138 resultaten.
Wonderlijke mensen.
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.127 Zwart glanzende koetsen
paardenhoefgetrappel
echoot vergevingsgezind
op verbaasde klinkers
pagekopjes mannenbaarden
vrouwen baren kinderen
meisjes wiegen poppen
zij hebben geen gezicht
die eigen wereld draait
om hun stukje leven
voortbewegend bij
stilstaan in de tijd
zij blijven op het tuinpad
en klitten bij elkaar
een dorppsjeugd…
Revelatie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 228 Zij droomt zich dolend en bedroefd
door gouden bergen en dood hout,
de eens bewaarde talisman
kan zij nergens verbergen
en op het pad
waar zij schoorvoetend gaat
ziet zij de poppen van geluk
die zij ooit spaarde
maar nu in duizend stukken slaat.…
Holbewoner
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 170 Toen er een ziel kwam
in zijn nachtmerries,
en vleermuizen vlogen
bewogen door de nacht
las hij de brief van zijn moeder
liet tranen in hout branden
folterde zijn geweten
met schuldgevoelens
wilgentenen aan de rand
van het meer, dat spiegelde
herinnering vol oude poppen
verweerde weemoed in de nacht
met als slot het schimmenspel
van…
De schouwburg van vermaak
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 43 het is weer als vanouds
ze spelen hun spel
weer over ruggen
onder één hoedje
de enige saamhorigheid
dat nog bindt
de poppen zitten
met hoge gesteven
boorden om hun hals
te wachten
tot ze worden
opgewonden
de sleutel omgedraaid
ze praten en lopen
over de planken
een lieve lust
toonbeeld van
vermaak voor
het decadent publiek…
Vooraf en naderbij
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 104 Nog voor de deur zich opent
lig jij met je neus in de boter
nog voor de regen valt
heb jij je paraplu opgestoken
Nog voor de poppen dansen
zie jij de bui al hangen
nog voor de wind jou omwaait
sta ik klaar om jou op te vangen
Nog voor de schemer valt
knip jij het licht aan
nog voor de nacht daalt
herinner jij je de volgende dag
Nog…
Schone Schijn
netgedicht
2.0 met 20 stemmen 1.181 Tussen beeldjes, bloemen en portretten
Zitten de herinneringen
Uit de tijden van ’t verleden
Er kwamen nieuwe poppen bij te staan
maar ook de tijd is doorgegaan
Zo maar op de vensterbank
Een lijstje aan de muur of uitgestald
in moeders notenhouten kast
Dragen zij voor altijd de herinnering
Dragen zij nog vaak de loden last
Want achter…
Een ding gestand doen is
gedicht
3.0 met 10 stemmen 8.321 IK wordt de ander,
poppen krijgen lichaamswarmte, torso's
worden vormen van herinnering.
Schijn is de kleurrijkste waarheid -
even daar te zijn is heerlijk.
