Alle inzendingen over Schuld en boete

gulzig beet je in het leven je appetijt zo groot en toen alles op was dronk je jezelf een oceaan om in te verdrinken en de uitgestoken handen werden vingers van verwijt wezen naar schuld en boete maar wisten geen woorden je had al zoveel duivels te bevechten…

Daar, Pechtold, kunt u deze Rus ontmoeten: wees als Raskalnikov in ‘Schuld en boete’!…

Al het loof schoof onder de aren zes vadem diep in het Drentse landschap begraven waar aken het verleden als lading varen as, riet, turf, schuld en boete het zware geweten van het alziend oog toch, die stijf bevroren was aan de lijn te zien hangen verliet mijn oog om het te vangen is het zo schoon geworden en worden oud onder je…

als stilte toeneemt in mijn lege huis hoor ik vaak sterker de verre zilte wind; alsof de zee je wegspoelt met wat koude kant geruis zodra ik de hoek om ga zo lijkt wordt mijn kleed begraven in schuld en boete zo lijkt ik mag mezelf aan tranen laven als een gevallen zoete dood verschijnt uit leven; het aardse niet vreemd maar…

In een gesprek, met handen en voeten, Beantwoord ik geduldig elke vraag, Over de aardkorst en de ozonlaag, Het staatsbestel, de schaarste, schuld en boete. Dan zou ik vragen of bij nieuwe maan Hun slapeloze dichters, half bezeten Met kroontjespen en schrift de strijd aangaan, De zwarte gaten van het denken meten?…

zonder het uit te spreken had ze het zichzelf beloofd ze zou niet meer omkijken naar wijzende vingers ze zou niet meer luisteren naar honende tongen naar pijpen zou ze niet nee nooit meer dansen ze trok het kleed van schuld en boete uit naakt sprong ze in de golven liet zich drijven zeesterren sponnen een nieuw kleed om te dragen…

en boete niet meer dragen kleuren vervaagden en vormen verloren stabiliteit in hun entropische eindigheid…

en boete in het misdragen van alle soorten verantwoordelijkheden voor zichzelf en anderen hun genen zullen lijden tot in het eind der tijden in constructie van de nieuwe mens en leefgemeenschap aarde…

Er is een heimelijke schat in je hart, iemand, of je zelf, je onbekende 'ik', het ik waarvoor je vlucht, omdat het zo kwetsbaar is Gemok of verdriet, schuld of boete, wraak wat je niet zo bedoelde een gevoel dat je niet wou.…

Zo praten we elkaar schuld en boete aan. Mensen kunnen in de toekomst leven. Zo scheppen ze verwachtingen en illusies. Mensen begrijpen de zin der zinnen. De zin van afwezig zijn.…

ik wil je glooiend op een gele heuvel je perst weer zure druiven vergist je wijn en droesemt op de zielen in de fles je hebt jezelf weer weggezet in krochten die tochten van onderwereld en bedorven lucht je bent weer koning in het sprookje van eergisteren de appel heb je doorgeslikt nog ben je niet gestikt in schuld en boete als geile…

zure druiven vergist je wijn en droesemt op de zielen in de fles de druiven rijpen in de stilte van je lach de zon van je gedachten je hebt jezelf weer weggezet in krochten die tochten van onderwereld en bedorven lucht je bent weer koning in het sprookje van eergisteren de appel heb je doorgeslikt nog ben je niet gestikt in schuld…

weer zure druiven vergist je wijn en droesemt op de zielen in de fles de druiven rijpen in de stilte van je lach de zon van je gedachten je hebt jezelf weer weggezet in krochten die tochten van onderwereld en bedorven lucht bent weer koning in het sprookje van eergisteren de appel heb je doorgeslikt nog ben je niet gestikt in schuld…

Er zal niets en niks bestaan waarvoor ik me schaam, schuld noch boete draag, niet vraag! Met een dichterlijk vleugje aan magie geniet ik van de warmte, liefde en genegenheid gegeven die zal retourneren.…

en boete was iets van een vroegere generatie er was volop inspiratie Wat er echt was gebeurt hoorden we , konden we nooit echt weten we mochten het nooit vergeten Nu, wat is nog waar in de wereld en wat niet als echte sporen verdwijnen en mensen die veel hebben ervaren zwijgzaam en alleen achter de gordijnen wegkwijnen Het is een…

