Alle inzendingen over Speld in hooiberg

Stoppelveld kafjes in de lucht droge zomergeuren populieren langs de wetering onze hooiberg op het eind daarbinnen uit het zicht ons hol getrokken en geduwd in het lange gele gras ik droom er met jou bloot te liggen als pasgeboren dieren dat is alles er hoeft niets meer we kunnen doodgaan dat is ons geheim mama begrijpt het…

Zwaaiend met tas steek ik over om de spijkers op te halen die liggen in de hooiberg is mij toegefluisterd.…

stilte schreef schittering waar in diep duister een vlucht spelden viel zij lichtten op in vrije val bij het raken van ongeziene stralen het was geen verhaal maar een gebeuren dat intrigeerde en ons het toeval etaleerde nog beijlt dit licht lineaire banen zal zonder tussenkomt een speldenprik baren wil melker 08/06/2019…

Van je bed, trein en boterham, alles zit vast. Wat zijn we anders dan een specht in de bast. Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur. Leeft van eigen waarde, authentiek en puur. We zitten vast, onder de plak van het leven. Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven. Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…

boerderijen met gulle hand over het oude land uitgestrooid een beekje een hooiberg een tractor in de verte koeien vredig zonder doel van het ene hier naar het andere op het centraal station fiets gejat en nee ik heb geen euro is er gelukkig weinig meer van te merken --------------------------------------------------- uit: 'Planeet…

Wanneer je rijst eet met een speld en elke korrel telt telt alleen nog dat moment, de smaak van niet gekend is wat je hele leven kwelt.…

Daar is geen speld tussen te krijgen!…

de nacht sluipt over lichtresten er valt geen sterrenstof uit deze inktzwarte poel rauwe keelklanken voeren de speld richting pijn laat de poppen dansen…

Ik rek me uit in zonnestralen trek de donderdag aan en laat me onwaarheden op de mouw spelden daar ik gisteren al op de waarheid geklonken had brokkelt deze af als sneeuw voor de zon die mij tot dan toe nog niet gevonden had…

nieuwjaarsavond één jammerende windvlaag en de maan verschijnt bij de kerststal - steeds meer menselijke activiteiten op nieuwjaarsmorgen een stijve klop op de deur voor de thee op bed een witte morgen licht achter de oogleden hemel op friesland na de vuurpijlen geurend naar een hooiberg - de kat komt terug…

bijna viel het pad naar beneden achter de lege schuur, alsof de gekte op het erf had toegeslagen dansende rieken, geile hooibergen kralenkettingen vol geloof die kromme zwaarden met baardenhaar sierden in het stokoude maanlicht dampend kwam het varken naar buiten ik zat op een hekje te kijken toen de porceleinen kopjes kapot werden geschoten…

In mijn catacombe-stem in de echo van hoog naar laag en andersom A singer I am not Kon ik zingen zonder muziek en taal in het oor van God een speld laten vallen.…

in de wachtkamer hoort men plots een speld vallen een ferme kreet klinkt een mevrouw op naaldhakken stormt geprikkeld naar buiten en loopt helemaal leeg ---------------------------------------------------- toelichting: Bij de acupuncturiste in opleiding...…

De speld in de hooiberg doorboort mijn hart. Ik vind een uitweg voor een nieuwe start. Eén nacht van liefde; 'het lijkt nog te bestaan'. Morgen mag het zonlicht mij opnieuw beschijnen gaan. 'Zoek het zonlicht, jij wachter van de nacht'. 'De nacht wacht zacht, maar het is de dag die naar jou lacht'.…

gebrandschilderd glas dat dagelijks licht en suiker kleuren filtert in mijn donker zicht wentelt stof en glinstert schuin omlaag naar de stenen vloer sintert zwart naast wit waar mijn bewustzijn daalt door het flapperen van lange gewaden met hun wervel en rokken ruisen mijn tijd vervliegt in het stofspel dat volgt de stilte heerst tot een speld…

de slingerlaan zoekend naar herinnering een cynische opmerking is zo gemaakt naar velen wij geen schaamrood op kaken boze tongen laat maar varen zo hebben wijze dwazen altijd nog wat laatste kaarten zo ook de contaminatie van het voegen van woorden en kaarten geduldig lopen zij verder weg wijze dwazen een strohalm in een berg van spelden…

