Alle inzendingen over Reeën

vijf reeën snellen in sierlijke rij door Duunse Landen hun silhouetten verspringen vluchtig naar nevelige verte kleine bosschages om in te schuilen een veilig toevluchtsoord…

ik vroeg of je nog van me hield en je zweeg lange tijd tot je 'kijk', zei, 'beneden' daar stonden in langzaam en laaghangend licht twee reeën een ogenblik stil, toen vluchtten zij snel en gewichtloos het struikgewas in hier en daar werden bladeren geel dat was wat je daarna zou zeggen 'september, de herfst komt er aan'…

drie oude stronken kijken mij aan met hun noestige doorleefdheid jaren leefden zij van twijgje tot woudreus zij waren goede buren ik hoor hun verhalen over kabouters, vogels elfen en reeën drie oude vrienden die ooit langzaam groeiden in het Deemsterwoud…

ik dwaalde door het januariwoud al liet de winter zich nog niet zien het was er koud de wind speelde er met het mistkleed een markant breiseltje van spinnendraden rustte er op het oude hout wat spelende reeën zo heel dichtbij zielenrust van binnen stil jaargetij waarvan ik toch wel houd…

Het landschap mag leven Verscheidenheid gegeven In context van meer dan louter groen Bloemrijk fatsoen Bloemenzeeën Volop reeën Orchideeën In zeeën Het gevoel verblijdt Met veel bloemen tussen gras verspreid Volop zoemende bijen Het maakt vlinders blijer…

Er even lekker uit, zo met z’n tweeën We spotten zwijnen, herten, dassen, reeën De lucht hier is zo helder en zo puur Geen angst wanneer zo’n wolf dichtbij gaat komen Ik heb mijn paintball-gun ook meegenomen…

Ik zag twee jongens met hun vishengels terug naar huis toe gaan hun emmer was leeg maar ze keken voldaan naar de vijver met de pompebladen hun hoofden gesloten geel als de T-shirts van hen die nu nog broers zijn maar later uiteen groeien als reeën door de bliksem getroffen gespleten tot er in een donkere kast een hengel omvalt.…

Kent het geluk de reeën met gespitst oor die ik gezien heb langs het spoor? ----------------------------------------------- uit: 'Het geluk weet niets van mij', 2002.…

ooit was hij oersterk reeën schuurden vaak hun vacht aan de bast van deze pracht een kanjer van een zilverberk maar hij moest het zwaar bekopen stond voor velen in de weg de kettingzaag werd in zijn stam gezet zo triestig kan het bomenleven lopen zo, het dode hout is wat er rest enkele zwammen proberen te overleven tevens wat gekraak,…

wat kan de herfst mij nog vertellen over vallende bladeren over de kraaien die in de bomen luidruchtig zitten te vergaderen over de reeën die hopen op hun vlucht de schietgeile jagers te kunnen ontlopen over de vos die een prooi verschalkt over een verre ezel die het melancholieke geluid van de herfst uitbalkt wat kan die toch zo adembenemend…

in zwart door het bos doordrenkt van herinneringen delen wij met elkaar wat de dag met ons deed te midden van hazen en konijnen verzetten wij onze zinnen dichter bij de kern oog in oog met alerte reeën gekleurde veldboeketten brengen ons terug in Polen in langzame tred weten wij ons verbonden een laatste blik naar haar onder rozenblad…

Nevelige waas bedekt de ochtend met natte dauw reeën lijken te zweven, vogels fluiten met ontzag bederf geeft mulle aarde in het bladrijke pad en tussen de bomen hangend op het vochtig gras, zo zacht legt de stilte een laagje rond de tederheid van de dag april toont haar laatste stuipen met reeds bekoorlijke lentekleuren en tussen…

De mintgroene dalen omsloten door heuvels van noordelijk Zweden in midzomernacht schijnen als rendieren- reeën te baden in 't gloedvolle magische schijnsel der nacht toppen en kammen verlenen de wanden een tondeldoosvuur als in sprookjes gedacht de jeugdige Thunberg zag met lede ogen het slinken der sneeuwranden als het bewijs…

Reeën dart'len door bos en door land. Jagers maken hen van kant. Zo slaat voor hen het laatste uur. Dat is de wet der natuur. De jagers knallen met hun lood één voor één de reeën dood. Ik bezing de natuur, ik bezing de natuur, ik bezing de natuur...lijk. Kippen leggen ei na ei één voor één in de legbatterij.…

De Stern, een Aalscholver, iets kleins in ’t riet we voeren zachtjes langs de waterkant maar de bewoners zongen hard hun lied hun lied verheven boven platteland we hielden ons zo kranig, als graniet als de natuurliefhebbers echt verwant aan vogels, reeën, in een rampgebied ik sprak meest stadse woorden als passant de koude regen striemde…

vervuld van kracht, wat in zichzelf verging in alles tot het volle leven gericht, zonder smet, in ieders zicht, een vlam maakt ontschaduwt licht, vannacht is een vogel opgestaan, ik wist dat het zo zou gaan, ik wist niet dat daarna een muziek ontstond, geblazen op zilveren fluiten in het bos, belicht in volle maan, een lichte tred van reeën…

