Alle inzendingen over Radio OR diepte interview

Vanuit de diepte roep ik om te geloven -- dat jij van me houdt.…

In èèn woord: "VOORBIJSTEREND" Componist Huba de Graaff gebruikt een memorabel tv-interview (1996) van kunstenaarsduo Gilbert & George met Theo van Gogh als libretto. Een 'retropera'over kunst, seks, religie, fundamentalisme en de dood.…

De Indiase prins Upindra Singh Wil Nederlandse speelfilms gaan remaken: Phileine, Interview en Costa leken Hem wel geschikt voor Indiase kring Zo krijgen wij een export-sterren-stoet Die reikt van Holly- tot aan Bollywood…

Muziek weerklinkt aan alle kant en als op vleugels vliegt het geluid tot de hoogste spant almaar hoger zwevend verder nog de studio uit. Het weet menig obstakel te vermijden brengt de lucht slechts even in beroering verspreid zich door het ganse land en laat de mensen beven in extatische vervoering. Pas wanneer de laatste noten zijn gehoord…

boven geborgen op zolder staat glimmend te wachten opa`s oude mono radio de lampen werken maar missen energie vergeelde toetsen wachten geduldig op contact en ik wacht terwijl haar beeld zo helder staat naast hem binnen handbereik zacht rustend op warm rood perzisch tapijt nostalgie gevoel nog één keer die tijd luisteren en laten de…

Ik wou dat ik een radio vond, dan konden we samen spelen. Op Marktplaats vond ik hem terug, de Philips van mijn grootvader. In de oorlog speelde je in de kelder. Na de oorlog stond je naast mijn box. In de oorlog was je er al. Als peuter werd ik vanzelf een opa. Zo ging het en zo gaat het. Verder geen nieuws onder de zon.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Radio-actief Stand plaats hoogspanningsmasten Smet vrees straal bekaaid…

De oude dame is zenuwachtig Stel haar op haar gemak een korte vraag omschrijf uw leven in een woord VERTROUWEN, klinkt het resoluut altijd heb ik vertrouwen gehad eigenlijk is dat nooit beschaamd door liefde te schenken werd ik vertrouwd het vreemde was, dat ik liefde terugkreeg van andere mensen dan ik verwachtte zelfs uit onverwachte…

Vannacht ben ik in slaap gevallen, zoals ik altijd en gewoonlijk doe, terwijl ik luisterde naar de radio. Dagklaar was ik en heel erg moe. Toch werd ik vannacht klaarwakker, terwijl mijn radio gewoon verder ging, met mijn zojuist gedroomde droom! Nu weet ik wat ik al wist. Dromen zijn werkelijk waar.…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Onschuldig ter wereld Gekomen, open van geest En blank van ziel Is de mens die in Puurheid geboren is - Zich niet bewust van Goed en kwaad Dat zich net als Zijn hersens nog Ontwikkelen moet - Spelenderwijs steekt Hij onbewust de grenzen Over zodat ook het kwaad Zijn ziel binnensluipt…

je kunt de diepte van de zee niet zien ook niet de diepte van verdriet je kunt de diepte van de lucht doorzien maar die van pijn dat lukt je niet de diepte van een liefde reikt tot voorbij het heelal verdriet en pijn van uiteengaan voel je overal…

Zo stil als de diepte van de oceaan als een kist onder de grond zo stil als de diepte in mijn ogen Wat zie je daar? Er is zo veel te zien Ik weet het zeker Maar ik ben het vergeten… Weggestopt en verborgen Om nooit meer omhoog te halen…

Met open ogen springen van de brug in de diepte van jou natte wereld in het duister blijven kijken met de kop omhoog happend naar lucht zwem ik zonder bandjes weg van de vlammen…

Er staat een doosje in de kast hartvormig rood met goudgalon bij het zien ervan denk ik aan ma van wie ik dit kleinood kreeg leeg och, ‘k was nog zo jong en had pas jaren later de intentie door want zei mama niet steeds mijn schat inhoud ben je zelf verantwoordelijk voor…

de zee de zee in stemmen geopend door spel van lucht en licht ademt de woorden van wit naar blauw doorheen een zachte zucht geen haast in de stilte van rozenmeren voorbij het zeildoek van ‘t eindeloze weten zo roept de zee de zee de zon omhoog heel diep zo diep in het omgekeerde…

Altijd bang in nachtdiep water dat is bang aan land. Dit is geen hol, eerder een leegte geen stootrand voor begrip, begeerte, noch een grot met ruwe wanden waarin op de tast. Zonder randen ligt het zonder berm, horizon, houvast. Geen bodem waarop schaduw meevaart. Helder het zwartst. Onttrekt zich in verte aan verte onttrekt zich…

stekende pijlen geen rust alleen een oneindig zwarte diepte ze viel en viel geen hand om haar te begleiden... een harde vuist geen vrienden alleen een oneindig zwarte diepte ze viel en viel ontelbaar veel dromen een nachtmerrie geen mooie droom gekregen alleen een oneindig zwarte diepte ze viel en viel…

in jouw hand leg ik dit water zie de zee hoe zij verlangt te meren aan jouw land zie het baken diep in jou daar licht haar liefste strand…

het antwoord balt vuisten, ongelijk en nog vroeger dan je had gedacht misschien zal je mij vertellen waar gemis faalt of in dit geval liefde maar ik ben niet sterk; nog vaker ben ik bang spreek mij moed in; in dat wat leeft in dat wat buigzaam overleeft langer dan een dag en de leugen van begeren jij draait je om…

ik volg de grelle lokstem van uw leden en uw lijf in brutale glooiing op mijn stee ongehinderd door fatsoen en diepte u bent een eindloos lekker wijf…

, Licht in haar hoofd is zij bij de val in de oneindige diepte, Oneindige diepte geen beeldvorming als er geen einde is, Geen einde als er geen begin is, Alles begint bij mij wanneer ik mijn hand reik naar het meisje dat valt in de oneindige diepte, Als een spin in het web vang ik haar, De klok der tijd begint te tikken bij de eerste aanraking…

Uit alle lagen van de bevolking haalde jij dorst ik heb er over gelezen in tijdschriften de tijd niet waard boeken die niemand anders wilde lezen je draaide je om keerde terug onder zon en zakte langzaam in grond om in diepte te dwalen ik kon je niet tegenhouden hield mezelf niet in bedwang bekende ook dorstig te zijn en hongerig…

angstig om jou En mijzelf in deze Diepte te verliezen…

Het diepste ik dat ik van jou ken laat mij hier weten wie ik nu ben onder maanlicht in de nacht en onbevangen het is de stilte in jouw zwijgen die ik in mijn hoofd herken als weemoedig nachtlied van verlangen het zijn dromen die dikwijls verschijnen wanneer de zomer gaat verdwijnen zonder wrange klank van droeve heimwee…

Accepteer alles wat je nu bent en ga door met jezelf leren kennen waar je jezelf nog niet kent en maak de meest zinvolle reis naar je eigen diepte…

…In een interview in Vrij Nederland vertelde Minister van Defensie van Middelkoop “blij” te zijn dat hij niet in dienst hoefde……

Je voelt je Toch niet aangevallen Zei hij puntig 'k Ben alleen Wat hoekig in Mijn manier van doen Zou jij ook moeten doen bron regel 7: citaat van Sven Kockelmann in reactie op een opmerking van een collega dat Sven een agressieve manier van interviewen heeft: jouw stijl lijkt wel op een kruisverhoor.…