Alle inzendingen over Schelde

Anderen zijn harder, ze schelden je uit en eisen respect voor het gezag van geloof en gewoonten Ze vinden je een nihilist omdat ze je niet begrijpen en omdat jij het wel begrijpt kun je hen niet tegenspreken Maar je probeert het uit te leggen – hoe nihil ook de regels zijn, één is er toch: doe de anderen niet tekort…

Er zit niets anders op, hij moet hier weg, omdat hij aan ons land niets extra’s biedt. Al doet het vele mensen veel verdriet, zo zijn de regels; hij heeft dikke pech. Dus dit is het besluit, in naam der wet: de steppekiekendief wordt uitgezet.…

Op de dader kan ik alleen schelden, Deze jongens waren wel mijn helden.…

Ze zeggen vaak: “schelden doet geen pijn”. Maar ze zouden eens moeten weten Hoe diep de wonden van woorden kunnen zijn. Littekens, heel, heel diep, Besefte je dat, toen je die dingen naar me riep? Hebben jullie ooit geweten wat dit met mij heeft gedaan, Terwijl jullie gewoon verder met je leven konden gaan?…

In de bochten van het leven staat een mens soms in de weg afgemeten snelheid rijdend remmen passeren is niet altijd nodig rustig wachten is een deugd kijken, keuren opgelet op gezetten tijden brokken maken zuchten, schelden, knikken die is gek stoppen en al snel vergeten in de bochten van het leven staat een mens soms…

Meisje Waarheid in hurkzit bij de beek haar gedachten lossen op, kabbelen mee Wellicht via de Schelde naar de verre zee om terug te komen als witte vlokken sneeuw Boven haar zingt een winterkoninkje een lied voorvoelt de nog verre lente en het verdriet van tijd gaat voort zoals het water vliedt toch het afscheid nemen went maar niet…

vandaag het brood gesneden, de dag betredend met een zwaai naar kind en kraai duizend voetjes in de tijd vogels zingen goedgebekt doorspekt met vrij gefladder rond hun voederhuis bij mij scheld mijn schulden kwijt zolang het duurt het leven schuurt al lang -genoeg wel wetend, dat het immer vroeg om zure woorden na te laten…

meer en meer verberg ik het overleven in onduidelijke woorden het zou mijn stilte kunnen verklaren en de zoveel anderen in mijn hoofd geboren ik scheld mezelf schuldig en teken al de lichamen op mijn lijf, onherroepelijk van de liefde gescheiden uit onmacht, angstvallig omdat tijd niet weg te slaan is uit allerlaatste verzen en…

Er loopt een razende in mij rond te schelden en te tieren maar uiterlijk ben ik een non zo rustig en bescheiden Er stroomt een rivier van tranen door mijn hoofd maar naar buiten ben ik een zon zo vrolijk zonder lijden Ik probeer een mantra te herhalen in mijn hoofd dat soms lijkt te werken om uit het denken te verglijden Maar wie kent…

Maar familie staat Hiernaast te schelden Zoekt in alle gaten En hoeken De notaris komt naar binnen Het stel raakt buiten zinnen Want alles is weg, opgemaakt Wat rest, is een donderbui Die zijn weerga niet kent Ik mis je mijn vriend Je kende de mens Als geen ander. Rust vooral gelukkig…

Elke vredes-slam werd vredes-lam nu elke gesprek te gronde liep op oeverloze ruzies over wie gelijk had en wie niet en wie er eerst begonnen was met schelden en waar de eerste klap gevallen was die de vrede neersloeg met de wil om... Ja met welke wil eigenlijk?…

Dansen op een niet bestaand graf Engelenogen die krokodillentranen huilen Kom maar en speel zei de boeman Schelden op een dode alsof hij weer op zou staan Zijn vrouw in leed en niet dom Een deel van onze ziekte? Vrede wanneer men maar wil Maar waar is die wil?…

Mensen zeggen soms schelden doet geen pijn, maar een geest voelt zeker wel venijn. Spirit kan worden gebroken, soms door een enkele zin. Een wond is dan geschapen en bloedt dan binnen in. Hartjes kunnen helen maar soms wordt een geest nooit echt meer dezelfde, als hoe hij is geweest.…

Schelden en ruzie is het gevolg. De vader die vlagt krijgt lel op lel. Iedereen kijk toe en kijkt naar de opstoot. Te laat de VADER krijgt schoppen en klappen tot de DOOD. SCHANDE…

nu december zacht zijn witte kringen vorst verbindt, begint de advent van mijn laatste jaar als lang verguisde vrouw, die meerdaags zeven vloeken kent getekend door de lengte van erdoor gedrukte rouw mijn start zal anders zijn, gelouterd door slechts wie ik ben ik lief, verbeter en verblijd scheld alle grieven van dit leven kwijt en blijf…

Rondom de Nederlandse voetbalvelden Is het vanaf vandaag niet toegestaan Om als supporter fijn je gang te gaan En alles op de mat verrot te schelden Ik lijk misschien dan wel een onbenul Toch klonk 't vertrouwd, dat hi-ha-hondelul (Er is een lijst van verboden spreekkoren opgesteld door de KNVB.…

