Alle inzendingen over REM-slaap

God, wat mis ik hem, ik voel mijn hart zakken met vaart zonder rem. Ik mis zijn bruine ogen, die altijd zoveel tegen me logen. Ook al is hij nooit eerlijk geweest, hou ik toch van hem het meest...…

Politici, gedreven en ad rem Proberen ons hun visie uit te leggen Terwijl ze allemaal hetzelfde zeggen Ik ben immuun geworden voor hun stem Zo wordt de kiezer tot een twijfelaar Maar straks is het college wel snel klaar…

Zo vertrouwd en toch ook weer nieuw, een onafscheidelijk gevoel een geheel waarbij ik de rem verloren ben. Je stem, wordt opgezogen in mijn ziel je warmte zit in mijn hart het laat me niet meer los versmolten zijn wij aan eeuwigheid, voorbij.…

De prestigieuze bieb van Birmingham Kan als gebouw de mensen zeer behagen De lasten blijken echter niet te dragen De dienstverlening moet dus op de rem Men durft nog slechts op gulle sponsors hopen Om nieuwe boeken aan te kunnen kopen…

Die wettenmakers zijn soms niet te temmen, Straks mag ik met mijn rem ook niet meer remmen.…

Als ik uitrust zoek ik 'n kust om aan te stranden Eenmaal aan land zoek ik de gunst om te ontbranden Van alle warmte en hitte van mijn bestaan Met 'n kussen onder m'n hoofd de zon zien ondergaan.…

Zo'n droge zondag, HIJ stapt uit bed en zet de koffie aan, Ik schenk hem daarna in om weer eventjes terug in bed te gaan Val weer in slaap o jee Bel gaat voor mijn verpleging, ik schrik me verloren Kijk op het kastje waar dan nog De koffie staat die de warmte kwijt is.…

Zelfs in mijn slaap lieten mijn gevoelens mij niet met rust. Ik probeerde wat terug te denken aan de afgelopen dagen, om zodoende die vervelende gevoelens te verjagen. Zodoende deed het gemis niet zo´n zeer. Maar toch voelt mijn hartje heel erg teer. Het smacht zo vreselijk naar jouw stem, maar mijn gevoelens moeten op de rem.…

Omgeven door verbrandde lucht van leven op de rem. Kluisters van fatsoen verlammen het reiken naar, de trommel vol geneugten en de strijdlustige vlam sterft als de drang naar vrijheid wordt gesmoord.…

Veilig verbonden, gesterkt door hem zei mijn stem eindelijk alle nodige woorden, vloeiend zonder rem. Het moet zo zijn, het moet zo gaan en enkel hij weet, voor wie dit ooit, terecht zal staan.…

Ze zet ’t puntje op de i zet zichzelf even op de rem ’t is niet dat ze ’t niet meer ziet maar domweg omdat ze moe is. Ze zet ’t puntje op de i want als ze dat niet doet is een ding zeker dan gaat ’t niet goed. Dus nu dat puntje nog!…

Het gaspedaal is leuker dan de rem, Prins Omikron staat klaar in Zottegem.…

Het was een wedstrijd vol met overtredingen, Die tegen Wodan Boys en hij kon nog maar net Na enkele morele overredingen Door de bemiddeling van “Rem” worden gered ‘Waarom doen jullie toch je fans zoveel verdriet Door alle regels hier met voeten steeds te treden Het gaat erom dat het publiek vooral geniet’ Sprak onze held teleurgesteld…

Warmte in jouw handen Warmte in je stem Warmte om te verwarmen Warmte, zonder rem Warmte in een klank Warmte in een blik Warmte in een oogopslag Warmte, ik slik Warmte om te geven Warmte in een gebaar Warmte om te voelen Warmte, geven om elkaar…

Met een volle luchtzak en turbulentie-tieten kan je als passagier helemaal van de rem lekker seksen op reis met de KLM op hoge hoogten van je lusten genieten de vliegtuigmaatschappij stijgt tot in perfectie en levert sinds kort een stewardessinfectie -------------------- (Meer seks in de lucht. Bron: Telegraaf)…

