Alle inzendingen over RIJDEN STOPPEN ROFFELEN

Tja, iedereen een auto, niemand rijden... Een anti-fileplan moest dit bestrijden, maar ook dat plan ging roemloos op de fles. De rekening was hoog, zoals u ziet. En rijden kunnen we nog immer niet.…

de grond waarop ik stond blijft mij nog steeds de baas maar ik heb een orkest besteld als bodem zo haar eisen stelt dan wil ik ondergaan in jouw muziek want ik heb je hartstochtelijk lief violen snerpen pijn in licht touché voel ik jouw vingers die me raken een strijkstok in bewegen kan het leven vervolmaken ik hoor de pauken roffelen…

De beklemming schiet als een pijl omhoog bezet mijn borst en zenuwbanen grijpt me bij mijn keel Op volle toeren jaagt mijn bonkend hart snelle roffels door mijn ribbenkast Ik lijk bezeten door een kwade geest die zijn gif blijft spuiten tot het toppunt is bereikt Mijn hersenen zwoegen antistoffen worden aangemaakt ik kan weer vrij…

Zachte tonen klinken, walsen teder dansend naar het licht handen raken vol van liefde juiste snaren verbinden leven voor het leven stil slaan andere handen kruisjes op het drumstel van de tijd terwijl de roffel doorklinkt in de aderen van bestaan speel jij jouw opus magnum in het beloofde nieuwe land…

Ons land ligt deels flink onder NAP Ik spreek wel buitenlanders die hier komen Die bang zijn dat het hier zal overstromen De Nederlander zit daar niet zo mee Maar zal ons landje niet ten onder gaan Wanneer De Dijk straks ophoudt te bestaan?…

rijden en reizen over vereffenbaar veld rijzen en dalen…

Rijd ik nu alleen, met het noodweer aan de kant licht jij in me op.…

het nieuwe rijden auto's kunnen zelf sturen weg piraten…

Stoppen stoppen ik ga stoppen, ik kan het niet meer aan, Geen dag dat ik niet denk daaraan, huilen huilen altijd weer huilen, Ben ik er bovenop, altijd weer nieuwe kuilen, pijn pijn altijd maar pijn, geen ene dag zonder, Waarom nou nooit eens dat wonder boven wonder, Jalours jalous waarom altijd jalouzie, ik kan er niet meer tegen, nee echt…

Bejaarden mogen overdag niet sturen En vrachtwagens gaan in de spits op slot (Voor vrouwen geldt altijd een rijverbod) Geen taxi´s meer in nachtelijke uren De rest moet ook maar lekker met de trein Omdat we allen zondagsrijders zijn…

Nu moet gij rijden met een vaart!…

Rijd, rijd Aldoor; Rijd, rijd; Aldoor; Gewonnen verloren, gewonnen verloren, De horizonnen zijn uit d’eeuwigheid. --------------------------------------------------------------- Farandole: Provençaalse dans waarbij een keten gevormd wordt…

Ze liggen er zo verleidelijk zo aantrekkelijk zo bekoorlijk bij loop of rijd er maar eens op koppig een en al kasseien je rijdt er je banden op kapot zweten zwijgen op je tanden bijten wilgen langs de weg binnenweg holleweg kijk eens daarboven is de hemel je bent al ongeveer halfweg…

Nimmer moegerende Tijd, Voerman, die de wagen rijdt Over bergen en door dalen! Laat mij, laat mij adem halen: Waar toch jaagt gij in galop? Voerman, hou eens even op. Welk een onafzienbaar end Hebt gij rustloos afgerend, Zonder pleistren, zonder pozen, Over dorens en langs rozen, Onverdacht op weg en spoor, Tussen klip en afgrond…

"Neen, kind, dit jaar zal Sinterklaas niet rijden." 'k Verbeet mijn leed en kleurde stil mijn print - En toch, verrassend, zond de milde Sint Ons elk wat moois, om d'avond hem te wijden. Maar stug, ondankbaar, bleef ik droef gezind. Pret zonder voorpret kon me niet verblijden. 'k Gaf ál mijn kracht aan klachtloos heldenlijden.…

Loom houdt de rijder van de vrachtwagen het stuur in zijn moede vingers geklemd, knikkebolt als hij sneller gaat, weer afremt, wordt vaag gekweld door schrikkende vragen. Blijft slaaplustige zonneschijn maar plagen? Wat als dat plakkende zweet steeds meer stremt? De man veert eensklaps op, voelt zich beklemd: een hinderlijk diertje komt opdagen…

Op de gangboorden klinkt het roffelen van glimmende herenschoenen. Feestelijk gekleden beklimmen de manden van heteluchtballonnen. Een veerkrachtige jongen zwiept tegen een draaitol.…

de kerken prijzen zich beierend uit de markt balletdansend snoepen de groenlingen van ons plantsoen de oude man schoont de randen van de sloot ruisend valt het riet ik hoor de zeis langs de provinciale weg een brullend monster kastanjes roffelen de jaguar op zijn kop onder mijn ogen sterft het gebladerte in schoonheid ik…

de wereld is vergeven van droeve plekken met doden die we zijn vergeten al zeggen we van niet met vernauwde blik snellen we over struikelstenen van heimlijk begraven executies snellen we langs plekken des onheils onwetend soms van ontelbare doodvonnisen kijk naar boven vergewis je van de hemel de doden roffelen als beukende pauken…

de nootjes vallen auto's rijden door de straat het is meesjesfeest…

Als alle meisjes mooi zijn, laat je dan rijden.…

mijn nieuwe auto - ze rijden er elke dag mee op de teevee…

straks naar kerstfeestje ik moet nuchter blijven - mijn vrouw gaat rijden…

Een stukje rijden in de prachtige natuur je ziet geen mens, nou bijna dan wel koeien, zwanen eenden en meer in ‘t groen jawel in het groene groen! Een stukje rijden, in de schitterende natuur je ziet af en toe een mens, al groetend vervolgen we onze weg door ‘t schitterende mooie groen.…

Ik kan niet stoppen stoppen kan ik niet met met het denken met het denken aan jou ... Mijn gedachten gaan mijn gedachten gaan verder naar het onbekende.. het onbekende wat ik niet ken het voelt zo goed het voelt zo fijn.. ja fijn voelt het met jou...…

De roffel van zijn hart waarschuwt het kind dat op de schommel tolt en zweeft. Hij knikt zodra het landt. Het denken houdt niet op. Als zij gaan liggen in de nacht weeft hij een net van aandacht om het huis. Gedachten jaagt hij ver voorbij contract en kruising. Al het onverwachte is een nederlaag die slim wordt bijgezet.…

mijn hart slaat op hol opeens, twee paarden op de rotonde van Donderen echt levend zijn ze niet merk ik, als ik gierend rem een zwerfkei plus oud roest lijken bedrieglijk echt na drie ererondjes om de versteende paardjes rijd ik lachend verder hop, rijd ik, in galop…

(van een machinist) nu er anderen rijden in mijn spoor heb ik altijd nog één troost ik ging ze net iets voor…

Na tien jaar garagestraf -- mag hij weer rijden.…

Laten we er mee stoppen woord en klank te zoeken om de draden te benoemen die ons verweven het is ons niet gegeven de liefde, de lucht, de bloemen te vatten in zang of in boeken liefste, laten we er mee stoppen.…