Alle inzendingen over Scheuren OR Asfalt OR machteloosheid

De kwaadheid Toont Vastberadenheid Over de ingeslagen weg Van De beulen Die met hun eigen lot Niet worstelen Europa worstelt Muren van de historie uiteengevallen glorie Vastberadenheid van een land Om te herstellen Te aarden in de ontstane Scheuren Die de horizon Somber doen kleuren…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

trillingen boven het asfalt links, de Waterweg schepen gaan aan mij voorbij naar Engeland of verder weg trillingen boven het asfalt rechts, een groene strook houten bankjes staan langszij uitnodigend kom toch ook trillingen boven het asfalt midden, het zwarte spoor zachter onder mijn banden maar ik fiets verder door…

Aan Jan-Peter Mijn poëzie heb ik uitgekleed tot deze woorden zodat ik jou te woord kan staan jij, die de harten van mensen sneller en sneller laat kloppen mannen kinderen vrouwen oude mannen nog meer vrouwen geef je een winter van asfalt Welk gif van redenaties gebruik je tegen het weten over alle levens waaruit je adem wegneemt…

Water met een oerverleden tussen wildernis en binnenzee door kille zakelijkheid doorsneden gelijk een drama dat wordt stilgezwegen als de dood die zich herhaalt op grijs gereden asfalt snelheid is vandaag een zegen jaagt men op seconden winst dus ogenloos voor ‘t water vanwaar het kwam waarheen het ging hoe het zijn loop verloor…

- alleen het Stollende asfalt is er nog, Dat zich hermetisch Om mij heen sluit, En, luister, van mij Rest niets meer dan Een luchtbel aan Het oppervlak van Het asfaltpad…

schaduwen, beelden, kettingen van muren naderen rondom je heen verstikt door vretende assen die kwellend in je dringen ze werpen schuimgevoel neer, druiperig en wurgend je geraakt er niet meer uit je wordt kleiner en kleiner en dan dan verdwijn je verslonden in je pijn maar nu, nu zijn ze aan't spinnen betuigd door eigen macht…

Maar in mezelf voel ik me “Machteloos”.…

Ondoordringbaar, onvoorspelbaar Helemaal Een moeder kwijt, een ander leven Accepteren dat dat hoofstuk sluit Ze heeft je alles meegegeven Je moet op eigen kracht vooruit En juist in deze donkere dagen Die stemmingmakend kunnen zijn Gaat alles aan mij knagen Wanneer ik jou zo zie vol pijn Ik weet geen raad Met wat je nu doet Mijn machteloosheid…

Ach, mijn jochie ik wou dat ik je helpen kon door dit proces van groot verdriet maar sta machteloos in je pijn kan je alleen beloven er altijd voor jou te zijn!…

Ik houd jou in mijn armen al wiegend heen en weer ik wil je zo graag verwarmen verbergen al het verdomde zeer Ogen kijken levenloos en kil machteloosheid klauwt gedachten ik wil blijven geloven al is het stil in hopen en verwachten De tijd haalt moeiteloos in scheurt in zijn vijf voorbij wat heeft het nu nog voor zin en weer stormt het…

Ik voel de machteloosheid om dit oneerlijke gevecht. Je woorden klinken ongemeend en verre van oprecht. Maar ik weet dat ik eerlijk ben en zoveel van hem houd. Jij wint het niet hoor meisje, je bent onecht en koud. En als zijn ogen open gaan en hij de waarheid ziet. Wat heb je dan nog over? Ons zeer zeker niet.....…

tegen een muur die nooit zal kunnen horen, een berg waarvan ik telkens terug blijf vallen, woede uit verbitterde onmacht geboren Sla ik alles stuk met woorden, onbedacht en zonder te denken de wereld zwart voor ogen, spreek ik in oneerlijkheid teleurgesteld door onvermogen Waarna ik verdwijn in een tranendal uit spijt en verdriet, machteloos…

Ogen die dwalen waar ze eenzaam lijken op de liefde die zichzelf zoekt en de blindheid vreest omdat ze machteloos naar alles wil blijven kijken…

