inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 55.243):

Geef liefde wederom een naam

Ik voel je in mijn vingertoppen,
je woont nog altijd in mijn huid
en elke dag klinkt jouw geluid
in ’t kleintje, spelend met de poppen.

Ach, hoeveel tijd is al verleden
sinds onze wereld werd gekanteld.
Het lieve leven zwart gemanteld
toen dagen door de nachten gleden.

De spiegel toont me jouw gezicht.
Ik voel je schaduw achter mij.
Waar ogen branden in het licht

verschijnen tekens op het raam
- toe schat, keer nú het droeve tij
geef liefde wederom een naam -

Schrijver: Hanny van Alphen, 18 april 2015


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 300

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:
Diana
Datum:
29 juni 2015
Wat een genot om jouw gedichten te mogen lezen! Deze is ontroerend!
Naam:
Alexander Peters
Datum:
12 mei 2015
Erg ontroerend.
Naam:
Ralameimaar
Datum:
20 april 2015
erg mooi!
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
20 april 2015
Hanny wat ontroerend mooi.
Naam:
Hanneke van Almelo
Datum:
19 april 2015
Wat schitterend geschreven, Hanny! Met ontroering gelezen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)