Netgedichten

netgedicht (nr. 80.659):

Hun hete tune

lichten zochten
wegen met heldere
bundels sporend
verdwenen in
de zwarte nacht

zonder elkaar
te kruizen met
een uiteindelijk
dood en verderf
zaaiende klap

de stilte was
elektrocuterend
de batterijen
branden hun
eigen hete tune

om de laatste
laadpaal werd
gevochten door
mensen die nog
verder wilden

de blinde paniek
van de uittocht
bracht hen juist
weer samen op
het offerblok

van schuld en boete
in het misdragen
van alle soorten
verantwoordelijkheden
voor zichzelf en anderen

hun genen zullen
lijden tot in het eind
der tijden in constructie
van de nieuwe mens en
leefgemeenschap aarde