De stilten weven gobelijnen van gouddraad over ’t woud, met reeën, die verbaasd verschijnen uit varens en frambozenhout, en sierlijk weer verdwijnen … De schoonheid droomt van boom tot boom, doch alle schoonheid zal verdwijnen, want alle schoonheid is slechts droom, maar Gij zijt d’ Eeuwigheid!…

De stilten weven gobelijnen van gouddraad over ’t woud, met reeën, die verbaasd verschijnen uit varens en frambozenhout, en sierlijk weer verdwijnen - De schoonheid droomt van boom tot boom, doch alle schoonheid zal verdwijnen, want alle schoonheid is slechts droom, maar Gij zijt d’ Eeuwigheid!…

Paardenbloemen in de wind zien wiegen Composieten met de mooiste zweefvliegen Te kust en te keur zie je Pinksterbloemen Het voorjaar wil je roemen Een veulen springend in de wei Met haar moeder aan d’r zij Reeën dartelend aan de bosrand Een zandhagedis zonnend op een boomstronk beland Zwijnen die schurend tegen een boomstam liggen Een zeug…

weer rustig na een poos die rust is voor de jager onontbeerlijk hij moet geduldig wachten tot z’n schot hem bijna doet ontploffen van genot alweer een prooi, wat is het leven heerlijk z’n vrouw is niet verguld met de trofeeën waarmee hij bij het jagersgilde scoort ze vindt zijn grootste passie ongehoord hij jaagt niet op fazanten of op reeën…

Al jaren wordt mijn vader stukken ouder Al twintig jaar ruimt hij de zolder op Maar altijd hield hij die alerte kop En iedereen kon bouwen op zijn schouder We hingen uit het raam bij elke stop Hij nam me mee op reis in alle treinen En wees op reeën, bergen, bruggen, seinen We zagen steden, stranden, steeg en slop We ruilden onze rollen lang…

nu zelfs de vos een mondkap draagt geen konijn zich dichterbij dan anderhalve meter waagt reeën alleen op stille uren naast de struiken staan vleermuizen in quarantaine zijn gegaan vieren alleen de vogels nog feest grote spreeuwenzwermen vallen op de struiken aan dichtbijeen zodat de slechtvalk er geen kan slaan lang is het buiten niet zo…

Wandelen door intieme sferen Waar je rust mag observeren Besloten gelegen stukken bos Sferen uit een avontuurlijke epos Sparrennaalden in dikke pakketten Reeën die opzichtig op je letten Wuivende aren van het pijpenstrootje gras Momenten dat je er rustig in je eentje was Fijnsparrenbos waar het licht amper kwam Menig boom met dode takken…

Een moment geleden renden twee reeën links uit de driehoek van de nog verrassend groene weide. Het donker van het voorplan zet zich krachtig door in rijzige, stevige stammen, hun takken afgetekend tegen een almaar duidelijker blauw. Op een zandweg buiten beeld, staan de wandelaars, centraal onderaan.…

Nieuwe vrede voor reeën is aandrijver. De dierenliefhebber laat Jezus' boodschap, door zachte schemer omhuld, in woudleven doordringen, schuchter, bij voorzichtige stap. Terecht boos zijn, naderhand vergeven, weldoen aan wie jou beschouwt met vijandschap: het hoogste, steeds te onthouden streven.…

springen reeën door de bongerd? uit mijn lege zomermond blaas ik warme adem in mijn handen. overal staat geduldig stilte met haar ogen neergeslagen en ik kijk verwezen naar de rusteloze mezen. ---------------------------------------- uit: 'Onder een leeggewaaide boom', 1982.…

Sommigen met een prachtig gewei, en de reeën klein en zo lief om te zien. Het leek even of ik in Zuid-Afrika was, zoveel ruimte, alleen de andere dieren miste ik. Het werd een mooie dag, waarop de natuur in Nederland liet zien hoe mooi ze is.…

Waar reeën en egels en nog ringslangen wonen bij het pad vele eksters leven, eekhoorntjes in de herfst nootjes rapen. Dan lig ik te dagdromen over tijd ooit in Leeuwarden stad, geheel slapeloos zonder slapen lig ik dan tevreden te gapen.…

de dag Waar een zonnegloed over het landschap lag Kristallen rijp blinkend in de eerste zon Jouw dag in de hei begon Alsof het landschap slaapt met een koude deken Je hebt naar het opkomen van de zon uitgekeken De fascinatie vanuit het heelal Waarin lichtweerkaatsing sfeer geven zal Je bent er op uitgetrokken langs heidepaden Sierlijke reeën…

ademhaling gelijkmatig blijft zodat je spieren zich spannen zonder pijn omhooggaan op een steil stenig pad je gaat recht omhoog je zet je voeten vast op uitstekende stenen omhooggaan op een bospad je gaat recht omhoog met verende tred het geurt er goed naar bladeren en bast een beekje babbelt honderduit als je omhoogkijkt zie je misschien reeën…