De mens leerde praten, schelden vloeken heet communiceren blijkbaar de mens leerde lezen, schrijven kleuren heet zich ontwikkelen zo schijnt? Toch hoorde en las ik zelden: zo ongekend veel vloeken en verwensingen als in deze idiote nare tijd, de mens is het gewone taalgebruik een beetje kwijt?…

Ik sta versteld van zinloos geweld pesten en schelden tjonge, wat zijn we helden heeft iemand gevraagd om dit lot ik dacht het niet, ze maken levens kapot wat zal de oorzaak van dit alles zijn waarom doen mensen elkaar z'n pijn zullen wij daar een antwoord op krijgen laat het aantal stille tochten niet stijgen het verdriet en leed is iets…

Zonder jou kon ik niet leven niet kapot gaan op de hellingen niet schelden op de hitte en op het smeltende asfalt aan mijn benen niet uitpuffen op een terras met matige koffie en een croissant terwijl iedereen die achter lag kwam aanfietsen en iedereen die voorlag al bijna weer vertrok bleef je toch nog even zitten…

Vreemd Je lachte naar mij En begon toch Onbedaarlijk te schelden Ik moest weg Met de meest vreselijke ziekte Als dank kreeg je toch Mijn lach Een streling over je wang Een kus Dat past weliswaar niet bij mij Maar kwaad op jou Dat kan niet Je weet niet wat je zegt En Weet niet wat je doet Ik ben bij jou En dat voelt goed De dementie…

alsof het bakstenen waren gooide de dichter met woorden schelden en vergelden het enige wat telde omdat hij geen roddelblad zelfs geen herfstblad voor de mond nam werd hij toegejuicht voor zijn nietsziende eerlijkheid zijn recht voor de raap voor de stoom uit zijn oren kreeg hij applaus en bis bis nogmaals maar elk eender…

In mijn dierbare Vlissingen, stad op de kruising van Schelde en Noordzee In het Lampsinshuis aldaar, nu Zeeuws maritiem MuZEEum Daar draaide hij ooit, gekleed in een blauwgeruite kiel aan het grote wiel. Of hij dat gezien zijn vrije geest en sterke wil ganse dagen heeft gedaan?…

. -------------------------------------------- Zo'n trainer wisselt echt niet voor de lol, De beste speler zit nooit op de banken, Inwendig mag je onbedaarlijk janken, Maar scheld zo'n coach nou nooit de botten vol. Alvorens er verblind op los te slaan Was in dit beest de trainer opgestaan.…

welk dorp In welk land was mij allemaal gelijk - Feit was dat ik een fietsje had Waarmee ik door mijn eigen kleine wereld Reisde weg van de wolken Op naar de zon die in het westen Uitbundig onderging; Wolken die me volgden Al weet ik niet waarom, Misschien wel omdat de grote jongens In het dorp mij dagelijks moesten hebben: Schelden…

Ze schelden en vechten, ze spugen en slaan maar als je ze waarschuwt Heb jíj t gedaan Ze spelen en dansen, ze zingen een lied maar als je eens meezingt is 't 'mama doe niet' Ze slapen en dromen, zijn ook wel eens bang maar als je wilt troosten duurde het wachten wel heel erg lang Het zijn net échte mensen die kinderen van mij met…

Brutale donder in zwart en wit Met je krachtige snavel pik je in alles Sloop je wat je slopen wilt Bessen en noten Restjes eten voor de mussen Waarvan je er laatst nog zelf een at En maar schelden tegen de kat Brutale donder met pit Door de openstaande schuifdeur loop je naar binnen En dan weer terug, alsmaar scheldend De honden verbouwereerd…

Ze zit op de badrand de deur is op slot Haar linkerborst bonst ze hoort hem nog schelden Ze stapt in het water warm troostend genot en huilt onderhuids tranen toont ze nog zelden Gewurgd door zijn woorden moet ze niet klagen Hij zou haar nooit slaan hij is immers een heer Naar buiten toe is haar lot best te dragen en het wordt heus wel beter…

Eén Ijzeroog, de Schelde grauw daarbij: de dagen zonder haar gaan nooit voorbij. Het hart is Rijn, en liefde rot er blij, want Gangesarmen stromen sloom terzij. Waar d’ Amazone broeit, loeit de Congo. Cascaden bruisen kolkend van een dij. De zee is als het eindigt, groots in do.…

Hij was de krabpaal van hun schelden en soms zelfs de platte speelbal van hun tot vuist gekropte gal één die ze in nalachen nog wegkwelden onder het vriezen van hun blikken leken zijn ledematen als versteven en was de korte glimlach verdreven in een bad van wat angsten prikken zijn hart dat overtrokken is met een lijmlijn en als een glazen…

Daar is maar één land, dat mijn land kan zijn, daar rukt niet de Rhône, daar stroomt niet de Rijn, daar vloeit maar de Leie en de Scheld' die brandt, daar is maar één Vlaandren, 't is mijn land!…