--------------------------------------------
uit: 'De jagers in de sneeuw', 1986.…
o vroege morgen
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 246 o vroege morgen laat mensen wandelen
ver over de velden in verse morgen
maak wakker die lome poppen
kom nader duidelijk zichtbaar
maak los in ontmoeting van omhelzingen
verhul je in tastbare grijpbaarheid
laat ze voeden in zachte geluiden
en in boodschappen van nieuw licht
laat ze proeven van je vocale snaren
geboeid…
Alleen
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.050 iemand om me heen
Dan zijn ze weer in het ziekenhuis
Ik ken het van top tot teen
Het is intussen bijna thuis
Maar dat zijn verkeerde gedachten
het zou veel beter zijn als we veel meer lachten
Dan zou alles veel vrolijker zijn
Nu huil ik bijna alleen maar
Eigenlijk is dat heel raar
Je moet doorgaan en niet stoppen
Niet stil gaan staan als poppen…
Als morgen niet zeker is
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 1.450 Misschien
wil ze met poppen dollen
kleuren kladden op papier
buiten spelen om ‘t kwartier
krenten plukken uit de bollen
misschien
lacht ze om de regen
die ritmisch klettert in een sloot
of voert ze zwanen korsten brood
die ze van oma heeft gekregen
…ooit
misschien
vind ik mezelf verdwaald
in haar levensechte dromen
als ouderdom…
ONTHEEMD
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 127 De jongen tuiniert strijdlustig
verwint tartende roofhalmen
graaft kruimelige plantgaten
voor ongeduldige bloemen
ziet bij zijn werk zwarte miertjes
krioelend uit de grond schieten
met eitjes en poppen vluchten
een nieuw veilig verblijf zoeken
onder elke aardkorrel
betreurt die tere mijngangen
waar een knusse stad school
bloeiend door…
verborgen wereld
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 424 verlangde
ik fluisterde ze mijn sterven toe
in het midden van de nacht
langzaam kwamen ze dan
uit de hoeken van de kamer
weer tevoorschijn
ze woonden in mijn geheim
in mijn handen
die zich vergeefs vouwden
en al voelde ik regen
het luisteren naar hun groot verdriet
gaf de ochtend de kans om open te breken
waardoor de kinderen weer poppen…
op ieder feest een beest
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 2.853 ga maar dwalen
stadten, koopjes halen
en jezelf verliezen in
de etalage zonder ruit
je bent er even uit
je spiegelbeeld is opgenomen
door de poppen die daar staan
ze hebben allemaal jouw kleren aan
het haar waar je zo trots
op was is in een sjaal gevat
strakke borsten nu voor iedereen
schoonheidsfoutjes zijn er geen
je denkt je zo…
De kijker bekeken
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 477 Wijselijk bijt u van u af:
via digi-origami
propt u data in baboesjka's -
de knapste poppen van het halfrond.
Daar kan geen hacker tegen op.…
v/h Berend Klaas
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 75 Vooruit, jij berend klaas, doe uit die troep
weg met die asse-poes, doe niet zo dwaas
wees nou een man en wees niet zo naïef
en laat die poppen staan, zeg, asjeblief!…
Almere Franeker De Lier, Almelo Losser De Bilt
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 517 Weert Purmerend De Poppe Laren?
Wierden De Leijen Akersloot?
Vught Rijssen Lichtenvoorde Haren
Rolde De Klosse Budel Schoot
Heerhugowaard Biert Sappemeer
St.…
Onze hemel
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 169 ogen
en de ziel vloeit uit de jouwe
recht onze dromen in
ik zal niet loslaten
Mag ik me dan voor even
aan je vasthouden
zodat ik ook kan leren te vliegen
op mijn woorden
Dat ik kan leren zien
door de ogen van schoonheid
waarin alles verloren is
maar in onszelf teruggevonden wordt
Vliegend over deze weidse styx
zie ik schaduwen van poppen…
Geef liefde wederom een naam
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 301 Ik voel je in mijn vingertoppen,
je woont nog altijd in mijn huid
en elke dag klinkt jouw geluid
in ’t kleintje, spelend met de poppen.
Ach, hoeveel tijd is al verleden
sinds onze wereld werd gekanteld.
Het lieve leven zwart gemanteld
toen dagen door de nachten gleden.
De spiegel toont me jouw gezicht.
