Alle inzendingen over Parel

Oesters kunnen parels maken Niemand, niemand die het ziet En de ziel, de ziel geniet Schreeuw het niet van hoge daken Dit is heilig en mystiek Dit betreft occulte zaken Oesters kunnen parels maken Niemand, niemand die het ziet Tot aan het verbaasd ontwaken Om wat binnen is geschied Introvert, kosmopoliet Laat de alchemie u raken Niemand,…

klaar is je liefde een parel van morgendauw op een lindeblad pinkt er in mijn oog een traan voel ik je in dauw vergaan…

Zuiver lieftallige parel groeit zacht genietend gedragen door de waterfee in onmetelijke diepten van mijn liefdeszee.…

Zuiver lieftallige parel groeit zacht genietend gedragen door de waterfee in onmetelijke diepten van mijn liefdeszee.…

ik heb de parel zien glanzen nat van je tranen het was eens mijn gift de hoop voor ons samen woorden zijn stil de zinnen gebroken de magie is vandaag uit mijn teksten vervlogen neem maar mijn handen de hardheid verloren ze vergaten jouw diepte in een oppervlakkig bekoren ik heb de parel zien glanzen nat van je tranen ik geef je de…

ik rijg een ketting van gestolde tranen en hang hem om mijn hals de spiegel kijkt mij aan en vraagt vilein: die parels zijn die vals ?…

ik heb de parel zien glanzen nat van je tranen het was eens mijn gift de hoop voor ons samen woorden zijn stil zinnen gebroken de magie is vandaag uit mijn teksten vervlogen neem maar mijn handen de hardheid verloren ze vergaten jouw diepte in oppervlakkig bekoren heb de parel zien glanzen nat van je tranen ik geef je weer zon…

Een snoer van planeten, de parels rond je nek reflecteren de maan.…

Zie de zachte glinstering van de waterdruppel op het frisgroene lotusblad ze is als een parelende traan van vreugde en verdriet en verbeeldt hoe lief ik jou had.…

Geduldig wacht de oester in de branding op de golf die haar liefdevol openen zal Maar de meeste golven beuken ongeduldig tegen haar aan en zijn haar parel niet waard…

Met sprankelende ogen in een woordloos sprekend gezicht, omringd door intense kleuren, kwam jij voorbij, openend wat was gedicht, waardoor de wereld ander aanzien kreeg, jij parels tot een ketting reeg De ketting was nog niet compleet toen kleuren ineens gingen vervagen door opkomende flarden mist Parels stuiterden om mij heen…

De wereld verkeert In diepe stille slaap Druilerige dauw Sijpelt nat door Loom, ze dwarrelen Mijn gedachten Voor jou wil'k rijgen Een parelsnoer Eén parel voor vertrouwen Nog eentje voor de trouw Eén parel voor de passie Eentje voor; ik hou van jou In het struikgewas Achter mijn gordijnen Door mijn lief geopend In een royale wenk…

Geef dan, bij een plaag, die parel aan Veluwse zwijnen!…

wellustig dansende witte vlekken de zee ligt lonkend aan het strand, lokt met lichtblauwe parels een enkeling trapt erin…

dat ik niet méér voor je ben dan een storend stofje in je oog, dat in enkele knipperingen weggespoeld wordt door traanvocht dat geen tranen is laat tranen parelen in mijn ooghoeken, die geen krokodillentranen zijn…

Ik scheidde; onverstand was allerwegen, van al mijn parels werd niet één geregen. De dwazen! honderd dingen, nooit beseft en nooit bereikt, zijn in mij doodgezwegen.…

Met wat moeite toont de zon haar stralen regendruppels als parels hangen aan het gras klaar om te vallen hoe het ooit was er bestaat geen god en ook geen ras er bestaat wel water na het vallen in een plas om te verdampen ooit een dag om weer te veranderen in parels aan het gras de laatste zijn de eerste en men betrapt ons op een lach eeuwig…

De rozen dragen parels uit de handen van de morgen, parels voor mijn liefste die in het open raam een frisse mond haalt en de ochtend zoent. De zomerlucht hangt blauw-gewassen en geboend te drogen in een spinnenweb van licht. Ik voel de naaktheid van de nieuwe dag heel dicht, als was de wereld pas deze nacht geschapen.…

Je strekt je kleine hand uit en streelt de maan je neemt hem als een parel tussen duim en wijsvinger maar tot je verbazing lukt het je nèt niet hem dichterbij te halen.…

de wind schudde kaarten in verse parels van lucht in zwaartekracht van verlichting door mijn geest om de echtheid van mijn leven te erkennen en herkennen voor nu, morgen, voorgoed…

als de wind in de vroege morgen over dauwdruppels fluistert en de zon ze doet glanzen als parels weet dan dat de glimlach op mijn lippen een wens draagt voor jou…

in de planten hingen parels van zilver, goud en blauw ik liep naar buiten en bekeek de diamanten maar toen ik ernaar greep voelde ik de nattigheid van druppels dauw…

ze zit in de verkeerde coupé schrijft boete in de wasem omdat ze niet ontkennen wil dat het verkeerd is nipt aan de champagne in een hoek van velours herschikt haar parels glimlacht naar Lakshmi…

tevergeefs gebeuld jarenlang gesleurd gegeven en genomen schandelijk bedrogen juwelen en kleinood de liefde overboord gevoelens die wegkwijnen het waren...parels voor de zwijnen!…

Met een pijnlijke maag en parelend zweet Alsnog het woord laten vallen Spijt is nergens te vinden Geluk is nu de baas…

Vluchtend in leven zonder alfabet bewandel ik mijn levenspad waar beelden opdoemen met vlinders op mijn huid parels van zweet, zo zout getergd op het ontdekken van een hart dat past.…

Maar (varkens)oesters zijn in grote lijnen parelen voor de zwijnen.…

Deed ik je pijn zo op een ochtend Toen ik het zei Je was alleen toen ik vertrok En ik reflecteerde De parels verdronken in je ogen Het water waste in een waterval om je heen En droop in emoties rood uit mijn pen…

parel lachjes schenk ik jou mijn diepte om te wonen en mijn lichaam zuiver lief je stille tranen vaag ik weg je pijn als ik de golf mag zijn die jou over komt…

Dit is een drama, zuivere parels, geen beschilderde glimstenen, brak water lekt niet uit ogen, vormt zij die wenen, omringt de gevallen speler, een tragedie, bloed, gelogen doch gemeend.…