540 resultaten.
samenzijn...
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.805 samenzijn
door geschreven woorden
verholen emoties
stil geuit
laten verhalen
zichzelf beleven
het onvoorziene
is levensecht…
Samenzijn
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 772 Samenzijn gewoon even…
Een kort moment
Gewoon om te zien
Of je veranderd bent
Samen zijn heel even maar
Zal ik je nog herkennen?
Gewoon een minuutje of tien
Te kort om weer aan je te wennen
Dan zal ik weer gaan
En leven we ons eigen leven
Een kort intermezzo
Samen zijn gewoon even….…
samenzijn
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.568 Je adem kust me voor je lippen
Je warmte streelt me voor je me raakt.
De verwachting naar meer zindert.
Maar ik ben geduldig ongeduldig
Ik weet,
er wordt in deze spaarzame uren
een parel tijd geregen
aan onze dunne samendraad.…
Samenzijn
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.283 Wij schouwen in 't verstilde samenzijn
de oermaat van 't heelal, sereen en rein.
Vergeten is het schrijnen van de wonden,
weggevoerd de doem van schuld en zonde.
In streling, streling, mild en teer
is heling, geen pijn, geen verleden meer.
Traag openen zich beloften, rood en rond;
een vleug van weemoed beroert je mond.…
Zal met ons samenzijn
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 777 Zal met ons samenzijn
ook je warmte verdwijnen
Zal de kilte van je ogen
de stilte onderlijnen
Zal de mist duister hangen
over de weg die wij reden
Of zal je mond nog lachen
om mij en ons verleden
Zal met ons samenzijn
ook de verbondenheid vervagen
Zal je langzaam vergeten
wat we ooit in elkaars ogen zagen
Tot geen gedachte nog
een…
HET SAMENZIJN
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 599 Het samenzijn was zo intens
als ik er weer aan denk
kan ik alleen maar gissen
want veel gevoelens zal ik missen
het leek alsof de wereld schudde
de bliksem zich verdeelde
mijn huid tintelde
de hoogste sferen stoven op mij af
en in die opwinding
ontstond de tunnel der verleiding
met als eindpunt ontlading
in de warmte van omarming…
samenzijn
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 272 Je blote huid glanst
Dauw van het gras
Markeert het aardse
Waar je lag
Een lege plek
Je raakt me aan
Woorden kleden me uit
Het maanlicht op mijn huid
Glanzende stralen
Slaan dof kapot op de aarde
Ik verlang
Hunker naar de middenweg
Een lege plek op aarde
Een vloeiende beweging van de maandag
Samen verenigd…
Te late trouw
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 68 Had ze gezegd
wees boom
ik ware boom geweest
Had ze gezegd
wees braaf
ik ware braaf geweest
Ze vroeg
wees trouw
maar ik ben nooit trouw geweest
nu is ze weg
en vraagt niets meer
ik ben nog nooit zo trouw geweest…
verbonden
gedicht
2.0 met 66 stemmen 50.176 leg je hand op mijn schouder
trek het deken weg laat me
door de kou heengaan maar
leg je hand op mijn schouder
leg je hand op mijn schouder
trek het deken weg laat me
naar de einder gaan maar
leg je hand op mijn schouder
alleen
maar met jouw hand
op mijn schouder
-------------------
uit: 'Hawwa', 2003.…
Erotisch mollenspel
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 2.034 Doe de deur toe
Sluit de ramen
Trek ook de gordijnen dicht
Blindeer het slotgat
Doof de kaarsen
Alles raakt nu uit het zicht
Laat het licht uit
Nu geen lampen
Alles moet nu op gevoel
Met mijn voeten en mijn handen
Friebel ik een heleboel
Zoek het wurmpie
Zonder handen
Verward roep jij: ´Is dit hem wel?
Hij ontglipt steeds door mijn tanden…
Raamgenoot
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 274 plaats het kader waar ik sta
fixerend mijn gelijste kijk
met ingeblikte kijker
in een lengende houdbaarheid
van een gezamenlijk hier en nu
kluister zo het vensterzicht
van een vereeuwigd ogenblik
raamgenoot te zijn
meedelend in het mijne
als ware ik met ander…
Huwelijk
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 1.554 Het eerste dozijn
In het samenzijn.…
samenhang
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 189 ik zoek de liefde, zij is
ze leeft in mijn adem, mijn zucht,
in een opgedroogde traan
je raakt me aan, zo nu en dan
in het wezen van mijn bestaan
zij kent geen woorden
noch gebaren met de hand
ik droom in de echo van de nabije oorden
doch immer aan de buitenrand
van een verbeelde werkelijkheid
in het wezen van mijn bestaan
het is zeker…
Waanzin
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 179 Dat bord ligt daar in stukken
weer een aandenken kapot
ons samenzijn tot op het bot verrot
maar de angst voor het niet-samenzijn
heeft bij ons de overhand
wij zwijgen alles weg
maar het is een waanzin waarin we zijn beland
ons huis brokkelt af
het tekent ons bestaan
ik laat het begaan.…
Ambivalent
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 67 Bij kaarsverlichting
samenzijn hartstochtelijk
..de afscheidskus koel.