Ik voel je schaduw achter mij.…
Paspoppen
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 68 We zijn
geen poppen
om op te passen
in de pas
lopen we ook al niet
We zoeken
't niet
ons te bewegen
ontwerpers....…
Vijf mei
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 186 kind in een oude jas
ze draagt haar strikken al een eeuwigheid en in haar hand
verstopt een ster zijn punten
de letters kleuren zwarter, door haar schreeuw die
jarenlang van binnen bleef
maar juist vandaag verdwijnt haar lach, ze laat hem vrijer
klinken tussen meizon en de vreugdedronk van leven
geven staat haar goed, ze speelt met poppen…
Graven
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 616 Ik zond jou een gelukstelegram terwijl ik in
de kamers van mijn kelder op zoek ging naar
aanwijzingen in bruine houten kisten die ma-
teriaal zoals poppen, plastic huizen en een
kindertelefoon bevatten, maar niks werd dui-
delijk dan dat we moesten stoppen met graven
en opnieuw beginnen, met een schone lei en
dan kijken waar we zouden gaan…
een wereld op de kast
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 408 ze zitten braaf
onrust waakt
in schuifelende voeten
een handje
klapt applaus
op een verkeerd moment
drop en roze schuim
vullen monden
met of zonder duim
de speler laat papier
als tijgers brullen
een rode lap
loeit als een stier
hij tovert lachjes
met een grap
en bouwt de spanning
stap voor stap
poppen spelen
met de kinderen…
Rue Neuve
gedicht
2.0 met 189 stemmen 52.086 Een vrouw haakt haar arm in
haar man kijkt om naar een etalage
daar hangt een winkelmeisje
pruiken op de poppen
de vrouw geeft hem een tik
nog voor hij het ziet
het meisje het jurkje het slipje
iemand zonder benen speelt muziek
wie heeft hem daar neergezet
veel te dicht bij de Peruvianen
een half orkest verkleed als net echt…
Langs ongeziene lijnen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 69 tijden zijn voorbij
dat handgevulde
poppen met houten
neus en felgekleurde
oogdoppen hun
woorden wisselden
op het randje van spel
tussen hemel en hel
de kinderschare
ingetoomd met
snoep en begeleid door
geitenwollen sokken
werd meegenomen
op ontdekkingsreis
die volwassenen zelf
nooit hadden genoten
ingrijpende
verschuivingen…
De nalatenschap
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 84 ik was het lamplicht kwijt
vage contouren bewogen
waar zij dit niet zouden mogen
stilte werd onderbroken
door geritsel en geschraap uit stukken
die hier al eeuwenlang werden bewaard
jaren verstoften in lucht
die onaangekondigd uit zijn
tijdloze winterslaap was gevlucht
ik wist de poppen op schappen
hun kleding een ruïne van verkleurde…
Mise-en-scène
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 218 In quick-step, jive of disco
dansen poppen bij voorkeur
Niet, daar zij de touwtjes te ver
hebben laten vieren en bovendien
van mening zijn dat ze de pas
wordt afgesneden door bewegende
handen achter hout
Terwijl dagen opnieuw lengen
nachten stervend korter zijn
hanteert de schilder zijn penseel
dichten schrijvers uit een brij aan woorden…
Rozemareintje
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 319 broertje zijn
die is nu vast te groot of te klein
Een treintje, wat een mop
meisjes spelen met een pop
Dat is nu eenmaal niet altijd waar
en is die trein echt alleen van haar
Zelfs de auto’s en die boot met dat roer
ze heeft ook trouwens niet eens een broer
Ze heeft het zelf gevraagd aan de sint
die weigert dat echt niet van zo’n lief kind
In poppen…
Van winter naar lente
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 129 De vlinders kruipen eerdaags uit hun poppen,
geleden is weer alle winterleed.
En ik pak zo mijn rijwiel uit de schuur
en ga een stukje om in Gods natuur.…
Aan F. van Eeden
poëzie
4.0 met 3 stemmen 352 Fijn porselein met verwende smaken,
Bleek-blauwe poppen die zo wijd uitwijken,
En zonder perspectief - de rijken kijken
Bij 't kopen, of de kleine barstjes kraken.…
Geen nostalgisch gezaag
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 137 Waarmee ik speelde deed er ook niet toe,
de blokken, poppen, middel slechts, nooit het doel,
ik herinner mij gevoel bij mensen, volwassenen,
hoe zij waren voor elkaar.
Vooral veel blikken zijn mij bijgebleven,
de pijnlijkheden die ik zag in ogen om mij heen.…