Als je niet kan luisteren gelaten reageert op mijn onmachttirades lijk jij te fluisteren in een beslagen zwart fezelende wereld reageer schat reageer probeer sprekend mens te zijn sterk jouw façade in eenzelfde wereld waar ben je schat, reageer het lijkt zinloos jouw ziekte laat mij niet toe moeiteloos vertrap je mijn menszijn en…

Mijn hart bloedt alle weken dagen, uren dat ik je niet in mijn armen heb mijn ziel scheurt in stukjes pijn neergelegd in 't donker van novemderwind wat kan ik nog doen mijn kind om jou te laten voelen hoeveel ik van je hou…

Vol onmacht, toe moeten kijken. Hoe die kracht, nu kon bezwijken. Waarom geen oneindig leven? keihard vechten. En dan op moeten geven, verslechten. Hard en oneerlijk, niet meer zoals toen. Je bent onontbeerlijk, maar wat kan ik er aan doen?…

Het witte zand zuigt mijn voeten op en geeft mij het sterke gevoel dat ik door de ontembare kracht van de natuur in een andere wereld kan staan. Misschien zijn daar de jaren licht in een altijd groene schildering is er ruimte om niet geleefd te worden en worden woorden nog gehoord Tastend baan ik mij een weg door de duisternis ik zie geen…

Ik voel me vaak zo machteloos,heel vaak verdrietig, en heel vaak boos…

Het maakt me soms zo angstig en word het vaak zo moe het voelt als opgesloten zijn 'k weet ook niet waar naartoe ik voel me nu zo machteloos lichaam gescheiden van de geest ze werken niet meer samen zoals het vroeger is geweest positief zijn slaapt nog het denken op een pitje laag ongecontroleerde bewegingen hier en daar een open vraag…

Als de pijn in je hart voelt dat de liefde faalt en afstand steeds meer de waarheid bepaalt: dan voel je de strijd van stoppen of doorgaan en weet dat de tijd komt er alleen voor te staan.…

de poolkap ontdooit, door smeltend ijs rijst het peil in oceanen vermengd met zoute tranen; miljarden zijn het, bedroefd geplengd machteloos ervaar ik het verlies, en zelfs uit zuidelijke streken waait soms een kille bries tergend langzaam, we doen het rustig aan, helpen wij onze aarde uiteindelijk naar de maan…

Zeg me wat moet ik doen Als ik de krant opensla En dan willekeurig Naar een pagina ga En dat mijn ogen zien Wat er gister is gebeurd Een overlijdensbericht Een familie die treurt Ze hadden niet gedacht Hun kind te verliezen Maar zo is het gegaan Ze hadden niks te kiezen Een stukje verderop Lees ik dan in het groot Het was geen dader…

Een leven zonder te bevatten hoe we herhalen en herhalen Zonder te beseffen wat we elkaar aandoen De pijn in gebogen lijven vertwijfelt over de oorzaak Zonder te bevatten wat we elkaar aandoen De strakgetrokken gezichten machteloos over het schoonheidsideaal Zonder te erkennen wat we elkaar aandoen Maar wanneer worden we wakker…

De machteloosheid mag niet overwinnen!…

Machteloos kijk ik naar een wolk die steeds verder weg drijft in een hemel waarvan je het blauw niet meer ziet. Als een vogel met een gebroken vleugel die op wil stijgen, maar hij kan het niet. Vleugellam is het met ogen bezaaide monster Argus, hij waakt, kijkt toe... machteloos.…

Hoe lang kan een afgezette koning blijven regeren? Op deze vraag geeft men geen antwoord. Als ik vertrek, waarom blijf jij mij dan commanderen? Jij zwijgt en kijkt, schuw uit je ogen, op mij neer. Diep van binnen weet ik waarom. Omdat jij het zo gewend bent, Omdat jij het mij en jezelf hebt aangeleerd, Omdat ik het schijnbaar toe moet laten…