Als ik jou niet rem ben je je grootste ongeluk. Je bent zo onrustig kan niet zitten of staan Denk ook aan jezelf voordat je weer moet gaan.…

Zwermen meeuwen witter dan wit Krijsend fel fitter dan fit En ik kijk En ik luister En ik ben bang En ik fluister Maar de wind vangt mijn stem Op haar vlucht als een rem Sloopt mijn gedachten aan wat was En nu snap ik alles pas Ik ben niets meer dan een zucht In jouw leven vol met lucht…

We kennen Rutte onderhand toch wel Tof, bij de hand, ad rem zelfs hier en daar Als 'primus inter pares' leugenaar Wie was z'n vriend? De CEO van Shell... Al die enquêtes zijn, geloof me, heus Puur voor de bühne, ja, een wassen neus!…

het lijf of is het de geest welk ervan beroert de rem het meest alsof een zware slaap op mijn schouder drukt en de kracht van de dag onderdrukt is het bovenaards en onzichtbaar ik zoek en denk en ik verklaar dat het de blaren zijn die de zon verlaten en mijn zomer het najaar inpraten telkens is het onwennig gevoel ieder levend wezen weet wat…

Mits je meteen mentaal op de rem trapt - 't voortsnellend moment analyseert: Je bent geen tijdslachtoffer, nee. Meer een tweedeklascoupébewoner met een eigen ritme, noem het Kairos. Gaandeweg benaderen je plannen het ultieme uur waarop je helder scherpe grenzen stelt aan ostinato's. Maar eerst wat slaap. Geen daverende minuten.…

weet je ik val een beetje op je op je ogen op je stem op je grappen zo ad-rem weet je ik val een beetje op je op je trui op je jas op je wat slepende pas weet je ik val een beetje op je als je je haring hapt ik denk wel dat je het snapt en zo niet, heb ik pech, een beetje, maar weetje... ik val op je!…

IK slaap, rustig en vredig. Ik slaap, met de dekens om me heen. Ik slaap. Ik droom, over allerlei dingen. Ik droom, over spoken en spinnen. Ik droom. Ik slaap, rustig en vredig. Ik slaap. ZzZzZ…

slaap maar lief slaap maar je hoofd op mijn buik mijn hand op je haar vannacht hebben wij de wereld niet nodig...…

Vertrouw u aan de nacht, te slapen gaat nu alles op de aarde - en geef verloren wat uw hart bezwaarde, langs verre stromen wordt het thuis gebracht. Zo kom tot rust - en hoor naar het gestadig ruisen des levens. Al wat is geschapen doorwoont het, aan zijn hartslag moogt gij slapen: Ook in u zelve arbeidt het genadig.…

rode stippels zwart met goud alles donker maar zo vertrouwd schim van licht wil je gaan of heb ik je gewoon weer niet uitgedaan?…

ik ben moe en toch lig ik wakker ik wil slapen wel nu beleef opnieuw wat er gebeurde vanaf het verleden tot nu bang om te gaan slapen bang om wat dan komt alles weer opnieuw meemaken het herhaalt zich hoe alles ontstond…

De oude wind beweent met as de gouden zee daarop traag en treurend drijft de dag weg het sterft het streng en trouw gesprek en een zucht verheft zich tussen de donkere doornen wit schichtig de tred van de maan In de diepte en onder zwijgzaamheid trekken toekomstige handen naar het werk aan waters en aan de wortel.…

Kijk daar ligt ze dan te slapen.…

wankele jij praat met mijn echo tot vervelens toe van je evenbeeld zuig ik bloed het moet om wat jij met mij doet hoe lief, je bent niet weggegaan al was ik liever alleen maar niet volstrekt geef me meer zodat ik minder aan je hoef te denken of kom gulzig eten van mijn vormloze gedachten ik lig als een steen schuldig aan niet ontkomen als een slaap-met-me…

winterlucht om mij heen Als om mij af te koelen na een verhitte dag op school Spoelt de frisheid mijn zorgen weg De rijp op de bladeren van het gras Doet mij denken aan een nieuwe morgen, terwijl het alweer avond was Door die frisse avondlucht Loop ik nu alleen naar huis In de hoop dat het morgen winter wordt En mijn zorgen kunnen gaan slapen…