Alle inzendingen over Pelgrims

Eens was ik pelgrim Toen ik op weg was naar het verpleeghuis als een pelgrim met een boodschap van opbeurende troost en liefde in een klankvolle symfonie gevat als een sprankelend lied dat ik zong alleen voor hem die ik zo liefhad de klanken klonken zoet en sereen hij proefde het als bitter water die zijn vergetelheid onderdompelde…

pelgrims wandelen om hun hart te verlichten naar verre oorden…

vroeg stapt de pelgrim met herfstzon door het doolhof en vraagt naar de weg…

Ze werken erg hard, terwijl de pelgrims slapen: de beurzensnijders.…

In het kleine Heiligdom drommen moe de pelgrims binnen: rustpunt op een lange reis van onthechten en bezinnen. Wees Gegroet en Onze Vader duizend keren in kapellen - duizend mijlen als gebeden die van schuld en pijn vertellen. Op de weg naar Santiago voeren auto's af en aan mensen met te korte dagen voor een overvol bestaan.…

ik ben de pelgrim der voorlaatste dagen nog even dan is het gebeurd is alles onherstelbaar gedeponeerd alleen de laatste dag is wat ons rest die draag ik over aan wie maar wil want ik heb het gehad ik heb het wel gezien h.…

Al was het maar een koele dronk Van water, uit oprechter harten, Waar gij eens pelgrims dorstig smarten, Om Jezus' wille mee beschonk, Gij zult uw loon dan niet verliezen, O, vriendelijk en hemels woord, Van zulk een ware mond gehoord, Wij willen u tot Heer verkiezen.…

Ga met God en laat je leiden door de zon. Stel je open voor verdriet De wind zal je tranen drogen Je stappen in het zand zullen vervagen De aarde zal je zorgen dragen. Ga met God en laat je leiden door de zon.…

Vuursalamander kwetsbaar op de weg naar Melk. Volmaakte schoonheid. De Jakobsweg, die wij gaan, kwetsbaar alleen, tezamen.…

Er vloeien tranen en er klinkt applaus bij al die vrome pelgrims daar in Rome. Het Mekka van de katholieke kerk bereiken is nu onbegonnen werk.…

Zijt gij een pelgrim of een boetedoener Uit wroeging bedevaerder, offerzoener? Uw vaerzen smachten naar de Wael en Ooy Een spiegelbaai, historiael en mooi Nu gij bekeerd zijt tot het openbaere Vraag ik, wat zondigt ge, o boetzelaere?…

Steen des aanstoots Je kunt niet zomaar ongestraft gaan gooien De pelgrims zonder zonden zijn alleen Gerechtigd tot het werpen van een steen En anders vallen er beslist weer dooien Als dank zorgt Allah dat er voor de gein Net zo veel doden als gewonden zijn…

Ik groet jou Zon ik zoek het pittoreske fotografeer mijn medereizigers op de plaatsen wij zijn pelgrims ik sta in de rij ik woon niet meer echt niet meer in een landschap met bomen ik koop een souvenir. ------------------------------ uit: 'Op het oog', 2005.…

Gelukkige pad, nog steeds op pad, pelgrim zonder reisgoed. ---------------------------------------------------- uit: ' Een vlieg met gouden vleugels', 1997.…

Nu, in de rust en koelte op ons huisterras kijk ik glimlachend naar de lieve pelgrim die mij vergezelt.…

Ik ben op reis, ‘k weet niet waarheen Ik ben er nooit geweest, vandaar De weg daarheen is moeilijk, maar Gelukkig reis ik niet alleen Een bont gezelschap maakt de reis Heel boeiend: de verschillen zijn Tot dubbel vreugd en halve pijn, Al zingt men elk een eigen wijs Ik tors teveel bagage mee Dat voelt bij elke stap als straf Ik leg…

Met één voet op aarde de andere vooruit gaande voort in een tijdloos tempo om dan opeens met twéé voeten pas op de plaats als vastgenageld staan het is té veel té mooi, té groots overweldigend, hemels hoog dat alles te omvatten te kunnen bevatten dringt diep naar binnen maakt van jou, peregrino een ander mens nog mooier, voor Altijd…

Alleen één schaamle pelgrim voelt, ontzet, wreedaardig De onmacht, als een boei, zijn lamme lende omvaên.…

