Alle inzendingen over Paul Verlaine krabbe

Wie was de grote tovenaar PePijn In taal onovertroffen en in timing Met tekst vol reason en liedjes vol rhyming Paul woordenaar - aan 't end van 'zijn latijn' Een stem die je uit duizenden herkent Zei 'blijf je hele leven veelbelovend' Zo was Paul, geestig genereus wellevend Een tikje eigenzinnig, wars van ego Taalvirtuoos…

Als een naakte baby ben ik geboren en ik wist nog niets van wiskunde, Paul Verlaine en Karel Van de Woestijne ze leerden me cijfers en letters lezen en schrijven, domme liedjes zingen en vooral veel bullshit onthouden, eindeloze verhalen over het verleden, oorlogen en concentratiekampen, inclusief de meest afschuwelijke beelden van uitgemergelde…

Pastoor Paul hield een bijzondere mis Met fluitje, aftrap en oranje pij maakte hij de hele gemeenschap blij Heel Obdam vond het een belevenis Wat deze mensen echter zorgen baart De leiding geeft hem nu een rode kaart ...De bisschop schorst pastoor Paul Vlaar naar aanleiding van zijn speciale 'Oranje-mis'op de dag van de WK-finale...…

Ze hebben geen nagels om hun kont te krabben zou mijn vader zaliger zeggen om vervolgens moeder te gebieden groente en eieren ongezien bij hun achterdeur te leggen.…

ik zeg het poezenkind en gezwind trekt zij haar nagels terug maar toch, heel vlug tikt ze m'n neus in het voorbijgaan alsof ze zeggen wil ik had je kunnen krabben…

Het komt erop aan dat zij ook voortaan op octopus Paul kunnen bogen.…

---------------------- ------------------------------------ als jij een kip was zou ik je nooit slachten, als jij een kat was mocht je me altijd krabben, als mensen konden kwispelen, stond mijn staart nooit stil voor jou. ------------------------------------ ----------------------…

---------------------- ------------------------------------ als jij een kip was zou ik je nooit slachten als jij een kat was mocht je me altijd krabben als mensen konden kwispelen stond mijn staart nooit stil voor jou ------------------------------------ ----------------------…

Poenpakkende kwabben zijn reeds aan het krabben : Wat komt die luis ons feestje verneuken ?…

Kennelijk moeten die mij hebben, misschien heb ik wel lekker bloed, alleen ben ik daar niet zo blij mee, omdat ik dan steeds krabben moet. Laatst was ik weer thuisgekomen, ik voelde werkelijk overal jeuk en moest op de gekste plekken krabben. Mijn vrouw die lag mooi in een deuk.…

De vraag is bij de Majesteit niet deed ze 't wel of deed ze 't niet maar hoe hevig en in welke tijd deed ze het met Paul van Vliet Waarbij lui van adel komen die haar aderen hevig doorstromen met lusten vol vuur en temperament ons van de vlakte onbekend Paul schoot - logisch - tekort in de min betaalt sindsdien gebukt voor de vorstin…

Zijn het letters en getallen die regen kunnen vullen ( op 12-9-2009 gepubliceerd in Verlaine )…

Paul richtte loom. Ze hoorde nog net de klik van het pistool en daarna was ze weg. Paul volgde haar zo snel hij kon en een klein uur bleef het stil, tot de klok ineens twaalf slagen sloeg.…

Dat is genoeg om zeven professoren Zeven jaren lang te doen krabben achter de oren.…

En dan Voor de zoveelste eerste keer Wolkjesadem, witte daken In vervoering raken Voor de zoveelste eerste keer Autoruiten krabben Een geluksgevoel Zondagskind in warme kou Voor de zoveelste eerste keer…

Als een heimelijke kleur wonen bij Paul Klee, en niets meer zeggen. Een lijn zo zacht door zijn lichaam voelen en machinale diertjes vol veertjes doen springen tot een mijnramp van ontroering ontstaat.…

een nachtelijk kantoor je kunt niet binnenkomen er is geen deur tankstation aan het einde van een snelweg het huis in de buurt van de spoorweg in de ochtendzon zit zij op het bed staart naar buiten wat gebeurt er als je alleen bent in een stilgevallen stad zonder lawaai flarden van verlichte ramen heeft een gedicht van Verlaine…

