ik zie aan zijn gezicht dat het werkt: het woord brandt als een lichtje en ik zeg het dan ook elke dag: ik ben verliefd op de bloem en ik ben verliefd op de kat.…

ik ben al heel wat jaartjes vader van een tweeling, twee meiden die mij met vaderdag verwennen als dank voor vele mooie tijden ach, ik vind dat natuurlijk wel leuk maar ik heb gewoon mijn plicht gedaan als je kinderen hebt dan moet je zorgen dat je altijd voor ze klaar kan staan kinderen kijken trots naar hun pappa ze denken, als kind,…

klonk zijn zwakke stem: "kom nader" verzonken in hun scherp gerande kassen zoeken zijn ogen, panisch haast, mijn blik het spreken valt hem moeilijk en ik schrik ik laat me wéér door het verval verrassen dan, teder, raakt zijn dorre hand mijn huid hij wil wat zeggen maar de woorden breken hij kan niet meer en huilt zonder geluid ja, pappa…

Alles wat hij ontmoet wordt zijn speel kameraadje van vlieg tot pappa. De wereld is voor hem één gekleurde speeltuin met stralende speeltjes. Als hij een groot beest ontmoet zegt hij: ’hallo mijnheer’ en maakt er een blij spel van voorbij gevaar en grenzen.…

de verwondering van een kind dat voor het eerst de wereld ontdekt hoor, het vogeltje zingt het poesje likt haar pootjes kijk, een eendje in het water er vliegt een vliegtuig in de lucht de wereld is een wonderland met elke dag iets nieuws daar is de lach van mamma en de sterke hand van pappa later… nee, dat mag niet oei, een…

Ze stapt weer op en gaat ik zeg nog: pappa komt je toch halen zij antwoordt: ja, en er verschijnt een lach ik zie hen beiden als ze komen eten een lichtpunt op een koude winterdag…

staarten in een dozijn De meisjes van de hockeyclub Alles lijkt zo enig en zo fris Jubelend van toon rolt de R Van Margo, Merel en Frederik Dragen braaf hun moeders kleed De heren roepen brallerig He kerel biertje man En zien alleen de eigenheimers Hun toekomst en het eigen nest Ruiken geld en willen meer Net als hij, hun ouweheer Pappa…

van, dat weet ik wel maar dat hele kleine fijne wordt groot maar blijft het mijne wat je ook doet, dat verandert niet als vader, hoe je het ook beziet soms is het moeilijk terug te denken de eerste stapjes en de lachjes maakten voor mij vele onbezorgde dagjes de kusjes en de knuffels smaakten als de fijnste truffels ik was en ben de Pappa…

uit mamma's schoot zoekend naar visuele prikkels die liefde zullen ontwikkelen ik ben Ayla en ben er net zijn jullie al langer hier onbewust tot bewustzijn wachten kan ik nog niet verwachten al wel dat ongemak verdwijnt ik drink melk, plas, poep huil slaap en moet wennen als vis uit het water ik proef de zachte tepel baard van pappa…

“Ik ben jouw pappa!” zei jij heel charmant. Jij die mij zag groeien als kool. De eerste stapjes snel gezet. Al snel ging ik naar school. En kon zonder hulp naar het toilet. “Jij bent pappa's kleine meid.” Zei je vaak tegen mijn. “En ongeacht je leeftijd. Dat kleine meisje zul je altijd zijn.” De jaren verstreken snel.…

met de kwast bij die gast moet je wezen mag je gratis nog een keer hou ik je suikerspin wel even vast touwtjetrekken, ballengooien eens even zien, alle blikjes om een knuffel, nee toch een horloge beetje stom, zo’n beest, ben al tien vader aangeschoten, weer een gulden losgepeuterd, mamma’s wangen kleuren bessenrood, zij geniet kom pappa…

Nog lang niet moegespeeld en niet tot luisteren van zins: Ach pap laat ons nou nog even Trappen de schatjes tegen een bal die van de weeromstuit weerom stuitert en pas stilvalt in een kuil Dan gaan ze pappa achterna Hun speelplek dra de habitat van twee konijntjes Die zich pas laten verjagen door de duisternis, zich voor de nacht ontfermend…

langzaam gleed dat harde en dat drukke zomaar weg Ze was heel erg ziek geworden Ze had een beetje pech Het beetje pech werd steeds maar erger er kwam geen einde aan En met het erger worden is ook ‘mijn stem’ vergaan Heel stil zit ik te kijken naar het kleine hoopje mam zo mager en zo in de war Ze eet niet eens meer, één boterham Pappa…

Terwijl Pappa Caballero rookt op de WC, eten wij witbrood met hagelslag. Daarna snel naar buiten met z'n twee, kattekwaad en spelen op deze mooie zomerdag.…

Grootvader stapte in een kist, mijn pappa trok zijn jas weer aan en ik schreef op wat ooit zal worden uitgewist.…

ik hoorde je huilen vannacht om hem die je zo lief en dierbaar is ik hoorde je schreeuwen vannacht ga niet weg lieve pappa, ga niet weg ik hou van je kom terug..…

Pappa ik mis u en dat zal ik altijd blijven doen. Ik zal altijd aan u denken en aan die ene dag van toen.…

Dreiging alom, eindeloos lang. Klein maar dapper, ik ben niet bang. De dagen zijn gevaarlijk. De zon, te fel, te licht, maakt ons zichtbaar. Paniek op mamma's gezicht. Te laat. Ontdekt. Terug naar huis. Je wilt niet maar je hebt geen keus. Geen opties dus je gaat. Dus knop om, gevoel uit, laat geen traan toe denkend aan wat komen gaat. Het…

.~ ~Maar Mamma, Pappa is al acht…~ ~Zijn mocassins had ik gedacht, die zitten lekker en staan fleurig en bij die zwarte sokken keurig.…

Ze is zover, neemt de kinderen mee op weg naar de vrijheid, terwijl ze fluistert: Pappa!…