Een mouw om niets op te spelden. Maar wel een aapje Ja verdomd een aapje.…

Liefde als een spel gevonden in een hooiberg uiterst prikkelend. Liefde als een fiets de ketting goed gesmeerd elk tandwieltje telt. Liefde trekt sporen mijn hart timmert aan de weg het regent spijkers.…

vanuit het niets komt het zwaard neer zweeft ontknoping tussen mensen en witte muren ontwijken ogen de waarheid en spelden wij vandaag voor het eerst een rood lintje op onze jas…

Melkmuilenhangplek uierparade flaneert hooiberg doorploegen. Ogen op steeltjes beloeren stadse hoeren in flitscabrio’s. Zaterdagavond flink doorakkeren in de comazuipketen. Dronken in de nacht buiten voor de kroeg iemand een hengst verkopen.…

Een speld. En... een nieuw lief? Ik ben geen griet, mijn liefde is sinds lang gefluister in de seringenboom in volle bloesem.…

waar is de waarheid nog wel sneller dan de leugen als dronkenen en kinderen hem ook niet meer spreken en daar het oog van de naald verstopt in de hooiberg de weg niet meer ziet zoek ik vruchteloos in het doolhof naar de vuren die de rook veroorzaken en stel ik me tevreden met een half ei terwijl ik in troebel water naar de nagels…

Ook speld ik vaak wat op de mouw en laat het dan, ja juist, blauwblauw - * Het fabelwezen "de gorgel" werd geschapen door Cees Buddingh'; In dit sonnettet is minister Kamp de Gasbelgorgel.…

In den beginne Verdronk ik in woorden Spelde ik speels en Verzette mijn zinnen. Plots werd kiem gesmoord, Onschuld vermoord, Afgeserveerd, Gevierd onteerd. Gevoelens omgekegeld En zinnen ontregeld, Linea directa, willig en stug, Ik kom altijd terug.…

opgevouwen in een handpalm van hagelwitte schaterlachen zie je hoe de sterren weggewassen zijn tussen de meisjesdagen die je met kartonnen vingers spelde op mijn arm wist jij echt dat de goudenregen zou buigen onder al die vlindervleugels kom, geef een laatste kus fotogedicht bij een meisje in een doos…

met mijn mond hang ik aan de ingewanden van haar wereld gedachten in bewusteloosheid vreemde chemieën hebben zich in mijn bloed vermengd geboren ben ik uit een vreemde moeder die ooit mij in haar geslacht vloeibaar opzoog blinkende leugens op mouwen spelde geschreven uit de leegte van littekens ik ben niets ik zal nooit leven…

Mijn vrouw: 'Loop even mee naar Albert Heijn Dan haal je op de markt meteen wat paling' Ik dacht: 'Neem jij je zuster in de maling Je lokt me ergens heen waar ik moet zijn Een volle zaal, de speld die ik verdien! ... Heeft u de burgemeester soms gezien?…

llse heeft de verpletterendste glimlach de fijnste snik in haar hoge tonen De appelste koontjes de Twentste oogopslag de minste sterallures en kan het hardste juichen Ilse komt uit een country hooiberg met een naturel dat heel Europa zaterdag in smeltjus verandert Maar een paar bordjes boerenkool met Hema worst en spekjes zouden er wel ingaan…

Of was het een hooiberg? Lag ik gevloerd of lag ik op jou? Was ik de missionaris of was ik novice? Tenzij jouw wangen gloeiden van opwinding zag ik mijn schaamte weerspiegeld in jouw gezicht. Tenzij mijn zaad terugvloeide uit jouw schoot zag ik mijn zelfverwijt zich een weg banen naar buiten.…

Maar vóór dat alles klakkeloos te slikken, Pak eerst een speld om daar doorheen te prikken.…