Alle inzendingen over Remco Campert OR Klaar OR pen aan de wilgen

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

in vlaanderen loopt elke viriele man meer gloeiend heet door de winnende goal van boussoufa of de zoveelste spannende ritzege van gilbert dan door een teder gedicht van herman de coninck of een oproerkraaiend vers van remco campert. zal in nederland, noch in frankrijk anders zijn.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Ik ben oud, ik drink wijn van een naamloos veldje – om ooit heen te gaan.…

de foto herinnert mij in een vlaag aan het gedicht 'neger uit Mozambique' de titel kon destijds namelijk nog ik zie de vijftigers als kleine negertjes 'toen was er nog maar één' waarvan slechts de dichter Remco Campert als enige nog onder ons is...…

Ze lazen Remco Campert en lagen schuin opelkaaar. Later fietste ik naar huis in mijn te korte winkeljas. Thuis hadden we geen existentialisme maar wel een tafeltje van formica op drie poten in de vorm van een palet. Op de fiets dacht ik: wat een rare snuiter is die Campert Als hij zulke lezers heeft.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

ik heb thuis een poster van 50x70cm waar Remco Campert geleund staat tegen een blinde muur waarop een affiche is geplakt van een film met de franse acteur Gérard Philipe twee kunstbroeders de één jong gestorven en de ander goddank nog onder ons...…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Buiten strijkt men over zwavel, binnen geurt het naar oudjaar, Remco sprak in dichterswoorden op tv, het voelt zo waar, zoals hij zijn vak beschrijft, ach, wat kennen wij elkaar, maar zo dicht, ja dichter nog raakt hij mijn verdiepte snaar alsof hij leest hoe in mijn hart elk nieuw gedicht ontspringt, hoe herkenning 't hart ontregelt,…

De pen Het hoofd De hand De sigaret al of niet De woorden van gesponnen suiker soms wrang als bijtend zuur. Nee ik hang mijn gedicht aan de wilgen. Wie leest er geen wilgen? Ja met mij kun je alle kanten op. Als het maar van Poezie.......…

Je bent er niet meer, Niet je golvende haar, Niet je lange slanke benen - Verdwenen zijn ze In het eeuwige niets - Maar de woorden die Je dikwijls sprak als Wij met ons tweeën waren Zingen nog rond in dit huis, In de gang, de kamer en De keuken zijn ze nog, Zijn ze er gewoon nog bij, En zullen nooit verdwijnen - Eeuwig zullen…

. -------------------------------------------- uit het werk van Remco Campert (1929)…

Remco Campert aan Cees Nooteboom Elke dag nog praat ze met zijn grafsteen op het kleine kerkhof aan de overkant uitzicht over het dal met het dunne riviertje glinsterend als een spinnedraad in het Noord-Franse licht sinds hij dood is doet ze minder aan de tuin eens haar trots kreeg er nog een prijs voor de sénateur kwam er nog voor…

vandaag verliet een dichter de aarde zijn woorden blijven hier nu is het aan ons om ze verder de tijd in te lezen of ze geluidloos als een traan op het mos te laten vallen…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

Gevangen zit ik in Het idee ergens te Moeten komen, ergens Te moeten zijn - En dat vooral op tijd! Hersens die telkens Opnieuw door stress Worden samengeknepen En verhind'ren dat Ik in vrijheid leven mag Zoals altijd…

Zoals ik warm word van een vloeiende gitaarsolo me dwingend naar mijn eigen instrument De snaren onder mijn vingertoppen te voelen spannen de akkoorden vol en zwoel tegen elkaar te vleien Zoals me diep van binnen raakt hoe Remco Campert bedeesd en broos maar vol van oude ingehouden kracht zijn verzen leest en ik mijn eigen…

Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje _______________________________ DEAL OR NO DEAL Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt Met aanbevelingen voor Adema: Voor piekvervuilers enkel Canada Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…

Remco Campert…

(samen met Remco Campert)…

van de man die zijn simple things in een etude zingt voor Jellie maanvlinder de kunststofkoningin Vallende engel uit het noorden die dichter bij ons wist te komen in de stilte ongehoord was wat ontstond een scheppingswonder Dank, Titaantje voor je kussen en de vrijage zonder woorden Adieu Jellie et bon voyage au pays d'or…

Als we dan liefhebben, liefhebben tussen veel papier, holle mannen en metaal, laten we dan liefhebben, zoals mij goeddunkt: Liefhebben met de rust van de onrust, niet die van de routine, elkaars ogen verliezen en weer ontdekken, voorbij de huizen gaan, het land in, de streling van onbekende struiken ondergaan, de wind proeven op een steeds…

In de zoele middagwind zat ik op een bankje op de Boulevard du Général Leclerc naast een oude heer die Indochina nog had meegemaakt rozet in zijn knoopsgat witte sjaal om zijn uitgedroogde hals en een mormel van een hondje aandachtig aan zijn voet toen Sophie Marceau actrice die ik kende uit de bladen vergezeld van haar fotograaf uit een…

Niet te geloven dat ik knaap nog een vers schreef over de zilverwitheid van een berkestam en om mij heen grootse dronkenschap van de bevrijding: het water was whisky geworden. Alles zoop en naaide, heel Europa was een groot matras en de hemel het plafond van een derderangshotel. En ik bedeesde jongeling moest nodig de reine berk…

Als ik doodga hoop ik dat je er bij bent dat ik je aankijk dat je mij aankijkt dat ik je hand nog voelen kan Dan zal ik rustig doodgaan Dan hoeft niemand verdrietig te zijn Dan ben ik gelukkig.…

Poëzie is een daad van bevestiging. Ik bevestig dat ik leef, dat ik niet alleen leef. Poëzie is een toekomst, denken aan de volgende week, aan een ander land, aan jou als je oud bent. Poëzie is mijn adem, beweegt mijn voeten, aarzelend soms, over de aarde die daarom vraagt. Voltaire had pokken, maar genas zichzelf door o.a. te drinken…

Winter nadert. Ik voel het aan de lucht En aan de woorden die ik schrijf. Alles wordt klaarder: de straat Is tot aan zijn eind te zien. De woorden Hebben geen eind. Ik ben dichter Bij de waarheid in december Dan in juli. Ik ben dichter Bij de gratie van de kalender, lijkt het Soms wel. Toch, de woorden niet, de steden Nemen hun…