[Senryu]…
Zoete waan
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 35 nacht bij volle maan
samenzijn in tederheid
liefde's zoete waan…
Warm gevoel
netgedicht
1.0 met 8 stemmen 1.232 Ik zuiver mijn bloed
met jouw liefde
zo puur en oprecht
er is niet veel dat ik wens
dan het verlaten
van de eenzaamheid
niet dat ik dat zo voelde
maar nu met samenzijn
weet ik wat er kan zijn
en ook van geven en nemen.…
tanka zonder titel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 189 ons vurig kussen
verbergen wij in de haast
van ons samenzijn
toch roddelt men over ons
met duizend grage tongen…
Hoofdwerk
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 224 ik ben het ogenblik
een reiziger, de passant
die zich telkens waagt
op een eindeloze tocht
een stoet van woorden
straks
meng ik me bevlogen
met open ogen in het gedruis
tussen vreemde voetstappen
met een vastberaden tred
ik ben het zelf
die het hoofd bezet
dromen wil verdichten
een eenheid wil bundelen
van lentelichten
als een…
Paars
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 174 Ze waren bezig met de grond
om die netjes
met meditatiekussens in een rond
Een blij omhelzen was er
En lekkernijen uitgestald
' k Had er nu zin in al
De sarongs werden omgedaan
Een houtkachel waaruit het gloeide
We mochten zijn 't kindeke
dat gestreeld, bewonderd,
'k bloeide
Dan herders en de schapen,
die andere schapen zochten…
Terugblik
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.398 Hebben we elkander toevallig ontmoet
Hebben we al dan niet emoties gedeeld
Aftastend, terughoudend en alert
Onbewust in voor en tegenspoed
Soms angstig soms trots en soms verveeld
Gods wegen evengoed onze weg
Onbekend het eeuwige vloeien
Over zijn akkers ze zijn gelijk
Onze levensloop naar achteraf blijkt
Het is niet afhankelijk van wat ik…
een plek voor ons alleen
hartenkreet
3.0 met 24 stemmen 3.318 Jouw handen strelen mijn lichaam,
je lippen komen volgzaam.
Overal waarvan je weet,
dat ik alles om mij heen vergeet.
Jouw vingers zorgen voor een hemel op aarde,
verlangens die je voor mij bewaarde.
En wanneer je mij zachtjes kust,
vervul je mijn lichaam met lust.
Nu zal ik mij aan jou geven,
ik voel jouw lichaam beven.
Samen komen wij…
Wij
hartenkreet
4.0 met 23 stemmen 1.746 Verloren
in jouw ogen
verdronken
in jouw stem
Soms kan ik zelfs vergeten
dat ik het zelf ben
Gezonken
in jouw armen
gesmolten
in jouw blik
En dat alles omdat wij
zoveel mooier zijn dat ik…
Kleine Traan
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.719 Waar wind
zo mooi doorheen
zingt
aan het riet
zie ik je ogen
gesloten
in dromen
verdriet
stilzwijgend ...
sla ik mijn armen
om je heen
en je voelt het van
top tot teen
dat je niet meer
alleen hoeft
te staan
dat er iemand bij je is
die met je wil delen
die ene kleine traan…
Zal ik nog een eindje met je meelopen?
gedicht
2.0 met 75 stemmen 23.235 Ja hoor. Je mag meelopen tot het stoplicht,
of tot de eerstvolgende tunnel.
Tot de derde straat rechts,
tot de ingang van het park.
Tot bij het ziekenhuis, tot voorbij
het ziekenhuis, tot aan mijn huisdeur.
Je mag meelopen tot in mijn kamer,
tot het glaasje van het een of ander,
tot ik mijn tanden heb gepoetst
of tot het eerste ochtendlicht…
Liefdevol
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.522 Liefde is
vol zekerheid
van verliezen
ooit een keer
komt die dag
toch weer
Vol van irritaties
en verlangen
naar een ander
samenzijn
Toch wil ik
vol vertrouwen
er voor gaan
met jou
liefdevol en
vol van liefde
de zekerheid
tegemoet…
Kalkstenen vlinders
gedicht
3.0 met 23 stemmen 14.028 kalkstenen vlinders vliegen naar je toe
de stad zegt met één oog de nacht gedag
straks vlieg ik op de vleugels van je rode haar
over de blauwe halswervel der stad
als een dragonder ga ik in de wolken rijden
maar jij wenkt met je kleine witte hand
een twijfeltorentje van vrees en beven
rijst uit de zwarte bronnen van je ogen
en als ik dichter…
Vader
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 232 rondom de tafel geschaard
alsof het even weer
net als vroeger was
luisteren we naar Uw stem
vader
scheiden doet lijden
klinkt het oude lied
al twintig jaar
bent U er niet meer
op deze aard
dan klinkt de melodie
Lily Marlene
Unter die Lanterne
Uw lievelingslied
in ons hart
de wind fluistert
Uw zijn bij ons
zo samen
dood is niet…
Niets blijft iets
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 694 zorgeloos bestaat
Het gevoel te leven
Tussen iets en ook weer niets
Geeft veel verlies aan toen
Toen er zorg was om iets
Vertrouwen op het heden
Streven naar iets moois
Kan toch voor iets gaan zorgen
Zorgen voor iets groots
Onze liefde is oprecht
Verlangend altijd yes
Niets dat mij zegt
Dat iets niet blijvend is
Blijvend in ons samenzijn…
Dromerig
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 226 Dromerig zie ik de kuiltjes in je wangen,
de lach op je doorgroefd gezicht.
Ik zie het vrolijke verlangen,
om in eenvoud samen te zijn.
Is het daarvoor dat ik zwicht?
Door de glazen van mijn huis
voel ik je kijken.
Uit die warme, stevige handdruk
maak ik op
dat je kunt en wilt begrijpen.
Ik voel de kracht van je arm
rond mijn schouder…