M'n leven is 'n mozaiek Van schuld en boete, van liefde en haat, Van lijden en verblijden, van latent zijn en van strijden, Van hoop en wanhoop, van eerbied en van smaad.…

Erg dat hij vreemdging Zijn terugkeer vol schuldgevoel Was nog veel erger Vent met trouwe hondenogen Kwispelend aan je voeten…

mocht u mij willen spreken dan raad ik u aan een krant te kopen daarin staat te lezen dat ik ben heengegaan niet om u te wreken of de laatste steek te geven maar de dood heeft mij eronder gekregen bij hem moet u wezen het liefst op zijn tijd want ik neem geen keer wat staat is de schuld na het laatste verweer aan hem te betalen…

Schuldgevoel,´t gevoel van, de mijne dat is een gewoel dat er altijd zal blijven niet dat ik het wil maar het is de wil die niet om is te krijgen Had ik nu maar niet had ik nu maar wel had ik zus of zo Dan maar boeten dat is geen moeten dat is een mogen dat is een vermogen het al zo lang vol te houden van de vroege kindsheid af, de…

Al sla je ook als winkelmedewerker Een bierdievegge met z'n allen dood Toch hoef je niet op water en op brood Voor straf daarna te zuchten in een kerker. Dan gaat in plaats van zo'n hardhandig stel Prins Bernhard wel vrijwillig in de cel.…

Laat ik maar aardig zijn: ten tweede male Geef ik wat ik verdiend heb netjes op En wacht braaf op de blauwe envelop Met het verzoek om tijdig te betalen. Want als men daar twee keer om vragen moet Word ik als burger wel meteen beboet.…

Ik rij soms in een woonstraat iets te hard Dat kost me straks al gauw zo’n honderd pegels De Kamer stelde daarvoor nieuwe regels Waarbij mijn rechtsgevoel wel wordt getart: Ik kan daarvoor uw muren ook bekrassen Of zelfs brutaalweg op uw stoep gaan plassen…

Het hart leeft, ademt tikt haar tik vol levenslusten om de mensheid te verheffen uit schuld, straf en boete. Mijn hart zonder gevoel voor enige symboliek is zuiver als zij schoon is.…

je voor boeten maar noch mijn geboorte noch mijn baby zijn die niet aan moeders borst wilde noch mijn kind zijn met aanranding, pedobezoek en geestelijke godsdienstige, sociaal, maatschappelijke terreur is mijn schuld, laat staan mijn grote schuld en de schuldenaars die vergeef ik ouder, wijzer, milder geworden en zeker mezelf niet gevraagd…

treed naar voren in het licht in duisternis krijgt ontvangenis de diepe schaduw van uiteindelijkheid en in het niets kan je ook zonder ben je enig ongebonden laat je wimpers vallen over je schaamte de mens is geboren uit de schande die de onderbuik bezit het is het dragen van alles wat is op zwarte vleugels zonder hoop ooit…

1k slof wat over de aarde heen, van Oost naar West, alléén — alléén — en moet nog tussen-beien wat stilstaan, om te schreien — Ik ben een oude pionier, een sjofel, afgemarteld dier en alles scheen om niet — om niet — Zo klonk het oude lied. Waar zijt gij, lieve Heiland dan? U roept een eenzaam, somber man — Hij durft van U niet vergen…

Mijn kleine wereld werd met wit behangen, het sneeuwde in de Taco Mesdagstraat. Ik keek vanuit het souterrain, ’t was laat, naar buiten langs het hekje met de stangen. De ochtend kwam: met roodgekleurde wangen stond ik met overjas en muts paraat. Mijn vader had een slee, na snel beraad, op eigen wijze in elkaar gehangen Het leven van de…

de klok slaat zonde draait de waarheid dol wie heeft haar opgewonden maakt de hel zo vol heiligen verpozen zich in het licht van glas in lood ze staan al jaren op pilaren betreuren eeuwenlang hun dood zondaars kennen geen genade woekeren dicht bij de grond zij belijden steels en schuchter onschuld met de mond ze hebben lak aan…

schalen bloemen bloeien zomer manden fruit verrijpen geel maar ik ben kil bevroren door de winter ijskoud stil de rode morgen parelt dauw hitte trillend op het lijf van jou je verdween in stormen schuld je naaktheid nauwelijks verhuld ik schreeuwde je nog terug de hemel was verloren je had me op mijn rug…

Kunnen de anderen die schulden dragen, het volk, de pers, ook eens vergeving vragen?…