CIRCUS voor Paul van Ostaijen ter nagedachtenis PISTES als CIRKELS van de getemde taal waar KAPITAAL & minuscuul als acrobaten over trapezes gaan maar waar ook publieke ogen GADESLAAN…

Met het turfstof nog in Mijn oren, het veen Dat al mijn gedachten doorleeft, Dat mij raakt tot in het diepst Van mijn wezen - Zie ik jou, kind van het zand, Met je handen de aardappels Rooien, zie ik je gezicht In aarden tinten Voor altijd geschilderd In mijn hart…

het leven is lang niet altijd leuk nieuwsberichten en bange dromen en dan ook nog een keertje jeuk op een plekje waar je niet bij kan komen. je draait en zwaait en wringt en wiebelt je ellebogen kraken ervan maar nog altijd jeukt en kriebelt dat plekje waar je niet bijkomen kan. je draait je in kreuken en bochten en vouwen het…

Soms wilde dat ik vechten kon, slaan trappen bijten krabben, soms wilde ik da'k knokken kon in het wilde weg. Soms wenste ik me bokshandschoenen om zodoende muilperen uit te delen is het zonde, da'k dat zeg?…

Dan raadpleegt Paul de scholen zelf, en zie hoe hij hun klasse maatplan agendeert! Een 10 omdat hij vakwerk nú herkent, een 1 voor het verzuim in ’t parlement.…

Ondanks de grote liefde tussen ons Ben ik alleen in fijngevoeligheid Zo eenzaam als een huismus op een tak Sinds vader ging en niet meer tot mij sprak Snak ik naar warmte en genegenheid De sabelslagen van mijn moeders tong Maakten dat niemand mij nog plaatsen kon Mijn wijkplaats werd uiteindelijk het gedicht Als ik de bolle buik van Paul…

Verscholen in de donkere nacht Verstild door `t lichte kraken Welhaast onhoorbaar, heel erg zacht Dwars door het kikkerkwaken Een ritsel hier, een krabben daar Vol leven, als de dood Voor al het schaduwstille gevaar Voor tanden bloedig rood…

Van werken krijg je wonden Bloedkleren in wasmachines Dan zit je daarnaast te wachten met draaiende gedachten niets te doen dan je huid strelen en fantaseren dat samen te doen met wie en hoe en opwindend mooi de wonden zouden helen en ook met de nagels lekker zachtjes aan de korstjes krabben…

In zijn linkerooghoek ziet hij Paul Verlaine en zegt hij: 'Wat doet die engerd hier!, die wilde me vermoorden en dat zonder gêne, kijk!, hij schiet opnieuw en vertrekt geen spier!'.…

't Gevoel bij een herdenking is gemengd Wanneer ze 40 jaar na overlijden Muziektheater aan je leven wijden Dat zelfs diverse keren wordt verlengd Nu Paul en Thomas niet meer samenblijven Weet niemand nog of zij zullen beklijven…

Het meest kenmerkende van Paul van Vliet? Zijn typetjes die op je buurman leken? Het weldoordacht, beschaafd-beschouwend spreken? Dat timbre met een vleugje oud verdriet? Of toch dat hij, door trend noch hype gedreven Traditioneel, maar tijdloos is gebleven?…

Ik twijfel over hoe Ik je aan zal schrijven, Twijfel over de woordkeus En wil daarbij toch Duidelijk zijn - In mijn zoektocht Naar de juiste woorden Kom ik bij een aantal Grenswoorden terecht, Woorden die voor jou En voor mij uitersten Zijn, maar je hoe Dan ook laten weten Dat ik van je hou…

Ik zou willen dat je bij me blijft Innig beminnen, de zinnen die je schrijft Met je afspreken op een plek die niemand kent Simpelweg Ik zal je proberen te bereiken Proberen om naar mezelf te kijken Als het kon, bezwijken Om te zien waarom ik er tussen uit moet knijpen Toch vragen om betere tijden En dan lachen en lijden In mezelf schreeuwen…