Aan de toog, een flink beneveld echtpaar. Een gepensioneerde verver. Aan een tafeltje, een man met een oude teckel. Hij lacht zijn tanden bloot. Beweert dat hij geen burgemeester is. En dat zijn hond ziek is. Hij is de enige die koffie drinkt. Niet bitter is. Er is afstandelijke en vervreemdende genegenheid. Het is bijna te snijden.…

Wie nu de berg opgaat is als een oude pelgrim: de weg is lang en zwaar, maar 't loon na moeizaam zwoegen is een hemels visioen!…

mijn lasten zal ik afleggen aan de andere kant van de rivier, weg van de stad zal ik kijken, mijn blik gericht op de bomen, bomen met kruinen die van winters weten Geef deze pelgrim een beker wijn en streel hem minzaam door zijn dunne haren, luister welwillend naar zijn bede op deze oever wil hij sterven deze nacht.…

de V-formatie nadert gegak zwelt aan het is genetisch aangelegd in vlucht gaan zij op weg gehoor gevend aan 'the call of the wild' een onzichtbare roeping die hen groepeert en op een innerlijk kompas vol van vertrouwen aanvaarden zij dit grote avontuur als is het een bedevaart en zij de pelgrims op weg naar het hun koude beloofde…

De stormen zijn voorbij - het angstig jagen van nood en drift, van zorg en pijn - 't Is warm op deze lentedag, geen vragen, gelukkig om jouw vriendschap zijn. Een hond blaft in de verte, vogels fluiten en 't zonlicht draagt wat vrede aan. de kinderen spelen zoals vroeger buiten en buren blijven even staan. 't Is alles heel eenvoudig,…

Je vertrok en verbrak voor even de banden van al wat verbonden is. Weg van zoveel moeten van zo vele vragen verplichtingen alom. De eerste stappen zijn gezet daar waar vrijheid en rust samenkomen in een ander bewustzijn. Waar je gaat Na denken zonder Vooruit te denken waar dankbaarheid ontspringt als een bron zuiver water de weg…

Neem niet de brede weg die iedereen gaat neem het smalle pad dat is speciaal voor jou en de smalle poort is de poort waar alleen jij doorheen kunt gaan. Jij vindt jouw weg zonder anderen achterna te lopen jij bent daarin uniek op jouw camino pad.…

wolkjes tekenden oplossend mooi weer wij met de rugzakken op weg naar het blauw- groene meer dat verkoeling beloofde van de hitte boven op weg naar santiago de compostella zonder haast en stress de rest plezier levensjaren in diepte en hoogte geluk liefde en pijn weer ervaren op de balans rekening leven onze stappen bleven…

altijd als zij spreekt met een ander pseudoniem lacht een lichtstraal subliem ultiem intiem wij leven immers nog in dit jaar genaamd tweeduizend en tien wij zijn pelgrims die reizen over de zee van lucht zoeken de singnalen op onze weg die allang geschreven staan gelijk aan een zucht als ik in je ogen bewegingen waarneem dan zijn is…

Vannacht bijt de wind met ijzige tanden Tekent de bomen met een aura van zilverkille handen De sterren schitteren fel in de nacht Er is honger in de ogen van het vogelvolk Stil schuilt het konijn met witberijpte vacht Onder de schaduw van een verloren wolk Deze nacht is maanloos, zonder voedsel voor de pelgrim De fruitboom staat naakt,…

Ik droog je af met een zweem gewoonte als lichtlilablauwe lavendelbloesems met slapverwaterde haarwortels bengel je voor mij aan de zinkende horizon Want ’s avonds of daarna bubbelen jouw kooipoten en je episch epicentrische kopje mee als granieten pelgrims op zoek naar de bodem van dit heelal Kan ik rustig de bloemen op de grenzen van…

Wij allen zijn monaden Wij dansen op en neer Wij hinken heen en weer Op steeds andere paden Wij zijn bezielde vonken Op weg naar de mystiek De Akasha Kroniek Voorlopig vreugdedronken Wij vallen terug of stijgen Op weg naar het Niet Iets Naar Heelheid in het Niets Waar wij weer vorm verkrijgen En eindelijk ervaren Waarom wij pelgrims…